Γιασουτζίρο Όζου
O Γιασουτζίρο Όζου (1903-1953) ήταν Iάπωνας σκηνοθέτης. Αρχισε την καριέρα του με τον βωβό κινηματογράφο και την τελείωσε με έγχρωμες ταινίες. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στον κόσμο και το έργο του «Ταξίδι στο Τόκιο» ένα από τα αριστουργήματα του διεθνούς κινηματογράφου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Οζου γεννήθηκε στην γειτονιά Φουκουγκάουα του Τόκιο, τελευταίο παιδί της οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν χονδρέμπορας λιπασμάτων.
Το ενδιαφέρον του για τη κινηματογράφο εκδηλώθηκε όταν ήταν ακόμα εσωτερικός στο γυμνάσιο, όπου το έσκαγε από τα μαθήματα για να πηγαίνει σινεμά. Μετά από την αποτυχία του στις εισαγωγικές εξετάσεις του πανεπιστημίου, εργάστηκε για λίγο σαν αναπληρωτής δάσκαλος σε μιά ορεινή περιοχή. Ένα χρόνο αργότερα μετακόμισε στο Τόκιο και έπιασε δουλειά σαν βοηθός οπερατέρ στο Shōchiku Kinema. Σκηνοθέτησε το πρώτο του έργο το 1926 και την δεκαετία του 1930 είχε ήδη αναγνωρισθεί σαν ενας απο τους πιο διάσημους Ιάπωνες σκηνοθέτες.
Τα μόνα του ενδιαφέροντα εκτός από τον κινηματογράφο ήταν η λογοτεχνία, η μουσική, η ζωγραφική και το πιοτό. Ζούσε με την μητέρα του και δεν παντρεύτηκε ποτέ. Πέθανε από καρκίνο στα εξήντα, την ημέρα των γενεθλίων του.
Στυλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Όζου, θεωρείται πρόδρομος του νεορεαλισμού. Πρωτοτύπησε τόσο ως προς την τεχνική του κινηματογράφου[7] όσο και ως προς το περιεχόμενο των έργων του. Οι ταινίες του περιγράφουν την συνηθισμένη ροή της ζωής χωρις την παρεμβολή συγκλονιστικών επεισοδίων: γάμους, θανάτους, σχέσεις ανάμεσα σε γονιούς και παιδιά, προβλήματα που απορρέουν από την δυτικοποιήση της κοινωνίας μετά τον πόλεμο. Τα έργα του, όπου συναντά κανείς τους ίδιους ηθοποιούς (Chishû Ryû, Setsuko Hara, Shin Saburi, Sugimura Haruko, Nobuo Nakamura, Ryuji Kita...), είναι συχνά παραλλαγές της ίδιας αφήγησης.
Σύμφωνα με τον γάλλο φιλόσοφο Gilles Deleuze, η άποψη το Όζου συνοψίζεται ως εξής. «Η ζωή είναι απλή, μα ο άνθρωπος την κάνει περίπλοκη, αναταράσσοντας τα νερά που κοιμούνται. Υπάρχει ο χρόνος της ζωής, ο χρόνος του θανάτου, ο χρόνος της μητέρας, ο χρόνος της κόρης, αλλά οι άνθρωποι τους μπερδεύουν όλους και δημιουργούν συγκρούσεις.»
Σημαντικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Που είναι τώρα τα όνειρα της νιοτης (1932)
- Πανδοχείο στο Τόκιο (1935)
- Ήταν ένας πατέρας (1942)
- Το αρχείο ενός σπιτονυκοκοίρη (1947)
- Μιά κότα στον άνεμο (1948)
- Τέλος της άνοιξης (1949)
- Οι αδελφές Munekata (1950)
- Η αρχή του καλοκαιριού (1951)
- Η γεύση του πράσινου τσαγιού μετά το ρύζι (1952)
- Ταξίδι στο Τόκιο (1953)
- Αρχή της άνοιξης (1956)
- Ηλιοβασίλεμα στο Τόκιο (1957)
- Άνθη της ισημερίας (1958)
- Καλημέρα (1959)
- Χορταράκια στον άνεμο (1959)
- Τέλος φθινοπώρου (1960)
- Τέλος καλοκαιριού (1961)
- Η γεύση του σακέ (1962)
Μελέτες για το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Max Tessier, Yasujirō Ozu, L'Avant-scène Cinéma, Πρότυπο:Coll, n° 64, juillet-Πρότυπο:Date-, 52 p.
- Donald Richie, Ozu, Genève, éditions Lettre du blanc, 1980.
- Gilles Deleuze, Cinéma 2 : L’image-temps (Chapitre 1 : Au-delà de l'image-mouvement). Paris, Les Éditions de minuit, 1985.
- David Bordwell, Ozu and the Poetics of Cinema, Princeton, Princeton University Press, 1988, 406 p.
- Shigehiko Hasumi, Ozu, Paris, éd. des Cahiers du cinéma, 1997.
- Kiju Yoshida, Ozu ou l'anti-cinéma, Paris/Arles, Institut Lumière/Actes Sud/Arte Éditions, 2004.
- Basile Doganis, Le Silence dans le cinéma d'Ozu: polyphonie des sens et du sens, Paris, éditions L'Harmattan, 2005 (ISBN 2-7475-8966-8).
- Jean-Marie Touratier, Être humain. II, Yasujirō Ozu, Andreï Tarkovski, Paris, éditions Galilée, 2011 (ISBN 978-2-7186-0829-7).
- Jean-Michel Frodon, Treize Ozu: 1949-1962, Bordeaux, 202 éditions, 2019; rééd., Cahiers du cinéma, 2023.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12065958p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6865g3d. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 10657435. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ιαπωνικά) KINENOTE movie database. 108937.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12065958p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 36243043.
- ↑ Miyao, Daisuke. «The Scene at the Kyoto Inn: Teaching Ozu Yasujiro's Late Spring» (PDF). Columbia University in the City of New York. Columbia University. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2015.