Γιακουσίμα

Το Γιακουσίμα όπως φαίνεται από το διάστημα.

Το Γιακουσίμα (ιαπων. 屋久島) είναι ένα από τα Νησιά Όσουμι, αρχιπέλαγος της νότιας Ιαπωνίας στον Νομό Καγκοσίμα. Είναι το μεγαλύτερο από τα νησιά Όσουμι και το ενδέκατο μεγαλύτερο (σε έκταση) νησί ολόκληρης της Ιαπωνίας, έχοντας έκταση 504,88 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο πληθυσμός του νησιού εκτιμήθηκε το 2022 σε 11.698 κατοίκους, ενώ στην τελευταία απογραφή ήταν 13.178. Διοικητικώς, όλο το νησί υπάγεται στον ομώνυμο Δήμο του Γιακουσίμα, ο οποίος μάλιστα περιλαμβάνει και το κοντινό μικρό νησί Κουτσινοεράμπου-τζίμα. Το 42% του νησιού Γιακουσίμα αποτελεί μέρος του Εθνικού Πάρκου Γιακουσίμα.

Περισσότερο από το μισό της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται από τους κατοίκους της νήσου παράγεται ως υδροηλεκτρική ενέργεια, και όση περισσεύει χρησιμεύει για την παραγωγή αέριου υδρογόνου, ένα πείραμα από το Πανεπιστήμιο της Καγκόσιμα. (Σήμερα δεν υπάρχουν οχήματα που καίνε υδρογόνο στο νησί, πάντως τα δημοτικά οχήματα είναι ηλεκτρικά.) Το νησί επισκέπτονται ετησίως περί τους 300 χιλιάδες τουρίστες, καθώς διαθέτει και αεροδρόμιο.

Γεωγραφία

Χάρτης των Νησιών Οσούμι. Το Γιακουσίμα διακρίνεται εύκολα ως το μεγάλο «στρογγυλό» νησί.

Το Γιακουσίμα βρίσκεται σε μικρότερη απόσταση 61,3 χιλιόμετρα νότια από το νοτιότερο άκρο της Χερσονήσου Όσουμι του νότιου Κιούσου, και 135 χιλιόμετρα νοτίως της πόλεως Καγκόσιμα. Πιο κοντά βρίσκεται το λίγο μικρότερο νησί Τανεγκασίμα, γνωστό από το Διαστημικό Κέντρο Τανεγκασίμα, οι εκτοξεύσεις πυραύλων από το οποίο είναι ορατές από το Γιακουσίμα. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του κέντρου του νησιού είναι πλάτος 48° 07′ Βόρειο και μήκος 14° 52′ Ανατολικό

Το υπόστρωμα του νησιού αποτελείται από γρανιτικό πέτρωμα και έτσι το νησί δεν έχει κάποιο ηφαίστειο, ωστόσο διαθέτει πολυάριθμες θερμές πηγές. Το νησί έχει χονδρικά κυκλικό σχήμα, με διάμετρο 28 χιλιόμετρα και μήκος ακτών 89 χιλιόμετρα. Τα υψηλότερα σημεία του Γιακουσίμα είναι οι κορυφές Μιγιανούρα (Miyanouradake, υψόμετρο 1.935 μέτρα) και Ναγκάτα (Nagatadake, 1.886 μέτρα), ενώ το νησί έχει άλλες 30 κορυφές υψηλότερες των χιλίων μέτρων. Γραφικές τοποθεσίες είναι τα φαράγγια Σιρατάνι Ουνσούι και Αρακάβα.

• 
  Το βουνό Μιτάκε: κορυφές Μιγιανούρα, Ναγκάτα και Κούριο
• 
  Γρανιτική άμμος στην αρχή του ποταμού Άβα
• 
  Οι καταρράκτες του Οόκο
• 
  Ο καταρράκτης Σενπίρο

Οικισμοί

Οι μεγαλύτεροι οικισμοί στο Γιακουσίμα είναι οι κωμοπόλεις-λιμάνια Ανμπό και Μιγιανούρα. Ανάμεσά τους them is located Yakushima Airport. Υπάρχουν επίσης τα παραλιακά χωριά Χιρανάι, Κουριομπάσι, Ναγκάτα, Οκονοτάκι, καθώς και το εγκαταλειμμένο δασικό χωριό Κοσουγκιντάνι.

Ιστορία

Το Γιακουσίμα κατοικείται από τον άνθρωπο τουλάχιστον από την περίοδο Τζομόν. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε κείμενα της κινεζικής Δυναστείας Σουέι στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. και λίγο αργότερα στο ιαπωνικό ιστορικό έργο Σόκου Νιχόνγκι, σε εγγραφή με χρονολογία αντίστοιχη του 702 μ.Χ.. Υπαγόταν στην αρχαία Επαρχία Τάνε και αναφέρεται συχνά στα ημερολόγια ταξιδιωτών μεταξύ της Κίνας της Δυναστείας Τανγκ και της Ιαπωνίας της περιόδου Νάρα.

Κατά την περίοδο Έντο το Γιακουσίμα κυβερνιόταν από το γένος των Σιμάζου της Κυριαρχίας Σατσούμα και υπαγόταν στην Επαρχία Όσουμι. Μετά τη Μεταρρύθμιση Μεϊτζί, υπάχθηκε στον Νομό Καγκοσίμα, όπου ανήκει και σήμερα.

Δημογραφικά και οικονομία

Ο πληθυσμός του Γιακουσίμα έφθασε σε ένα μέγιστο το 1960 με 24.010 κατοίκους. Από τότε μειωνόταν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ενώ από τις αρχές του 21ου αιώνα σταθεροποιήθηκε γύρω στις 12 με 13 χιλιάδες.

Τα παραδοσιακά θεμέλια της οικονομίας του νησιού ήταν η εξαγωγή ξυλείας και παραγωγή άλλων δασικών προϊόντων, καθώς και η αλιεία. Σήμερα οι κυριότερες πηγές εισοδήματος των κατοίκων είναι η καλλιέργεια της πορτοκαλιάς και του φυτού του τσαγιού, η απόσταξη σότσου και ο τουρισμός.

Χλωρίδα και πανίδα

Το Γιακουσίμα φιλοξενεί ένα από τα μεγαλύτερα τμήματα σωζόμενου υποτροπικού αειθαλούς δάσους στη νότια Ιαπωνία, μια οικοπεριοχή που κινδυνεύει. Τα μόνα μεγάλα ζώα που ενδημούν στη νήσο είναι ο «μακάκος του Γιακουσίμα» (επιστημονική ονομασία Macaca fuscata yakui), υποείδος του ιαπωνικού μακάκου, και μια ποικιλία του ιαπωνικού ελαφιού (επιστ. Cervus nippon, ιαπων. yakushika). Συνηθισμένο (αλλά όχι ενδημικό) ζώο είναι επίσης το κυνοειδές Nyctereutes viverrinus. Η νήσος αποτελεί τόπο ωοτοκίας για τις μεταναστευτικές θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta, ενώ στη γύρω θαλάσσια περιοχή υπάρχουν δελφίνια. Υπάρχουν επίσης κοραλλιογενείς ύφαλοι, αν και σε πολύ μικρότερη έκταση από όσο νοτιότερα, στις Νήσους Οκινάβα. Το Γιακουσίμα μαζί με το γειτονικό νησί Τανεγκασίμα έχουν αναγνωρισθεί ως Σημαντική Περιοχή Πτηνών (IBA) από την οργάνωση BirdLife International επειδή υποστηρίζουν πληθυσμούς ιαπωνικού ξυλοπερίστερου, πρασινοπερίστερου του Ρίου Κίου και κοκκινολαίμη του Ρίου Κίου.

Το Γιακουσίμα είναι περίφημο για την πλούσια βλάστησή του. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού έχει σε κάποια χρονική στιγμή στην ιστορία υλοτομηθεί, αλλά έχει αναδασωθεί σε τεράστια έκταση από τότε που η υλοτόμηση τελείωσε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Τότε θεσπίσθηκε ένα καθεστώς προστασίας. Εκτός από τις αναδασωμένες εκτάσεις, υπάρχουν ακόμα τμήματα παρθένου δάσους, που αποτελούνται κυρίως από μια ποικιλία του λεγόμενου ιαπωνικού κέδρου ή ιαπωνικού κυπαρισσιού (Cryptomeria japonica, ιαπων. «γιακουσούγκι»). Είναι γνωστό ένα συγκεκριμένο τέτοιο δέντρο στο νησί, το «Τζομόν σούγκι» (縄文杉), η ηλικία του οποίου εκτιμάται σε 2.200 χρόνια κατ' ελάχιστο, και μπορεί να φθάνει και τα 7.000 χρόνια. Εκτός αυτών, το Γιακουσίμα έχει περισσότερες από 50 ποικιλίες ενδημικών ανθοφόρων φυτών, με πιο αξιοσημείωτα τα ροδόδενδρα (άγριες αζαλέες, καθώς και εκατοντάδες σπάνιων ενδημικών ειδών βρυόφυτων.

• Τα δάση του Γιακουσίμα ενέπνευσαν το δασικό σκηνικό στη βραβευμένη κινηματογραφική ταινία του Χαγιάο Μιγιαζάκι Πριγκίπισσα Μονονόκε.

Η κοιλάδα Σιρατάνι Ουνσουίκιο (υψόμετρο 900 μέτρα)

Εύκρατο δάσος κοντά στην καλύβη Γιοντογκάβα (υψόμετρο 1.400 μ.)

Το ποτάμι Κοχανανόε με ελώδη περιοχή (υψόμετρο 1.600 μ.)

Sub-alpine vegetation such as Yakushima rhododendron at Kuromidake (υψόμετρο 1.800 μ.)

Κλίμα

Το νησί έχει υγρό υποτροπικό κλίμα (Cfa κατά Köppen), με θερμά και υγρά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες. Οι βροχοπτώσεις είναι άφθονες, καθώς τουλάχιστον 250 χιλιοστά βροχής πέφτουν κάθε μήνα, ενώ τον Ιούνιο αυτά φθάνουν τα 860. Η μέση ετήσια βροχόπτωση την τριακονταετία 1991-2020 ήταν 4.651,7 χιλιοστά, γεγονός που καθιστά το Γιακουσίμα το πλέον βροχερό μέρος όλης της Ιαπωνίας και ένα από τα πλέον βροχερά σε όλο τον κόσμο. Οι κάτοικοι αστειεύονται λέγοντας ότι «εδώ βρέχει 35 μέρες το μήνα». Η εποχή των περισσότερων βροχών (άνοιξη και καλοκαίρι) συνοδεύεται συχνά από κατολισθήσεις. Το νησί είναι το νοτιότερο μέρος της Ιαπωνίας όπου μπορεί κάποιος να δει χιόνι στα υψηλότερα μέρη. Το χιόνι διατηρείται κάποιες φορές επί μήνες, παρά το ότι η θερμοκρασία της επιφάνειας του ωκεανού γύρω από το νησί δεν πέφτει ποτέ κάτω από τους 19 °C.

Πηγές

• Witham, Clive: Yakushima: A Yakumonkey Guide, Siesta Press, 2009, ISBN 0956150705

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Το νησί στον ιστότοπο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO