Γιάννης Γεωργάκας
| Γιάννης Γεωργάκας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1913 Άργος |
| Θάνατος | 14 Ιουνίου 2002 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας |
Ο Γιάννης Δ. Γεωργακάς (1913 – 14 Ιουνίου 2002) ήταν Έλληνας επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του πολυκαταστήματος Μινιόν.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Άργος και ήταν γιος του Μήτσου Γεωργακά, βιοπαλαιστή από την Αυλώνα Τριφυλίας, που είχε μεταναστεύσει στην Αμερική. Ο Μήτσος Γεωργακάς επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ άνοιξε μαζί με τον αδερφό του ένα κατάστημα στην πλατεία του χωριού, το οποίο όμως λεηλατήθηκε το 1923 από ομάδα ληστών, με αποτέλεσμα να απωλέσει[1] όλη του την περιουσία. Λόγω της οικονομικής δυσπραγίας η οικογένεια Γεωργακά αποφάσισε, το 1926, να στείλει το μοναδικό άρρεν τέκνο από τα επτά παιδιά τους στην Αθήνα να δουλέψει σε ένα μπακάλικο ενός θείου του. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα άλλαξε αρκετές δουλειές, εργαζόμενος σε πρατήριο τσιγάρων και ως βοηθός παπατζή, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα σε νυχτερινό σχολείο. Το 1939 εγγράφηκε στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1954.
Υπήρξε πρώτος[2] πρόεδρος του Συλλόγου Αυλωνιτών Αθηνών, καθώς και επίτιμος πρόεδρος αυτού. Στην είσοδο του χωριού του υπάρχει προτομή[2] του φιλοτεχνημένη από τον γλύπτη Θεόδωρο Παπαγιάννη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του συνέγραψε την αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο Γεωργακάς, η ιστορία μιας ζωής, Μινιόν, η ιστορία ενός πολυκαταστήματος (εκδόσεις Εξάντας).
Απεβίωσε στις 14 Ιουνίου 2002 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο Παπάγου. Ήταν παντρεμένος με την Αμαλία Γεωργακά και δεν είχε παιδιά.
Επιχειρηματική δραστηριότητα - Μινιόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1934 επιστρέφοντας από τη στρατιωτική θητεία του αρχίζει να δουλεύει ως πλανόδιος πωλητής. Λίγο αργότερα άρχισε να συνεργάζεται[1] με τον Άγγελο Σεραφειμίδη, ιδιοκτήτη περιπτέρου με την ονομασία «Μινιόν»[3] στα Χαυτεία, με τον οποίο έγινε συνέταιρος. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω των ανταγωνιστικών τιμών και προσφορών, νοίκιασαν και δεύτερο περίπτερο, ενώ εν συνεχεία εγκαινίασαν το πρώτο κατάστημά τους στα Χαυτεία. Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύθηκε ως έφεδρος αξιωματικός και συμμετείχε στις μάχες του αλβανικού μετώπου, κατά τη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκε, καταλήγοντας στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Επιστρέφοντας στην Αθήνα φυλακίστηκε[1] από την γερμανική διοίκηση για τρεις μήνες στις φυλακές Αβέρωφ.
Μετά την αποφυλάκισή του άρχισε να εργάζεται πάλι στο Μινιόν. Τη δεκαετία του 1950 ο συνέταιρός του αποχώρησε για την Αμερική και ο ίδιος έλαβε την απόφαση να επεκτείνει την επιχείρησή μεταφέροντάς[1] την σε νέο δεκαώροφο κτίριο, αγοράζοντας αργότερα και το διπλανό του. Μέχρι το 1975 η επιχείρηση εκτείνεται σε ένα μπλοκ πέντε δεκαώροφων κτιρίων με συνολικό τζίρο ενός δισεκατομμυρίου δραχμών. Τα ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου 1980 ξέσπασε πυρκαγιά στο Μινιόν, με αποτέλεσμα την ολική καταστροφή του (μόνο το οπλισμένο σκυρόδεμα του κτιρίου απέμεινε) και ζημιές δύο δισεκατομμυρίων δραχμών. Μετά την καταστροφή ο Γεωργακάς επιχείρησε να εξασφαλίσει δάνεια με προνομιακούς όρους από τις κυβερνήσεις Γεωργίου Ράλλη και Ανδρέα Παπανδρέου. Εν τέλει η επιχείρηση εντάχθηκε με νόμο στις προβληματικές βιομηχανίες και το 1983, το έτος που επαναλειτούργησε, πέρασε στην ιδιοκτησία[4] του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων. Ο ίδιος παρέμεινε στη διεύθυνση του καταστήματος μέχρι και το 1991, οπότε και, ύστερα από προκήρυξη[4] διαγωνισμού, το αγόρασε πάλι από το κράτος για να αποχωρήσει τελικώς το 1992. Τελικώς το «Μινιόν» έκλεισε το 1998.
Ως επιχειρηματίας ο Γεωργακάς υπήρξε καινοτόμος,[3] καθώς ήταν ο πρώτος που μετά τον εμφύλιο άνοιξε πολυκατάστημα με πρότυπο[3] αυτά του εξωτερικού. Επίσης καθιέρωσε[1] τις ετήσιες εκπτώσεις, καταργώντας το παζάρι, χρησιμοποίησε το ραδιόφωνο και την τηλεόραση για να προωθήσει το κατάστημά του, ίδρυσε σχολή υπαλλήλων και πωλητών και θέσπισε[1] σεμινάρια για τους εργαζομένους του. Η επιχείρηση είχε 120.000 κωδικούς προϊόντων και στο ζενίθ της έφτασε να απασχολεί έως και χίλιους υπαλλήλους, ενώ καινοτόμος υπήρξε και ως προς την μεταχείριση των υπαλλήλων του, στους οποίους προσέφερε[5] σημαντικά μισθολογικά προνόμια, καθώς και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Ο πατέρας του Μινιόν Αρχειοθετήθηκε 2015-06-26 στο Wayback Machine., από την εφημερίδα "Το Έθνος"
- ↑ 2,0 2,1 Προτομή Γεωργακά Αρχειοθετήθηκε 2017-07-22 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα avlona-messinias.gr
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Άφησε το τιμόνι ο Γιάννης Γεωργακάς και τράβηξε στον μεγάλο δρόμο..., από την εφημερίδα Η Καθημερινή
- ↑ 4,0 4,1 Το άγνωστο παρασκήνιο του Μινιόν, από την εφημερίδα Το Βήμα
- ↑ 5,0 5,1 Γιάννης Γεωργακάς, από την ιστοσελίδα mixanitouxronou.gr
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συνέντευξη του Γιάννη Γεωργακά στην εκπομπή «Νυχτερινός Επισκέπτης»[νεκρός σύνδεσμος], από το αρχείο της ΕΡΤ.