Γεωσύγκλινο
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το γεωσύγκλινο είναι στην γεωλογία μία μεγάλη κοιλότητα της επιφάνειας της Γης ανάμεσα σε δύο ηπείρους, όπου συσσωρεύονται ιζήματα καθώς ο γεωφλοιός βυθίζεται σ' εκείνη την περιοχή. Ο όρος αυτός, δημιουργήθηκε απ' τον Αμερικανό Τζέημς Ντ. Ντάνα το 1873, ο οποίος εφάρμοσε την ιδέα του συμπατριώτη του, Τζέημς Χωλ.
Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Τα ορθογεωσύγκλινα και τα παραγεωσύγκλινα.
Ορθογεωσύγκλινα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα ορθογεωσύγκλινα είναι συνήθως θαλάσσιοι τάφροι, μέσα στα οποία γίνεται μεγάλη απόθεση ιζημάτων. Κάτω από το βάρος των ιζημάτων, το οποίο αυξάνεται ακατάπαυστα, ο πυθμένας του γεωσύγκλινου υποχωρεί και βυθίζεται βαθμιαία.
Παραγεωσύγκλινα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα παραγεωσύγκλινα βρίσκονται στο εσωτερικό των ηπείρων, ανάμεσα σε μεγάλους ορεινούς όγκους. Και σε αυτά, γίνεται απόθεση ηπείρωτικών ιζημάτων.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια «Επιστήμη και Ζωή» (τόμος 4, σελ. 79)
- Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα» (τόμος 17, σελ. 160)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Γεωλογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |