Γεωαρχαιολογία
Ο όρος γεωαρχαιολογία περιγράφει την εφαρμογή των γεωεπιστημών για την επίλυση ερευνητικών προβλημάτων στην αρχαιολογία. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των επιστημών της γεωλογίας και της αρχαιολογίας χρονολογείται στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν η γεωλογία και η προϊστορική αρχαιολογία αναπτύχθηκαν ουσιαστικά παράλληλα. Στη γεωαρχαιολογία είναι σύνηθες να εξετάζεται κυρίως ένα υποσύνολο των γεωεπιστημών όπως η γεωμορφολογία, η ιζηματολογία και η στρωματογραφία[1]. Σύμφωνα με τον Renfrew (1976) «εφόσον η αρχαιολογία ή τουλάχιστον η προϊστορική αρχαιολογία ανακτά σχεδόν όλα τα βασικά δεδομένα με ανασκαφή, κάθε αρχαιολογικό πρόβλημα ξεκινά ως πρόβλημα στη γεωαρχαιολογία»[2]
Αρχαιολογία και Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι απαρχές της επιστημονικής αρχαιολογίας τον 19ο αιώνα συνδέονται στενά με την παράλληλη ανάπτυξη της γεωλογίας. Η συγκεκριμένη διεπιστημονική προσέγγιση οφείλεται στον Τσαρλς Λάιελ, ο οποίος έγραψε το Principles of Geology (Αρχές της Γεωλογίας), 1830-33, που θεωρείται ευρέως ως ένα από τα θεμέλια της σύγχρονης γεωλογίας, αλλά και το The Geological Evidences of the Antiquity of Man (Γεωλογικές Μαρτυρίες της Αρχαιότητας του Ανθρώπου) το 1863[3].
Η έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από όλες τις επιστημονικές εξελίξεις στην αρχαιολογία, η σημαντικότερη πιθανώς ήταν η ανάπτυξη τεχνικών τηλεπισκόπησης που σχεδιάστηκαν για τον εντοπισμό και τον εντοπισμό θαμμένων στοιχείων πριν από την ανασκαφή. Η αεροφωτογραφία παρείχε για πολλά χρόνια το βασικό στήριγμα της τηλεπισκόπησης που εφαρμόζεται στην αρχαιολογία[4], αλλά τα τελευταία χρόνια υπήρξε αυξανόμενη συνειδητοποίηση της πιθανής χρήσης δορυφορικών πολυφασματικών δεδομένων[5]. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος της τηλεπισκόπησης πραγματοποιείται στο έδαφος, χρησιμοποιώντας τεχνικές που αναπτύχθηκαν και τροποποιήθηκαν από τη γεωφυσική έρευνα. Σε αυτές περιλαμβάνονται τεχνικές ηλεκτροδιασκόπησης[6] και μαγνητομετρίας[7], όπως επίσης το γεωραντάρ, η μέθοδος ηχητικής διερεύνησης κ.ά.
Σημειώσεις παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Clark, A. (1996). Seeing beneath the soil: prospecting methods in archaeology. Braintree: B.T. Batsford. ISBN 0-203-16498-9.
- Karali, l.; Afonasin, E. (2019). «An Outline of the History of Archaeology». Schole: 823-840. doi:.
- Pollard, A.M. (1999). «Geoarchaeology: an introduction». Geological Society London Special Publications: 7-14. doi:.
- Renfrew, C. (1976). «Archaeology and the Earth Sciences». Στο: Davidson, D.A. Geoarchaeology: Earth Science and the Past. Boulder, Colorado: Westview Press. σελ. 1-5. ISBN 9780715609255.
- Renfrew, C.· Bahn, B. (2001). Αρχαιολογία: Θεωρίες, μεθοδολογία και πρακτικές εφαρμογές. Αθήνα: Ινστιτούτο του Βιβλίου-Α. Καρδαμίτσα. ISBN 978-960-354-329-9.
- Riley, D.N.· Bewley, R.H. (1996). Aerial Archaeology in Britain. Shire, England: Princes Risborough. ISBN 978-0747803225.
- Shennan, I.· Donoghue, D.N.M. (1992). «Remote sensing in archaeological research». Στο: Pollard, A.M. New Developments in Archaeological Science. Proceedings of the British Academy 77. Oxford: Oxford University Press. σελίδες 223–232. ISBN 978-0-19-726118-7.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Laboratory of Geoarchaeology, Kazakhstan Information about Geoarchaeological work in Central Asia
- SASSA (Soil Analysis Support System for Archaeologists) Αρχειοθετήθηκε 2007-02-06 στο Wayback Machine.
|