Δημοτικό Στάδιο Ρόδου «Διαγόρας»
Συντεταγμένες: 36°26′18″N 28°13′42″E / 36.4383°N 28.2283°E
| Arena Del Sole | |
 | |
| Ιδιοκτήτης | Δήμος Ρόδου |
|---|---|
| Είδος | στάδιο[1] |
| Χωρητικότητα | 3.693 θεατές |
| Διαστάσεις αγωνιστικού χώρου | 105 × 68 m |
| Επιφάνεια | Φυσικός χλοοτάπητας |
| Κατασκευή | |
| Έναρξη εργασιών | 1932 |
| Ολοκλήρωση | 1932 |
| Εγκαίνια | 1932 |
| Ανακαίνιση | 1981, 2019 |
| Αρχιτέκτονας | Armando Bernabiti |
| Τοποθεσία | |
 | |
| Διεύθυνση | Ρόδος Ρόδος Ελλάδα[1] |
| Φορείς εκμετάλλευσης | |
| Διαγόρας Α.Σ. Ρόδος | |
 Πολυμέσα | |
Το Δημοτικό Στάδιο Ρόδου «Διαγόρας» (πρώην εθνικό), με την αρχική ιταλική του ονομασία Arena Del Sole, είναι ένα ποδοσφαιρικό και ποδηλατικό στάδιο στην πόλη της Ρόδου και είναι έδρα του Διαγόρα Ρόδου και του Α.Σ. Ρόδος. Είναι φωταγωγημένο, διαθέτει ποδηλατοδρόμιο και σκεπαστή οροφή στις θύρες 1 και 2. Διαθέτει επίσης βοηθητικό προπονητικό κέντρο με φυσικό χλοοτάπητα και ανοιχτά γήπεδα καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/09/2020) |
Το γήπεδο κατασκευάστηκε το 1932 από τις Ιταλικές Αρχές με αρχιτέκτονα τον Armando Bernabiti[2][3], βασισμένο στα πλαίσια αρχαίου ελληνικού σταδίου σχήματος U, με κερκίδες στις τρεις πλευρές του, και είχε τότε το όνομα Arena Del Sole (Αρένα του Ήλιου), υπάρχουν αναφορές ότι το 1936 με την αλλαγή διοικητή των ιταλικών τότε Δωδεκανήσων, από τον Mario Lago στον Cesare Maria De Vecchi, το στάδιο μετονομάστηκε σε «Stadio Mussolini» [1]. Προς το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, πήρε το όνομα «Διαγόρας» από το όνομα του αρχαίου ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου από μέλη του Γ.Σ. Διαγόρα και άλλους Ρόδιους πατριώτες, όπως και χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του Γυμναστικού Συλλόγου Διαγόρα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το εξωτερικό τοίχος του σταδίου που ήταν περίπου 250εκ. διπλασιάστηκε, κι έτσι έχασε την αρχική ιταλική μορφή του. Η χωρητικότητα-ρεκόρ του σταδίου είναι 8.500 άτομα. Η χωρητικότητα του γηπέδου είναι 3.693 θέσεις.
Μέχρι τις αρχές της νέας χιλιετίας, δεν υπήρχαν καθίσματα, εκτός από την σκεπαστή κερκίδα, ώσπου τοποθετήθηκαν και στο υπόλοιπο γήπεδο. Το 2016 με εντολή της Γ' Εθνικής κατηγορίας τα καθίσματα αφαιρέθηκαν. Το 2019 το τοιχίο από την θύρα 4 ως 5 υπέστη κλίση και γκρεμίστηκε για να επιδιορθωθεί. Το 2019 ο Δήμος Ρόδου με εντολή της Football League επανάφερε και πάλι τα καθίσματα.
Το 2020 το τοιχίο στις θύρες 4-5 επισκευάστηκε στη πρώιμη ιταλική μορφή του και με τους ίδιους ακριβώς πωρόλιθους που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του το 1932.
Το 2021 εγκρίθηκε κονδύλι για την ανακαίνιση και συντήρηση του σταδίου και των εγκαταστάσεων, που όμως δεν θα αλλάξουν την αρχική του όψη λόγω ότι συγκαταλέγεται στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 24698. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2019.
- ↑ https://plus.google.com/+rodiaki (15 Σεπτεμβρίου 2016). «Πότε κι από ποιόν κτίστηκαν τα ιταλικά κτήρια της Ρόδου! | Η ΡΟΔΙΑΚΗ». Rodiaki.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Το ενυδρείο-σπηλιά του αρχιτέκτονα Armando Bernabiti». Γεωδίφης (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2021.
http://www.stadia.gr/rodos/rodos-gr.html
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον αθλητισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |