Γάιος Αυρήλιος Κόττα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γάιος Αυρήλιος Κόττα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gaius Aurelius Cotta (Λατινικά)
Γέννηση124 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1][2]
Ρωμαϊκή Δημοκρατία
Θάνατος73 π.Χ.[3] ή 74 π.Χ.[4] ή 73 π.Χ.[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςLucius Aurelius Cotta και Rutilia
ΑδέλφιαMarcus Aurelius Cotta[4][5][6]
Αυρηλία Κόττα
Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα[4][5][7]
ΟικογένειαAurelii Cottae
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος έπαρχος (από 74 π.Χ.)[3]
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[8]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (75 π.Χ.)[8]

Ο Γάιος Αυρήλιος Κόττα επίσης Κάιος Αυρήλιος Κόττα (124–73 ΠΚΕ) ήταν Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας, ιερέας και ακαδημαϊκός σκεπτικιστής. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον Γάιο Αυρήλιο Κόττα που ήταν δύο φορές πρόξενος τον 3ο αιώνα ΠΚΕ.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος το 124 ΠΚΕ[9], ήταν θείος του Ιουλίου Καίσαρα μέσω της μητέρας του Καίσαρα, της Αυρηλίας. Το 92 ΠΚΕ υπερασπίστηκε τον θείο του Πούμπλιο Ρουτίλιο Ρούφο (Publius Rutilius Rufus), ο οποίος είχε κατηγορηθεί άδικα για εκβιασμό στην Ασία. Είχε στενές σχέσεις με τον τριβούνο Μάρκο Λίβιο Δρούσο, ο οποίος δολοφονήθηκε το 91 ΠΚΕ και την ίδια χρονιά ήταν ανεπιτυχής υποψήφιος για το τριβουνάτο. Λίγο αργότερα διώχθηκε με τον νόμο lex Varia, τον νόμο που προτάθηκε από τον Κουίντο Βάριο Σεβέρο, ο οποίος στρεφόταν εναντίον όλων όσοι είχαν υποστηρίξει με οποιονδήποτε τρόπο τους Ιταλούς εναντίον της Ρώμης. Προκειμένου να αποφύγει την καταδίκη, αυτοεξορίστηκε[10].

Δεν επέστρεψε παρά το 82 ΠΚΕ, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Λούκιου Κορνήλιου Σύλλα. Πιθανώς πολέμησε το 80 ΠΚΕ ως πρώην προπραίτωρ ανεπιτυχώς εναντίον του Κουίντου Σερτόριου[11]. Το 75 ως πρόξενος και προκάλεσε την εχθρότητα των optimates (βελτίστων) φέρνοντας έναν νόμο που κατάργησε τον αποκλεισμό των πληβείων από την κατοχή ανώτερων δικαστικών θέσεων. Ένας άλλος νόμος de judiciis privatis, για τον οποίο τίποτα δεν είναι γνωστό, καταργήθηκε από τον αδελφό του Λεύκιο Κόττα. Ο Κόττα κατέκτησε την επαρχία της Γαλατίας και του αποδόθηκε θρίαμβος για κάποια νίκη για την οποία δεν έχουμε λεπτομέρειες. Την ίδια μέρα πριν από τον εορτασμό του, μια παλιά πληγή τον οδήγησε στον θάνατο[10].

Σύμφωνα με τον Κικέρωνα, ο Πούπλιος Σουλπίκιος Ρούφος και ο Κόττα ήταν οι καλύτεροι ρήτορες της εποχής τους. Φυσικά ανίκανος να ανέβει στα παθιασμένα ύψη της ρητορικής, οι επιτυχίες του Κόττα οφείλονταν κυρίως στην έρευνα του για τα γεγονότα. Τηρούσε αυστηρά τα ουσιαστικά της υπόθεσης και απέφευγε κάθε άσχετη παρεκτροπή. Το στυλ του ήταν καθαρό και απλό. Παρουσιάζεται από τον Κικέρωνα ως συνομιλητής στο De Oratore και στο De Natura Deorum (iii.), ως υποστηρικτής των αρχών της Νέας Ακαδημίας. Τα σπαράγματα του Σαλλούστιου περιέχουν την ουσία μιας ομιλίας που εκφωνήθηκε από τον Κόττα προκειμένου να κατευνάσει τη λαϊκή οργή για τις ελλιπείς προμήθειες καλαμποκιού[12].

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές-σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]