Βονιφάτιος Β΄ της Τοσκάνης

Βονιφάτιος Β΄ της Τοσκάνης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Bonifacio II di Toscana (Ιταλικά)
Γέννηση	788;
Θάνατος	838;
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Τέκνα	Αδαλβέρτος Α΄ της Τοσκάνης
Γονείς	Βονιφάτιος Α΄ της Τοσκάνης
Οικογένεια	Οίκος των Βονιφατιδών
	δεδομένα

Ο Βονιφάτιος Β΄ (απεβ. π. το 838) από τον Οίκο των Βονιφατιδών ήταν κόμης και δούκας της Λούκα (από τις 5 Οκτωβρίου 823) και ο πρώτος μάργραβος της Τοσκάνης από το 828 περίπου. Διαδέχθηκε τον πατέρα του Βονιφάτιο Α΄ μάργραβο της Τοσκάνης στη Λούκα —σε αυτό που ήταν ένα πρώιμο παράδειγμα κληρονομικής διαδοχής— και επέκτεινε την εξουσία του στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, οι επίσκοποι της Λούκα έχασαν σταδιακά τον έλεγχο της κυβέρνησης του δήμου, ο οποίος περιήλθε στους κόμητες.

Από το 770 στους κόμητες της Λούκα δόθηκε η παράκτια άμυνα της Τοσκάνης και της Κορσικής. Τον Φεβρουάριο του 825, στο Mαρένγκo, ο βασιλιάς Λοθάριος Α΄ των Φράγκων δημιούργησε ένα Κεφάλαιο για την εκστρατεία της Κορσικής (Capitula de expeditione Corsicana) για την άμυνα του νησιού. Το 828 ο Βονιφάτιος έλαβε τους τίτλους του επάρχου (prefectus) και του προστάτη (tutela) του νησιού από τον Λοθάριο Α΄ και την αντιπροσώπευση του νησιού από τον επίσκοπο του Λούνι. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 828 ηγήθηκε ενός μικρού στόλου σε αναζήτηση Σαρακηνών πειρατών. Μη βρίσκοντας κανέναν στη θάλασσα, ο στόλος αποβιβάστηκε στη Σαρδηνία και εκεί αποφάσισε να επιτεθεί στην Αφρική. Επιτέθηκαν στην ακτή των Σαρακηνών μεταξύ Ούτικα και Καρχηδόνας με επιτυχία. Στη συνέχεια, ο στόλος επέστρεψε στην Κορσική.

Το 833 ο Βονιφάτιος υποστήριξε τον Λουδοβίκο Α΄ τον Ευσεβή εναντίον του γιου του Λοθαρίου Α΄, ο οποίος τον απέλυσε αμέσως και έβαλε τον Αγανό στη θέση του. Το 834 ενώθηκε με τον Ράταλντ επίσκοπο της Βερόνας και τον Πεπίνο κόμη του Βερμαντουά, για να ελευθερώσει την αυτοκράτειρα Ιουδήθ της Βαυαρίας από τη μονή-φυλακή της. Την συνόδευσαν πίσω στον Λουδοβίκο στο Άαχεν. Ο Βονιφάτιος πέρασε τα έτη 836 έως 838 στη Γερμανία στην Αυλή.

Τελικά αποσύρθηκε σε κληρονομικά εδάφη στη νότια Γαλλία. Προσκλήθηκε να συμμετάσχει στη δίκη του Bερνάρδου της Σεπτιμανίας, αλλά απεβίωσε πριν προλάβει. Ο γιος του Αδαλβέρτος Α΄ ανέκτησε τη μαρκιωνία της Τοσκάνης αργότερα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γουίκαμ, Κρις. Early Medieval Italy: Central Power and Local Society 400-1000 . MacMillan Press: 1981.