Βερτράνδος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα
_(cropped).jpg)
Ο Βερτράνδος (πορτογαλικά: Bertrand, 2 Φεβρουαρίου 1941) είναι ο Αυτοκράτορας με δικαίωμα της Βραζιλίας από το 2022, μετά το θάνατο του αδελφού του Λουδοβίκος. Είναι γιος του πρίγκιπα Πέτρος Ερρίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα και της πριγκίπισσας Μαρία Ελισάβετ της Βαυαρίας.
Ο κλάδος του σκούπες διεκδικεί τη νομιμότητα του θρόνου σε αντίθεση με τον κλάδο της Πετρόπολης της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα, με επικεφαλής τον Πέτρος Κάρολος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα. Αν και τόσο ο πρίγκιπας Βερτράνδος σο και ο πρίγκιπας Πέτρος Κάρολος είναι δισέγγονα του αυτοκράτορα Πέτρος Β΄ της Βραζιλίας, του Οίκος της Μπραγκάνσα, αμφισβήτησαν την ηγεσία της βραζιλιάνικης αυτοκρατορικής οικογένειας λόγω μιας δυναστικής διαμάχης σχετικά με τους πατέρες τους, οι οποίοι ήταν ξαδέλφια.
Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τρίτος γιος του Πέτρος Ερρίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα και Μαρία Ελισάβετ της Βαυαρίας, τα μεγαλύτερα αδέρφια του είναι, κατά σειρά, Πρίγκιπας Λούις που ισχυρίστηκε ότι ήταν Επικεφαλής της Βραζιλίας Αυτοκρατορικής Οικογένειας μέχρι το 2022 και ο Eudes of Orléans-Braganza, ο οποίος παραιτήθηκε από τα δυναστικά του δικαιώματα στον βραζιλιάνικο θρόνο για να παντρευτεί έναν κοινό.
Όπως και με τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, ο Μπερτράν γεννήθηκε στη νότια Γαλλία το 1941, παρόλο που η εξορία που είχε επιβληθεί στην οικογένεια είχε ήδη ανακληθεί, το 1920, λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου . Ήρθε στη Βραζιλία μετά το τέλος της σύγκρουσης.
Στη Βραζιλία, η οικογένεια εγκαταστάθηκε πρώτα στο παλάτι Grão-Pará στην πολιτεία του Ρίο ντε Τζανέιρο . όπου πραγματοποίησε μέρος των δευτεροβάθμιων σπουδών του στο Κολέγιο των Ιησουιτών St. Ignatius . Αργότερα η οικογένειά του μετακόμισε στο Παρανά, όπου ο πατέρας του αγόρασε ένα αγρόκτημα και ο Bertrand πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Όταν ήταν 18 ετών, πήγε στο Σάο Πάολο, όπου απέκτησε πτυχίο στη Νομική από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο το 1964. Ζει ακόμα στο Σάο Πάολο.
Εκπαίδευση και πεποιθήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από πολύ μικρός έλαβε καθολικό μόρφωμα, καθοδηγούμενος από τον πατέρα του στη γεύση για τη δογματική μελέτη και την ανάλυση των εθνικών και διεθνών γεγονότων. Συμμετείχε με ενθουσιασμό στις ακαδημαϊκές τράπεζες των ιδεολογικών αγώνων που σημάδεψαν τη Βραζιλία στο πρώτο μισό της δεκαετίας του εξήντα. Ο σχηματισμός του ολοκληρώθηκε με συχνά ταξίδια στην Ευρώπη, ένα από τα οποία έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια ολόκληρης της Πρώτης Συνόδου της Δεύτερης Συνόδου του Βατικανού, όταν ήρθε στενή επαφή με την καθολική διανόηση στη Ρώμη για το μεγάλο γεγονός. Πολιτικός πιλότος, είναι έφεδρος της Πολεμικής Αεροπορίας της Βραζιλίας .
Ο Μπέρτραντ είναι Παραδοσιοναλιστής Καθολικός και μέλος του Tradition, Family and Property, παραδοσιακής Καθολικής έμπνευσης, που ιδρύθηκε και διευθύνεται από τον πνευματικό ηγέτη Plinio Corrêa de Oliveira μέχρι τον θάνατό του. Εκεί διαχέεται από τα καθολικά και μοναρχικά ιδεώδη, [4] που θεωρούνται από τον ίδιο ως «ξεχωριστές και αρμονικές πτυχές του ίδιου ιδεώδους». [ <span title="The text near this tag needs a citation. (July 2022)">Αυτό το απόσπασμα χρειάζεται παραπομπή</span> ] Ο μεγαλύτερος αδερφός του, Λουίζ, ήταν επίσης μέλος της οργάνωσης. Μετά από μια απόσχιση στην οντότητα, αυτός και ο αδελφός του άρχισαν να συνεργάζονται με μέλη που συνδέονται με το Ινστιτούτο Plinio Corrêa de Oliveira (IPCO) και την Ένωση Ιδρυτών.
Εκτός από τα πορτογαλικά, τη μητρική του γλώσσα, ο Μπερτράν μιλά άπταιστα γαλλικά και ισπανικά.
ιδιωτική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεν είναι παντρεμένος και δεν έχει θέμα, επομένως δυναστικός κληρονόμος του είναι ο μικρότερος αδερφός του, Αντόνιο της Ορλεάνης-Μπραγάντσα, ο οποίος είναι παντρεμένος με μια Βέλγο αριστοκράτισσα, την πριγκίπισσα Χριστίνα από το Βέλγιο, με πρόβλημα.
Τόσο αυτός όσο και ο μεγαλύτερος αδερφός του, Λουίζ, ασχολούνταν με τον μοναρχικό προσηλυτισμό στη Βραζιλία. [4] Και οι δύο έπαιξαν κύριους ρόλους κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για το δημοψήφισμα του 1993, το οποίο αντιπροσώπευε τη μοναδική μέχρι τώρα πραγματική ευκαιρία για επιστροφή της μοναρχίας από την ανακήρυξη της δημοκρατίας, το 1889. Σε αυτό, ζητήθηκε από τους πολίτες να επιλέξουν ποια μορφή διακυβέρνησης ( προεδρική ή κοινοβουλευτική ) και ποια μορφή κρατικής οργάνωσης (δημοκρατία ή συνταγματική μοναρχία ) θα έπρεπε να έχει η Βραζιλία. Η μοναρχική υπόθεση δεν ήταν επιτυχής, λαμβάνοντας μόνο το 13,4% των ψήφων.
Ρόλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα τελευταία χρόνια, είναι συντονιστής και εκπρόσωπος του κινήματος Paz no Campo (Ειρήνη στα χωράφια) και έχει ταξιδέψει σε όλη τη Βραζιλία δίνοντας διαλέξεις σε αγρότες και επιχειρηματίες για την υπεράσπιση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της ελεύθερης επιχείρησης. [5] [6]
Ως ακτιβιστής και εκπρόσωπος του Αυτοκρατορικού Οίκου της Βραζιλίας για την αποκατάσταση της μοναρχίας, ο Μπερτράν κέρδισε εξέχουσα θέση στα εθνικά μέσα ενημέρωσης και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στα διεθνή μέσα, [7] με την άνοδο και την εξάπλωση των μοναρχικών κινημάτων σε όλη τη χώρα. [8] Συμμετέχει κάθε χρόνο σε δημόσιες συναντήσεις με μοναρχικούς, [9] εκτός από την παρακολούθηση άλλων συναντήσεων και τη διεξαγωγή διαλέξεων, συχνά μετά από πρόσκληση ιδιωτικών ιδρυμάτων, δημοτικών κυβερνήσεων και νομοθετικών συνελεύσεων, κυρίως για δημόσιες εκδηλώσεις που σχετίζονται με το μοναρχικό παρελθόν της Βραζιλίας. [10] Το 2016 έδωσε συνέντευξη στη Mariana Godoy στο πρόγραμμα της στο RedeTV!, αποκτώντας φήμη στο ευρύ κοινό. [11] Στις 22 Σεπτεμβρίου 2017 ο Bertrand συμμετείχε στο πρόγραμμα The Noite com Danilo Gentili, το μεγαλύτερο talk show στη χώρα αυτή τη στιγμή, σπάζοντας το ρεκόρ κοινού του προγράμματος. [12] Παρά την εκστρατεία, πολιτικά το μοναρχικό κίνημα εξακολουθεί να είναι μικρό, με 11% της υποστήριξης του πληθυσμού, σύμφωνα με έρευνα. [13]
Πολιτικές απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπερτράν υποστηρίζει τυπικά συντηρητικές ιδέες: αντιτίθεται στους γάμους ομοφυλόφιλων, ευνοεί την παράνομη άμβλωση σε όλες τις περιπτώσεις και είναι κατά της οριοθέτησης της περιοχής των ιθαγενών στη Βραζιλία.[14] Έχει επίσης επικρίνει τον προοδευτισμό του Πάπα Φραγκίσκου, αν και τον αναγνωρίζει ως νόμιμο Πάπα.
Είναι αρνητής της κλιματικής αλλαγής και δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο "Psicose Ambientalista" ("Περιβαλλοντική Ψύχωση"), που ασχολείται με αυτό που αποκαλεί "τις φάρσες που δημιουργούνται από ριζοσπάστες οικολόγους και οικοτρομοκράτες ". [15]
Τίτλοι, στυλ και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 2 Φεβρουαρίου 1941 – 5 Ιουλίου 1981: Η Υψηλότατη Πρίγκιπας Μπερτράν της Βραζιλίας[16]
- 5 Ιουλίου 1981 – 15 Ιουλίου 2022: Η Αυτοκρατορική Υψηλότης Ο Πρίγκιπας Αυτοκρατορικός της Βραζιλίας[17][16]
- 15 Ιουλίου 2022 – σήμερα: His Imperial Highness Ο Επικεφαλής του Αυτοκρατορικού Οίκου της Βραζιλίας
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως μέλος του Οίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα, ο πρίγκιπας Bertrand κατέχει τις ακόλουθες θέσεις:
Διοικητής-Ταγματάρχης της Αυτοκρατορικό Τάγμα του Χριστού[18][19]- Διοικητής-Ταγματάρχης της Αυτοκρατορικό Τάγμα του Αγ. Βενέδικτος της Άβις[18]
- Διοικητής-Ταγματάρχης της Αυτοκρατορικό Τάγμα του Αγίου Ιακώβου του Σπαθιού[18]
- Μεγαλόσταυρος του Αυτοκρατορικό Τάγμα Πέδρο Α΄, Αυτοκράτορας της Βραζιλίας[18]
- Μεγαλόσταυρος & Μεγαλόπρεπος-Ταγματάρχης του Αυτοκρατορικό Τάγμα του Ρόδου[18]
.svg){kind=small}
Έχει παρασημοφορήσει από τη δημοκρατική Βραζιλία:
: Διοικητής του Τάγμα Στρατιωτικής Αξίας (19 Απριλίου 2013)[18]- : Διοικητής του Τάγμα Ναυτικής Αξίας (11 Ιουνίου 2015)[18]
- : Διοικητής του Τάγμα Στρατιωτικής Δικαστικής Αξίας (1 Απριλίου 2009)[18]
Έλαβε τις ακόλουθες ξένες διακρίσεις:
Καστροανική βασιλική οικογένεια δύο Σικελιών: Επιμελητής Μεγαλόσταυρος του Ιερό Στρατιωτικό Κωνσταντινικό Τάγμα του Αγίου Γεωργίου
Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας: Επιμελητής Μεγαλόσταυρος Τιμής και Αφοσίωσης του Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας
Βατικάνο: Ιππότης του Τάγμα του Παναγίου Τάφου[20]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11235.htm#i112344.
- ↑ «O negacionismo climático no Antropoceno brasileiro: as políticas do tempo em A Farsa Ianomâmi (1995), A Máfia Verde (2001) e Psicose Ambientalista (2012)» (βραζιλιανά πορτογαλικά) Φλοριανόπολις. 13 Ιουνίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 Brooke, James (1989-11-12). «A Sour Anniversary for Brazil's Monarchists» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1989/11/12/world/a-sour-anniversary-for-brazil-s-monarchists.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-06.
- ↑ «Blog de D. Bertrand de Orleans e Bragança». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Paz no campo significa "tolerância zero" com o MST e congêneres. In: Catolicismo Αρχειοθετήθηκε 2016-03-06 στο Wayback Machine., May 2007
- ↑ «New Plan to Fix Brazil's Royal Mess: Restore the Monarchy». The Wall Street Journal. 17 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «'República está com dias contados', dizem monarquistas após protestos». BBC. 17 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Monarchical meeting gather 250 people in Flamengo». O Globo. 10 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Prince Imperial of Brazil visits São Vicente». O Globo. 19 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Mariana Godoy receive Dom Bertrand de Orleans e Bragança». Rede TV!. 27 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2017.
- ↑ «Danilo Gentili recebe o Príncipe Dom Bertrand no The Noite». SBT. 22 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Instituto Paraná Pesquisas
- ↑ «Monarquistas ocupam cargos em Brasília e reabilitam grupo católico ultraconservador» [Monarchists occupy posts in Brasília and rehabilitate ultraconservative Catholic group]. BBC Brasil. 4 Απριλίου 2019.
- ↑ Miguel, Jean Carlos Hochsprung (2022-04-13). «The "mesh" of climate denialism and the obstruction of environmental governmentalization in Brazil» (στα pt). Sociedade e Estado 37: 293–315. doi:. ISSN 0102-6992.
- ↑ 16,0 16,1 Montgomery-Massingberd, Hugh, επιμ. (1977). Burke's Royal Families of the World, Volume 1: Europe & Latin America. London: Burke's Peerage. σελ. 59. ISBN 0-85011-023-8.
- ↑ Casa Imperial do Brasil Αρχειοθετήθηκε 21 December 2016 στο Wayback Machine. (Πορτογαλικά)
- ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 18,7 BUYERS, Christopher. The Royal Ark.
- ↑ Casa Imperial do Brasil. Biografia Αρχειοθετήθηκε 23 February 2013 στο Wayback Machine..
- ↑ MARIE, Michelle (2012) (στα Πορτογαλικά). Ιππότες στο Ιππικό Τάγμα του Παναγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ[νεκρός σύνδεσμος].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dom Bertrand, Facebook.
- «Herdeiros do Porvir», αυτοκρατορικό περιοδικό, αριθμός 32, 2013. Αρχειοθετήθηκε 2021-01-12 στο Wayback Machine.
- "Príncipe imperial Defensee monarquia em MG e afirma que homosexualidade é um 'defeito'", Sul de Minas EPTV, 2017.
|