Βελγικές ομοσπονδιακές εκλογές (2014)
Στο Βέλγιο διεξήχθησαν ομοσπονδιακές εκλογές στις 25 Μαΐου 2014.[1] Εξελέγησαν όλα τα 150 μέλη της Αίθουσας των Αντιπροσώπων, ενώ δεν έγιναν πλέον άμεσες εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Γερουσίας έπειτα από την 6η συνταγματική αναθεώρηση του 2011–2012. Παράλληλα, η θητεία του κοινοβουλίου παρατάθηκε από τα 4 στα 5 χρόνια. Ήταν οι πρώτες εκλογές επί του βασιλέα Φιλίππου.Την ίδια ημέρα έγιναν και περιφερειακές εκλογές και Ευρωεκλογές.
Ημερομηνία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως μέρος των μεταρρυθμίσεων που υιοθετήθηκαν στις 19 Δεκεμβρίου 2013, η ημερομηνία των εκλογών θα συμπίπτει πάντοτε με εκείνη των ευρωεκλογών. [2]
Πυροβολισμός στο Εβραϊκό Μουσείο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 24 Μαΐου, μία ημέρα πριν τη διεξαγωγή των εκλογών, σημειώθηκε επίθεση με πυροβολισμούς στο Βελγικό Εβραϊκό Μουσείο στις Βρυξέλλες, με απολογισμό 3 νεκρούς.[3] Ο αυτοαποκαλούμενος αντισιωνιστής βουλευτής Λοράν Λουί υποδήλωσε ότι η επίθεση μπορούσε να είναι μια εσφαλμένη επιχείρηση, επιζητώντας να πλήξει τον ίδιο και το κόμμα του (Debout les Belges, ή "Ξυπνήστε, Βέλγοι").[4]
Πολιτικά κόμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην πλευρά των Φλαμανδών το Vlaams Belang και το LDD υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Αντίθετα, το N-VA αύξησε τη θέση του ως το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο. Τα CD&V, Open Vld και Groen πήγαν σχετικά καλά, ενώ ελαφρές απώλειες σημείωσε το sp.a.
Στην γαλλόφωνη πλευρά, τα PS, cdH και Ecolo υπέστησαν απώλειες, ενώ το MR τα πήγε καλά, όπως και τα νέα κόμματα PTB-GO! και FDF.
Κόμμα | Αρχηγός/οί | Ψήφοι | % | +/– | E.c. % | Έδρες | +/– | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (N-VA) | Μπαρτ ντε Βεβέρ | 1.366.414 | 20,26 | 2,86 | 32,22 | 33/150 | 6 | |
Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) | Έλιο Ντι Ρούπο | 787.165 | 11,67 | 2,05 | 31,43 | 23/150 | 3 | |
Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό Κόμμα (CD&V) | Βούτερ Μπέκε | 783.060 | 11,61 | 0,77 | 18,47 | 18/150 | 1 | |
Ανοιχτοί Φλαμανδοί Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες (Open Vld) | Γκουέντολιν Ρούτεν | 659.582 | 9,78 | 1,17 | 15,55 | 14/150 | 1 | |
Μεταρρυθμιστικό Κίνημα (MR) | Σαρλ Μισέλ | 650.290 | 9,64 | 0,31 | 25,96 | 20/150 | 2 | |
Εναλλακτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (sp.a) | Μπρούνο Τόμπακ | 595.486 | 8,83 | 0,36 | 14,04 | 13/150 | 0 | |
Πράσινοι (Groen) | Βούτερ βαν Μπέσιεν | 358.947 | 5,32 | 0,94 | 8.46 | 6/150 | 1 | |
Δημοκρατικό Ανθρωπιστικό Κέντρο (cdH) | Μπενουά Λιτγκέν | 336.281 | 4,99 | 0,59 | 13,43 | 9/150 | 0 | |
Κόμμα των Εργατών του Βελγίου (PTB–GO!/PVDA+) |
Πίτερ Μέρτενς PVDA+ PTB–GO! |
251.289 118.246 132.685 |
3,72 1,76 1.97 |
2,17 | — 3,24 5,31 |
2/150 | 2 | |
Φλαμανδικό Συμφέρον (Vlaams Belang) | Ζερόλφ Ανεμάνς | 247.746 | 3,67 | 4,07 | 5,84 | 3/150 | 9 | |
Οικολόγοι | Ολιβιέ Ντελέζ & Εμιλί Χογιός | 222.551 | 3,30 | 1,50 | 8,89 | 6/150 | 2 | |
Γαλλόφωνοι Δημοκρατικοί Φεντεραλιστές (FDF) | Ολιβιέ Μενγκέν | 121.403 | 1,80 | νέο | 4,85 | 2/150 | 2 | |
Λαϊκό Κόμμα (Parti Populaire) | Mischaël Modrikamen | 102.599 | 1,51 | 0,24 | 4,10 | 1/150 | 0 | |
Ελευθεριακοί, Άμεσοι, Δημοκρατικοί (LDD) | Ζαν-Μαρί Ντεντεκέρ | 28.414 | 0,42 | 1,88 | 0,67 | 0/150 | 1 | |
Λοιπά (κόμματα που συγκέντρωσαν λιγότερο από το 1% του συνόλου των ψήφων) | 233.805 | 3,47 | — | — | 0/150 | 0 | ||
Έγκυρα ψηφοδέλτια | 6.745.059 | 94,24 | ||||||
Άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια | 412.439 | 5,76 | ||||||
Σύνολα | 7.157.498 | 100,00 | — | — | 150/150 | 0 | ||
Εκλογικό σώμα και συμμετοχή | 8.001.278 | 89,45 | 0,23 | |||||
Πηγή: Federal Portal − Chamber Elections 2014 Αρχειοθετήθηκε 2020-11-07 στο Wayback Machine. Σημειώσεις: 1) E.c. = εκλεκτορικό σώμα (γερμανόφωνο και γαλλόφωνο) |
Σχηματισμός κυβέρνησης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 27 Μαΐου ο βασιλιάς Φίλιππος έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού στον Μπαρτ ντε Βεβέρ (N-VA).[5]
Έπειτα από πεντάμηνες διαβουλεύσεις, συμφωνήθηκε στις 7 Οκτωβρίου ο σχηματισμός τετρακομματικού συνασπισμού (με συμμετοχή των CD&V, Open Vld, MR και N-VA) με πρωθυπουργό το Σαρλ Μισέλ. Για πρώτη φορά οι σοσιαλιστές δεν μετέχουν στην κυβέρνηση έπειτα από 26 χρόνια.[6] Ο Μισέλ έγινε ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός του Βελγίου.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Europa bekrachtigt 25 mei als Belgische verkiezingsdatum». HLN. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Proposal for a revision of the Belgian Constitution, senate.be
- ↑ «Three die in Brussels shooting at Jewish Museum». deredactie.be. 2014-05-24. http://www.deredactie.be/permalink/1.1977839.
- ↑ Laurent Louis (24 Μαΐου 2014). «Facebook post by Laurent LOUIS».
- ↑ «Bart De Wever nommé informateur par le Roi». LaLibre.be. 2014-05-27. http://www.lalibre.be/actu/politique-belge/bart-de-wever-nomme-informateur-par-le-roi-53846ca33570af48fcf53a16.
- ↑ «Belgium agrees to form coalition government». DW.DE. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ «Belgium on course for government led by youngest PM». Uk.reuters.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 2014 elections Αρχειοθετήθηκε 2014-05-29 στο Wayback Machine., belgium.be