Βεατρίκη του Φάλκενμπουργκ
| Βεατρίκη του Φάλκενμπουργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1253[1] |
| Θάνατος | 17 Οκτωβρίου 1277[2] ή 17 Οκτωβρίου 1277[3] Οξφόρδη |
| Τόπος ταφής | Οξφόρδη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ριχάρδος Α΄ της Κορνουάλης Ριχάρδος Α΄ της Κορνουάλης (από 1269)[4] |
| Τέκνα | Walter de Cornwall[5] Isabella de Cornwall[5] |
| Γονείς | Διδέριχος Β΄ του Φάλκενμπουργκ[5] και Bertha van Limburg Edelfrau von Monschau[5] |
| Αδέλφια | Walram II "de Rosse" |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βεατρίκη του Φάλκενμπουργκ, αγγλ.: Beatrice of Falkenburg (π. 1254 – 17 Οκτωβρίου 1277), που αναφέρεται επίσης ως Βεατρίκη του Βάλκενμπουργκ, ήταν η 3η σύζυγος του Ριχάρδου της Κορνουάλης, και ως εκ τούτου ονομαστικά βασίλισσα της Γερμανίας. Ήταν 15 ετών όταν παντρεύτηκε τον 60χρονο Άγγλο πρίγκιπα, ο οποίος αποδείχθηκε πολύ αφοσιωμένος σύζυγος. Παρά τη διαφορά στις ηλικίες τους, η Bεατρίκη επέζησε εκείνου μόνο πέντε χρόνια: απεβίωσε στην Αγγλία σε ηλικία 23 ετών.
Καταγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα από τα πολλά παιδιά του κόμη Θεοντόρικ Β' του Βάλκενμπουργκ (ολλανδ.: Dirk II van Valkenburg) και της Μπέρτας του Λίμπουργκ, η Bεατρίκη γεννήθηκε στην αριστοκρατία Mεύση - Ρηνανίας. [6] Ο πατέρας της ήταν υποστηρικτής τής αξίωσης του Ριχάρδου της Κορνουάλης για το στέμμα της Γερμανίας, μετά τη στέψη του Ριχάρδου στο Άαχεν. Ο εκ πατρός θείος της, Ένγκελμπερτ Β' του Βάλκενμπουργκ, αρχιεπίσκοπος-εκλέκτορας της Κολωνίας, δεν ήταν ούτε πιστός στον Ριχάρδο, ούτε ενδιαφερόταν γι' αυτόν. Αλλά όταν φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της αναταραχής, όταν η υποψηφιότητα του Ριχάρδου αντιτάχθηκε από τον Αλφόνσο Ι΄ της Καστίλλης που εξελέγη από τη Σαξονία, Βραδεμβούργο και Τρηρ, ο Ριχάρδος αποφάσισε να τον απελευθερώσει. Τον Οκτώβριο του 1268 ο βασιλιάς, μαζί με τον άρχοντα του Βάλκενμπουργκ, εισέβαλαν στο εκλεκτοράτο της Κολωνίας, μόνο για να ηττηθούν ολοκληρωτικά. Ο πατέρας τής Βεατρίκης σκοτώθηκε στον αγώνα, και ο θείος της παρέμεινε φυλακισμένος.[7]
Γάμος και βασίλισσα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ο Ριχάρδος ερωτεύτηκε την Bεατρίκη, τότε 15 ετών και φημισμένη για την ομορφιά της.[7][8] Ανησυχώντας για την ασφάλειά της, ο Ριχάρδος την έβαλε στον εκ πατρός θείο της, Φίλιππο του Μπόλαντεν-Χόενφελς, και σύντομα άρχισε να διαπραγματεύεται γάμο μαζί της. Η Βεατρίκη έγινε η 3η σύζυγός του και βασίλισσα της Γερμανίας (επίσημα "βασίλισσα των Ρωμαίων") στο Καϊζερσλάουτερν στις 16 Ιουνίου 1269. Με τον πατέρα της νεκρό και τον ισχυρό θείο της απελπιστικά φυλακισμένο, η Βεατρίκη δεν είχε πολιτικό πλεονέκτημα. Ο Ριχάρδος την είχε νυμφευτεί, απλώς και μόνο επειδή τον έλκυε, και δεν μπορούσε να χωριστεί μαζί της ούτε για ένα βράδυ. [7] Ο χρονικογράφος Τόμας Γουάικς ωστόσο τονίζει την πολιτική σημασία του γάμου: η Βεατρίκη ήταν Γερμανίδα, και θα έφερνε τον Άγγλο βασιλιά της Γερμανίας πιο κοντά στους υπηκόους του και στο βασίλειό του. [9]
Καθώς δεν ερχόταν καμία πρόσκληση στη Ρώμη για τη στέψη του ζευγαριού ως βασιλείς της Γερμανίας, ο Ριχάρδος ανακοίνωσε ότι ήθελε να δείξει στη Βεατρίκη τα τεράστια εδάφη του στην Αγγλία και έφυγε από τη Γερμανία. Έφτασαν στο Ντόβερ στις 3 Αυγούστου 1269, αλλά κανένας δεν επέστρεψε ποτέ στη Γερμανία.[7]
Χηρεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η βασίλισσα Βεατρίκη έμεινε χήρα το 1272. Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά. Ο σύζυγός της τάφηκε δίπλα στη δεύτερη σύζυγό του, Σάντσια της Προβηγκίας, αλλά η Bεατρίκη μπορεί να οργάνωσε την ταφή τής καρδιάς του στην εκκλησία των Φραγκισκανών στο Γκέυφρίαρς της Οξφόρδης. Έκανε μια ζωή εξαιρετικά χαμηλού προφίλ, σχεδόν εξαφανισμένη από τα ιστορικά αρχεία. Ο κουνιάδος της, ο βασιλιάς Ερρίκος Γ' της Αγγλίας, της έστειλε δώρα το 1272, όπως και ο ανιψιός της, ο βασιλιάς Εδουάρδος Α', το 1276. Ήταν σε διαφωνία με τον θετό της γιο, Εδμόνδο, 2ο κόμη της Κορνουάλης, για μέρος της προίκας τής μητέρας του Σάντσιας, αλλά αυτό διευθετήθηκε τον Φεβρουάριο του 1276.[6] Ένα πορτρέτο της Bεατρίκης σε βιτρό, το παλαιότερο, άθικτο πορτρέτο δότη που υπάρχει ακόμη, δημιουργήθηκε από τον Nόργουιτς Γκρέυφριαρς και τώρα αποτελεί μέρος της συλλογής Μπάρελ στη Γλασκώβη. [10] Θεωρήθηκε ότι προερχόταν από την εκκλησία των Φραγκισκανών στην Οξφόρδη, κάτι που θα έδειχνε ότι η Βεατρίκη ήταν σημαντική ευεργέτης τού τάγματος. Αυτή είναι η μόνη ένδειξη ότι η Βεατρίκη δώρισε στην Εκκλησία. Απεβίωσε σε ηλικία 23 ετών στις 17 Οκτωβρίου 1277. Τάφηκε στο γκρέυφρίαρς της Οξφόρδης ως βασίλισσα της Γερμανίας.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 135696194. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ www
.deutsche-biographie .de /sfz11340 .html. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ p10223.htm#i102225.
- ↑ p10223.htm#i102225. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Westerhof, Danielle (2008). Death and the Noble Body in Medieval England. Boydell & Brewer. ISBN 978-1843834168.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Huffman, Joseph P. (2000). The Social Politics of Medieval Diplomacy: Anglo-German Relations (1066–1307). University of Michigan Press. ISBN 0472110616.
- ↑ Prestwich, Michael (1988). Edward I. University of California Press. ISBN 0520062663.
- ↑ Weiler, Björn K. U. (2006). Henry III of England and the Staufen Empire: 1216 – 1272. Boydell & Brewer. ISBN 0861932803.
- ↑ Coss, Peter R.· Keen, Maurice Hugh (2002). Heraldry, Pageantry and Social Display in Medieval England. Boydell Press. ISBN 1843830361.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Beatrice of Falkenburg στο Wikimedia Commons