Βασίλειος Κ. Κολοκοτρώνης
| Βασίλειος Κ. Κολοκοτρώνης | |
|---|---|
 Ο Βασίλειος Κολοκοτρώνης στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Κωνσταντίνου Σκόκου του 1915 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βασίλειος Κολοκοτρώνης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1880 Αθήνα |
| Θάνατος | 1926 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης θεατρικός συγγραφέας ιστορικός |
| Εργοδότης | Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | οικογένεια Κολοκοτρώνη |
Ο Βασίλειος Κολοκοτρώνης (1880 - 1926) ήταν Έλληνας διπλωμάτης, θεατρικός συγγραφέας και συγγραφέας ιστορικών μελετών.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα[2] και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνη. Καταγόταν από την οικογένεια Κολοκοτρώνη: ήταν πρωτοξάδερφος του αντιστρατήγου Βασιλείου Κολοκοτρώνη, εγγονός του λοχαγού Βασιλείου Κολοκοτρώνη και τρισέγγονος του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, πατέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Υπηρέτησε ως διπλωμάτης καριέρας σε διάφορες θέσεις και αποστολές της υπηρεσίας του στο εξωτερικό. Ανήλθε μέχρι το βαθμό του «προσέδρου υπουργού».[1] Ως συγγραφέας του ελαφρού θεάτρου εμφανίστηκε το 1907 με την κωμωδία Ιπτάμενος παναμάς, την οποία ανέβασε στην έδρα της «Νέας Σκηνής» στην Ομόνοια ο θίασος του Κωνσταντίνου Σαγιώρ.[3] Η θεατρική παραγωγή του Κολοκοτρώνη διήρκεσε έως το 1917, με καρπό τη συγγραφή δέκα έργων: οκτώ μονόπρακτες κωμωδίες (φάρσες), εκ των οποίων δυο σε συνεργασία με το Νικόλαο Λάσκαρη, και δυο ελαφρά δράματα.[4] Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται τα θεατρικά Τα απρόοπτα της απογραφής, Η Λολίτα, Το αεροπλάνο, Ο μακαρίτης και Οι ερασιτέχναι.[1] Διετέλεσε μέλος της διοίκησης της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων[5] και το 1918 συμμετείχε, μαζί με άλλους συγγραφείς (Μιλτιάδης Λιδωρίκης, Μπάμπης Άννινος, Γεώργιος Τσοκόπουλος κ.άλ.), στη σύσταση της Εταιρείας Ελληνικού Θεάτρου, που είχε ως στόχο τη διασφάλιση του έργου και την εκμετάλλευση των συγγραφικών δικαιωμάτων των μελών της.[6]
Το 1919, στο Παρίσι, εξέδωσε (ως V. Colocotronis) στα γαλλικά το βιβλίο La Macédoine et l'hellénisme: étude historique et ethnologique.[α]. Η μελέτη συντάχθηκε υπό το πρίσμα των βαλκανικών εθνικών διεκδικήσεων και συγκρούσεων αναφορικά με τη Μακεδονία και της διατύπωσης επιχειρημάτων σε σχέση με την οριστικοποίηση των συνόρων από τη συμμαχική Συνδιασκέψη της Ειρήνης στο Παρίσι. Ο Κολοκοτρώνης συνόψισε εκείνα τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς, τα οποία είχαν προέλευση στη φιλο-ελληνική διεθνή ιστοριογραφία και χαρτογραφία, υποστηρίζοντας ότι οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της Μακεδονίας (οι Μακεδονοσλάβοι στην τότε ορολογία) ήταν σλαβόφωνοι Έλληνες. Οι απόψεις του βρίσκονταν στον αντίποδα των θέσεων του καθηγητή Γεώργιου Σωτηριάδη, ο οποίος αναγνώριζε την ύπαρξη «Μακεδονοσλάβων» μέσα στα εδάφη της ελληνικής επικράτειας.[7]
Ο Κολοκοτρώνης συνέγραψε, επιπλέον, το 1925 τη Μελέτη περί του εξελληνισμού των ξένων τοπωνυμίων της Μακεδονίας, μετά παρατηρήσεων επί της διοικητικής διαιρέσεως του ελληνικού κράτους.[8] Το 1911 είχε εκδόσει έναν Οδηγόν διπλωματικόν και προξενικόν.[9]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανατύπωση κατόπιν παραγγελίας (à la demande): V. Colocotronis (2013) [1919]. La Macédoine et l'hellénisme: étude historique et ethnologique. Παρίσι: Hachette Livre & BnF. ISBN 9782012870444.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Κολοκοτρώνης (Βασίλειος)». Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη. 7. Αθήνα. 1929. σελ. 830.
- ↑ Delveroudi, Εlise-Anne (1982). Le Répertoire original présenté sur la scène athénienne, 1901-1922 (PDF) (στα Γαλλικά). Διδακτορική διατριβή. Παρίσι: Πανεπιστήμιο Paris-Sorbonne. σελ. 434. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016.
- ↑ Delveroudi (1982), σελ. 172, 443.
- ↑ Delveroudi (1982), σελ. 172.
- ↑ «Μια ιστορία ενός αιώνα». Ιστορικό. Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016.
- ↑ Delveroudi (1982), σελ. 324.
- ↑ Γούναρης, Βασίλης Κ. (Μάρτιος 2013). «Εθνικές διεκδικήσεις, συγκρούσεις και εξελίξεις στη Μακεδονία, 1870-1912». Ιστορία. Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016.
- ↑ «Μελέτη περί του εξελληνισμού (...)». Εκδόσεις - Βιβλιοπωλείο Νότη Καραβία. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016.
- ↑ «Οδηγός διπλωματικός και προξενικός». Εκδόσεις - Βιβλιοπωλείο Νότη Καραβία. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|