Βασίλειος Βραχνός
| Βασίλειος Βραχνός | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βασίλειος Βραχνός (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1887 Ναύπλιο |
| Θάνατος | 7 Μαρτίου 1971 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ελληνικός Συναγερμός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικός Στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Βαλκανικοί Πόλεμοι και Ελληνοϊταλικός πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Έλληνας υφυπουργός Εσωτερικών μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αργολιδοκορινθίας) |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Σωτήρος Αριστείο Ανδρείας Τάγμα του Γεωργίου Α' Τάγμα του Φοίνικος Πολεμικός Σταυρός Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας |
Ο Βασίλειος Βραχνός του Παναγιώτη (Ναύπλιο, 1887 – Αθήνα, 7 Μαρτίου 1971) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, περισσότερο γνωστός από τον ηγετικό του ρόλο κατά τον Ελληνοιταλικό Πόλεμο του 1940–41 και μεταπολεμικά ως πολιτικός του Ελληνικού Συναγερμού Επί κυβερνήσεως του Παπάγου, υπηρέτησε ως υφυπουργός Εσωτερικών για βραχύβια θητεία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1887.[1] Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και στη συνέχεια κατατάχθηκε στο στρατό, παίρνοντας μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το 1923 αποτάχθηκε για τα πολιτικά του φρονήματα και επανήλθε στο στράτευμα έπειτα από μία τετραετία.[2] Όταν ξέσπασε ο πόλεμος με τους Ιταλούς στις 28 Οκτωβρίου 1940 ήταν Διοικητής της 1ης Μεραρχίας και διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στην ελληνική νίκη στη Μάχη της Πίνδου. Στη διάρκεια της Κατοχής ήταν ένας από τους ιδρυτές της αντιστασιακής οργάνωσης "Άγνωστος Μεραρχία".[3] Για τη δράση του συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Ιταλία και στη Γερμανία. Απελευθερώθηκε το 1945. Προήχθη σε αντιστράτηγο το 1946 και αποστρατεύτηκε το 1948. Λίγο αργότερα ασχολήθηκε με τα κοινά. Εξελέγη βουλευτής Αργολιδοκορινθίας το 1951 και Ναυπλίας το 1952 με τον Ελληνικό Συναγερμό.[4] Για μικρό χρονικό διάστημα χρημάτισε υφυπουργός Εσωτερικών από τις 16 Απριλίου ως τις 15 Δεκεμβρίου 1954 στην κυβέρνηση Παπάγου.[5] Πέθανε κατά τον ύπνο του, στην Αθήνα[1], έπειτα από δηλητηρίαση λόγω φωταερίου. Ο Βραχνός βρέθηκε νεκρός από την κόρη του μαζί με τη σύζυγό του, Μαρίκα Λάμπρου, και το καναρίνι τους στο υπόγειο διαμέρισμά τους, στις 7 Μαρτίου 1971.[2] Το αέριο είχε διαφύγει από τους αγωγούς που διέρχονταν από τα θεμέλια της πολυκατοικίας όπου διέμενε το ζεύγος.
Τιμήθηκε μεταξύ άλλων με τους Μεγαλόσταυρους της Γιουγκοσλαβίας και της Αιθιοπίας.[2] Ο Βασίλειος Βραχνός έγραψε απομνημονεύματα, τα οποία δεν ολοκληρώθηκαν λόγω του θανάτου του.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Βραχνός Βασίλειος». Πανδέκτης. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Πώς δηλητηριάστηκαν ο στρατηγός και η σύζυγός του", Μακεδονία, 1971-03-09, σελ. 7.
- ↑ «Βιογραφικό». Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2015.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 58, αρ. 154).(pdf)
- ↑ «Κυβέρνησις ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ - Από 19.11.1952 έως 6.10.1955». Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2015.
- ↑ argolikeseidhseis.gr, 21 Οκτωβρίου 2014.