Βαρόνος του Μόρτιμερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα σύμβολα των Μόρτιμερ του Γουίγκμορ

Ο Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας κάλεσε στην αυλή του μέλη της οικογένειας Μόρτιμερ και τους παραχώρησε κληρονομικές βαρονίες της Αγγλία. Η σημαντικότερη ήταν οι λόρδοι του Γουίγκμορ μια ηγεμονία στα σύνορα του Χερεφορντσάιρ και του Σροπσάιρ με την Ουαλία και με έδρα το κάστρο του Γουίγκμορ, ο δεύτερος βαρόνος του Γουίγκμορ δημιούργησε την κομητεία του Μαρς. Οι υπόλοιποι τίτλοι ανήκαν σε μικρότερους κλάδους της οικογένειας. Οι κόμητες των Μόρτιμερ του Τσίρκ ήταν δευτερεύον κλάδος που δόθηκε σε κάποιον μικρότερο αδελφό του πρώτου βαρόνου των Μόρτιμερ του Γουίγκμορ. Οι Μόρτιμερ του κάστρου του Ρίτσαρντ κατάγονταν από τους Μόρτιμερ του Άττλεμπορουγκ που είχαν διαχωριστεί πολλά χρόνια από τους Γουίγκμορ.[1] Ο Σίμων Ντε Μόρτιμερ κλήθηκε στο Κοινοβούλιο (26 Αυγούστου 1296) αλλά δεν είναι γνωστό τίποτε άλλο σχετικά με το θέμα.

Φεουδαρχικοί λόρδοι του Γουίγκμορ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι των Μόρτιμερ του Γουίγκμορ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαρόνοι των Μόρτιμερ του Τσίρκ (1299)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρότζερ Μόρτιμερ του Τσιρκ
  • Ρότζερ Μόρτιμερ, 2ος βαρόνος των Μόρτιμερ του Τσίρκ, πέθανε το 1234 χωρίς να έχει αποκτήσει το Τσίρκ
  • Τζων Μόρτιμερ, 3ος βαρόνος των Μόρτιμερ του Τσίρκ, ήταν νήπιο όταν πέθανε ο πατέρας του. Απέτυχε να ανακτήσει το Τσίρκ από τον κόμη του Αρουντέλ και αναγκάστηκε να του παραχωρήσει τα δικαιώματα του, έζησε το υπόλοιπο διάστημα της ζωής του σε αφάνεια στο Ρότσεστερ του Κεντ.[2]

Βαρόνοι των Μόρτιμερ του κάστρου του Ρίτσαρντ (1299)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τίτλος του βαρόνου του κάστρου του Ρίτσαρντ δημιουργήθηκε όταν ο Ούγος Μόρτιμερ κλήθηκε από το Κοινοβούλιο (6 Φεβρουαρίου 1299), με τον θάνατο του (1304) η βαρονία έπεσε σε αφάνεια.

  • Ούγος Μόρτιμερ, 1ος βαρόνος των Μόρτιμερ του κάστρου του Ρίτσαρντ (πέθανε το 1304)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hopkinson and Speight, 135-40.
  2. Hopkinson and Speight, 129-32.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • C. Hopkinson and M. Speight, The Mortimers: Lords of the March (Logaston Press, Woonton, Almley, Herefordshire 2002).