Βαγγέλης Παπαχρήστος
| Βαγγέλης Παπαχρήστος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βαγγέλης Παπαχρήστος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1943 Άγιοι Σαράντα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αλβανία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο των Τιράνων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας δημοσιογράφος πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ομόνοια |
Ο Βαγγέλης Παπαχρήστος (Άγιοι Σαράντα, 1943) είναι Έλληνας εκπαιδευτικός, λογοτέχνης, δημοσιογράφος και πολιτικός.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1943 στους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας σε οικογένεια που τα επόμενα χρόνια υπέστη διώξεις και πολλά δεινά από το κομμουνιστικό καθεστώς της χώρας του οποίου ό πατέτρας του υπήρξε θύμα του. Φοίτησε αρχικά ελληνική φιλολογία στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Αργυρόκαστρου και στη συνέχεια βιολογία και χημεία στο Ανώτερο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο των Τιράνων. Διετέλεσε επί σειρά ετών εκπαιδευτικός(δάσκαλος) σε σχολεία της εθνικής ελληνικής μειονότητας. Το 1962 ξεκίνησε τη συνεργασία του με την ελληνόφωνη εφημερίδα του Αργυρόκαστρου, Λαϊκό Βήμα, της οποίας σήμερα είναι αρχισυντάκτης. Παράλληλα είναι αρχισυντάκτης της τρίγλωσσης εφημερίδας «2000»[1].
Το 1991, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας, υπήρξε ένα από τα πρώτα ιδρυτικά μέλη της μειονοτικής οργάνωσης «Ομόνοια» της Ε.Ε.Μ., διατελώντας επί μια διετία πρόεδρος του παραρτήματος της «Ομονοίας» των Αγίων Σαράντα και για μια τετραετία γενικός γραμματέας του παραρτήματος της οργάνωσης «Ομονοίας» των Αγίων Σαράντα[1]. Ήταν ένα από πέντε στελέχη της οργάνωσης της «Ομονοίας» που το 1994, μετά από αμφιλεγόμενη δίκη-παρωδία των Τιράνων, καταδικάστηκαν[1][2] από την αλβανική δικαιοσύνη του καστώτος του τότε προέδρου της Αλβανίας Σαλίμ Μπερίσα με την κατηγορία περί προδοσίας.
Παρουσία στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παπαχρήστος εμφανίστηκε στα γράμματα το 1997 με το αυτοβιογραφικού χαρακτήρα έργο του, «Το κουλιακόπουλο». Ακολούθησαν το παιδικό βιβλίο «Μαθαίνετε διασκεδάζοντας» (1998), η συλλογή διηγημάτων «Μέρες αγωνίας» (2002), το μυθιστόρημα «Άγγελος στη χώρα των δαιμόνων» κλπ[1].
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μυθιστορήματα
- Το κουλιακόπουλο(Αυτοβιογραφικό) (1997)
- Μαθαίνετε διασκεδάζοντας(παιδικό μυθιστόρημα) (1998)
- Μέρες αγωνίας(Σκίτσα και διηγήματα) Αθήνα, εκδόσεις Νέα Θέσις (2002)
- Άγγελος στη χώρα των δαιμόνων Κέρκυρα, εκδόσεις ΑΛΔΕ (2010)
- Ταλαιπωρημένοι μα αγέρωχοι (2015)
- Ο αγροφύλακας που έγινε θρύλος (2016)[3]
Συμμετοχές σε άλλα έργα
Διηγήματα
- Καπετάν Θύμιος Λιώλης: Δόξα και καμάρι της Βορείου Ηπείρου (2015)[4]
Δοκίμια
- Η δίκη των πέντε: ένας σταθμός στον αγώνα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού (2006)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Παπαχρήστος, Βαγγέλης». biblionet.gr. BiblioNet. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016.
- ↑ Παπαχρήστος, Βαγγέλης (24 Δεκεμβρίου 2014). «Τίποτε θετικό δεν προέκυψε κατά την 9η Γεν. Συνδιάσκεψη της «Ομόνοιας»». proinoslogos.gr. Πρωινός Λόγος Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Εκδόσεις Δ.Ε.Ε.Ε.Μ «ΟΜΟΝΟΙΑ»». omonoia-deeem.org. ΔΕΕΕΜ- Ομόνοια. 4 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Καπετάν Θύμιος Λιώλης: Δόξα και καμάρι της Βορείου Ηπείρου». protoporia.gr. Πρωτοπορία. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016.
|