Βαγγέλης Κεχριώτης

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βαγγέλης Κεχριώτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Βαγγέλης Κεχριώτης (Ελληνικά)
Γέννηση1969[1][2]
Αθήνα
Θάνατος27  Αυγούστου 2015
Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο του Έσσεξ
Πανεπιστήμιο του Λέιντεν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
διδάσκων πανεπιστημίου[3]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Βοσπόρου
δεδομένα

Ο Βαγγέλης Κεχριώτης (Αθήνα 1969 - Κωνσταντινούπολη, 27 Αυγούστου 2015) ήταν Έλληνας ιστορικός και πανεπιστημιακός στην Κωνσταντινούπολη.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια - σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βαγγέλης Κεχριώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Αποφοίτησε από το Ιστορικό-Αρχαιολογικό του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ της Μεγάλης Βρετανίας.[4] Το 2005 έλαβε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λέιντεν στην Ολλανδία το διδακτορικό του δίπλωμα στις Τουρκικές Σπουδές, με θέμα The Greeks of Izmir at the End of the Empire: a non-Muslim Ottoman Community between Autonomy and Patriotism (Οι Έλληνες της Σμύρνης κατά το τέλος της Αυτοκρατορίας: μια μη μουσουλμανική οθωμανική κοινότητα μεταξύ αυτονομίας και πατριωτισμού).

Ερευνητικό και συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως πανεπιστημιακός καθηγητής, δίδαξε βαλκανική ιστορία και ιστορία των μη μουσουλμανικών λαών στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου (τουρκικά: Boğaziçi Üniversitesi‎‎) της Κωνσταντινούπολης,[5] σε έδρα που χρηματοδοτεί το Ίδρυμα Ωνάση.[6] Ανάμεσα στις δραστηριότητες και ενασχολήσεις του υπήρξε η συμμετοχή του στη διοίκηση του τουρκικού συλλόγου ιστορικών με την επωνυμία Tarih Vakfı και της σύνταξης του περιοδικού που αυτός εξέδιδε, του Toplumsal Tarih, καθώς και μέλος της συντακτικής επιτροπής του αγγλόγλωσσου ελληνικού ιστορικού περιοδικού Historein/Ιστορείν. Ήταν μέλος της Εταιρείας Μελέτης του Νέου Ελληνισμού «Μνήμων»,[7] που εκδίδει το ομότιτλο επιστημονικό περιοδικό ιστορίας (Μνήμων).[8] Επίσης, αρθρογραφούσε στην Αυγή και στη δίγλωσση αρμενοτουρκική εφημερίδα Agos της Κωνσταντινούπολης,[4] καθώς και στο διαδικτυακό ιστορικό περιοδικό Χρόνος. Κείμενά του για τους Ελληνορθόδοξους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την τοπική ιστορία της οθωμανικής Σμύρνης δημοσιεύτηκαν σε διάφορους σύμμεικτους τόμους και περιοδικά. Έλαβε μέρος, επίσης, στο ερευνητικό πρόγραμμα για τις συλλογικές ταυτότητες στη Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη[5] (Discourses of Collective Identity in Central and Southeast Europe, 1770-1945) και συμμετείχε στην έκδοση ως συνεπιμελητής (με τους Ahmet Ersoy και Maciej Górny) σε δυο από τους τέσσερις συνολικά συναφείς τόμους που κυκλοφόρησαν από το Central European University Press της Βουδαπέστης: στον τόμο 3/1 με τίτλο Modernism: The Creation of Nation-States και στον τόμο 3/2 με τίτλο Modernism: Representations of National Culture, που τυπώθηκαν το 2010.[9]

Την ίδια χρονιά, 2010, μαζί τον Lorans Barouh, εξέδωσε τον συλλογικό τόμο Economy and Society on Both Shores of the Aegean στη σειρά οικονομικής ιστορίας της Alpha Bank, ενώ το Δεκέμβριο του 2009 είχε επιμεληθεί, με τον Malte Fuhrmann, ειδικό τεύχος του περιοδικού Mediterranean Historical Review με θέμα τις πόλεις-λιμάνια της ύστερης οθωμανικής κοινωνίας.[10] Από τα σημαντικότερα δημοσιεύματα του Κεχριώτη θεωρείται το «Ρέκβιεμ για την Οθωμανική Αυτοκρατορία», που περιλαμβάνεται στον τόμο Η συγκρότηση του ελληνικού κράτους (2008),[11], στο οποίο εξετάζονται τα εθνικά κινήματα εντός του οθωμανικού χώρου των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, υπό το πρίσμα των αλληλοτροφοδοτούμενων, συγκοινωνούντων δοχείων και όχι μόνο από εκείνο της σύγκρουσης με την κεντρική εξουσία της Αυτοκρατορίας.[12]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κεχριώτης απεβίωσε στις 27 Αυγούστου 2015 από καρκίνο στην Κωνσταντινούπολη, σε ηλικία 46 ετών. Η κηδεία του έγινε την επομένη μέρα στη συνοικία Ορτάκιοϊ, στην εκκλησία του Αγίου Φωκά, έπειτα από τελετή στη μνήμη του στο πανεπιστήμιο που εργαζόταν.[4] Άφησε πίσω του τη χήρα του Ceyda Arslan και την κόρη τους Ράνα.[13]

Σύμφωνα με όσα επισήμανε ο καθηγητής της Μεγάλης του Γένους Σχολής Γιάννης Γιγουρτσής, ο Βαγγέλης Κεχριώτης ως πολίτης και επιστήμονας «εξέφραζε με παρρησία τις πάντα τεκμηριωμένες απόψεις του για την πολιτική και την κοινωνία σε Ελλάδα και σε Τουρκία» και είχε αξιοπρόσεκτη προσφορά, στην ανάπτυξη συζητήσεων «και [στην] ανταλλαγή απόψεων για κοινωνικά και πολιτικά θέματα», σε μια εποχή και σε χώρους «που δεν [ήταν] πάντοτε εύκολο να πραγματοποιηθούν».[4] Ο καθηγητής ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Βαγγέλης Καραμανωλάκης, νεκρολογώντας τον Κεχριώτη, τον χαρακτήρισε «ισχυρό δίαυλο επικοινωνίας της τουρκικής με την ελληνική επιστημονική κοινότητα», που με το επιστημονικό έργο και τη δημόσια παρέμβασή του στεκόταν σθεναρά απέναντι από «τα στερεότυπα, τις εθνικιστικές κορόνες, τις απλουστεύσεις [και] τη ρητορεία»[7] των δυο πλευρών, ελληνικής και τουρκικής.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 viaf.org/viaf/103483648/. Ανακτήθηκε στις 7  Δεκεμβρίου 2018.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Bibliografie dějin Českých zemí» 763c1314-d597-4a47-979a-657396863166.
  3. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jx20110509015. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Λαμπρινή Κουζέλη (27 Αυγούστου 2015). «Πέθανε ο ιστορικός Βαγγέλης Κεχριώτης». Το Βήμα (online). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Κεχριώτης, Βαγγέλης». βιβλιοnet. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  6. ↑ Αντώνης Αναστασόπουλος (2017). «Διδάσκοντας οθωμανική ιστορία στην Ελλάδα, ελληνική ιστορία στην Τουρκία: περί ορίων των επιστημονικών πεδίων». Νεοελληνική Ιστορία και Οθωμανικές Σπουδές. Μια απόπειρα χαρτογράφησης (PDF). Επιμέλεια Όλγα Κατσιαρδή-Hering & Βάσω Σειρηνίδου. Αθήνα: Tμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΕΚΠΑ (σειρά: e-ιστορήματα, αρ. 1). σελ. 17. ISBN 978-618-81101-6-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Βαγγέλης Καραμανωλάκης (29 Αυγούστου 2015). «Αποχαιρετισμός στον Βαγγέλη Κεχριώτη (1969-2015)». Ενθέματα. https://enthemata.wordpress.com/2015/08/29/vkex/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-27. 
  8. ↑ Βλ. «Μνήμων», στον ιστότοπο ejournals.epublishing.ekt.gr του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2020.
  9. ↑ «Discourses of Collective Identity in Central and Southeast Europe, 1770-1945». JSTOR. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  10. ↑ «Βαγγέλης Κεχριώτης». Χρόνος [chronosmag.eu]. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  11. ↑ Βλ. Κ. Γαρδίκα, Β. Κεχριώτης, Χ. Λούκος, Χ. Λυριντζής και Ν. Μαρωνίτη, Η Συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Διεθνές πλαίσιο, εξουσία και πολιτική τον 19ο αιώνα (Αθήνα: Νεφέλη 2008) σελ. 17-51. ISBN 978-960-211-877-1.
  12. ↑ Αντώνης Λιάκος (Σεπτέμβριος 2016). «Βαγγέλης Κεχριώτης: πολίτης δύο πόλεων». Χρόνος [chronosmag.eu]. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  13. ↑ Didem Turkoglu (Αύγουστος 2015). «In Memoriam. Vangelis Kechriotis, 1969-2015». Review of Middle East Studies 49:2: σελ. 217. https://www.cambridge.org/core/journals/review-of-middle-east-studies/article/vangelis-kechriotis-19692015/D289A8B5521842798FDEB3CCCD6C19F7/core-reader. Ανακτήθηκε στις 2020-07-26. 

Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βαγγέλης_Κεχριώτης&oldid=10290672"