Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βέλιμιρ Περάσοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βέλιμιρ Περάσοβιτς
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΚροατική
Γέννηση9 Φεβρουαρίου 1965 (1965-02-09) (59 ετών)
Στόμπρετς, ΣΔ Κροατίας, ΣΟΔ Γιουγκοσλαβίας
Ύψος1,96 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1987 / Δεν επελέγη
Αθλ. καριέρα1985 - 2003
ΘέσηΣούτινγκ γκαρντ
Καριέρα σε συλλόγους
Ως παίκτης:0
1985 - 1992 0 Γιουγκοπλάστικα
1992 - 1993 0 Μπρεογάν
1993 - 1997 0 Μπασκόνια
1997 - 2002 0 Φουενλαμπράδα
2002 - 2003 0 Αλικάντε
Ως προπονητής:0
2003 - 2004 0 Σπλιτ
2004 - 2005 0 Σεβίλλη
2005 - 2007 0 Μπασκόνια
2007 - 2008 0 Εστουδιάντες
2008 - 2010 0 Τσιμπόνα
2010 - 2011 0 Εφές Πίλσεν
2012 - 2015 0 Βαλένθια
2015 - 2015 0 Εθνική Κροατίας
2015 - 2016 0 Μπασκόνια
2016 - 2017 0 Εφές Αναντολού
2018 - 2019 0 Μπασκόνια
2021 - 0 Ούνικς Καζάν
Διακρίσεις και βραβεύσεις

Ως Παίκτης:

Ως Προπονητής:

Ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς (γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1965) είναι Κροάτης επαγγελματίας προπονητής καλαθοσφαίρισης και πρώην παίκτης. Υπηρετεί ως επικεφαλής προπονητής για την ΟΥΝΙΚΣ Καζάν του Πρωταθλήματος VTB και της Ευρωλίγκας .

Ο Περάσοβιτς γεννήθηκε στο Στομπρετς, εκείνη την εποχή στη Γιουγκοσλαβία, με γονείς τους Γκάσπαρ και Βίτσα Περάσοβιτς. Έχει έναν μικρότερο αδελφό τον Μάριν. Άρχισε να παίζει μπάσκετ σε ηλικία 14 ετών και σύντομα προσλήφθηκε από την KK Σπλιτ, που τότε ονομαζόταν Γιουγκοπλάστικα, το 1981.

Ο Περάσοβιτς ήταν μέλος της εθνικής ομάδας νέων ανδρών της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων της FIBA το 1982 στη Βουλγαρία και το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων της FIBA το 1984 στη Σουηδία.

Επαγγελματική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Περάσοβιτς αγωνιζόμενος με την Αλικάντε τον Ιανουάριο του 2002.

Η ομάδα του Περάσοβιτς, η ΚΚ Σπλιτ, κέρδισε τρεις Ευρωλίγκες, το 1989 και το 1990 ως "Γιουγκοπλάστικα" και το 1991 ως "Ποπ 84". Το 1988, το 1989, το 1990 και το 1991 κέρδισαν επίσης το Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα . Το 1990 και το 1991 κέρδισαν επίσης το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας και το 1992 το Κύπελλο Κροατίας .

Το 1992 ο Περάσοβιτς πήγε στην ισπανική ομάδα Μπρεογάν και πέρασε μία χρονιά εκεί, πριν πάει στην Ταουγκρές, το 1993. Κέρδισε το Κύπελλο Ισπανίας το 1995 και το 1996 κέρδισε το Κύπελλο Σαπόρτα μετά τη νίκη επί του ΠΑΟΚ .

Το 1997 πήγε στην ισπανική Φουενλαμπράδα, όπου έπαιξε μέχρι το 2002. Στη συνέχεια πήγε στον ισπανικό σύλλογο Αλικάντε και τελικά αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 2003. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην Ισπανία, κέρδισε το βραβείο του Κορυφαίου Σκόρερ του Ισπανικού Πρωταθλήματος πέντε φορές. Ήταν επίσης κάποτε ο καλύτερος σκόρερ του Κυπέλλου Ραντιβόι Κόρατς και συμμετείχε σε αρκετούς αγώνες All Star του Ισπανικού Πρωταθλήματος.

Πορεία στην Εθνική Ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Περάσοβιτς ήταν επίσης μέλος της διάσημης εθνικής ομάδας ανδρών της Γιουγκοσλαβίας, που κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIBA το 1990 στην Αργεντινή και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1991 στην Ιταλία. Στη συνέχεια έπαιξε με την εθνική ομάδα της Κροατίας όταν κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIBA το 1994 στον Καναδά και το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1993 στη Γερμανία και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1995 στην Ελλάδα.

Προπονητική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Περάσοβιτς έγινε επικεφαλής προπονητής της Σπλιτ ΚΟ για λίγο, προτού επιστρέψει στην Ισπανία, για να γίνει ο επικεφαλής προπονητής της Ταού Κεράμικα . Οδήγησε την ομάδα στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας.

Την περίοδο 2007–08, ο Περάσοβιτς διορίστηκε επικεφαλής προπονητής της Εστουδιάντες, αντικαθιστώντας τον Μαριάνο ντε Πάμπλος, ο οποίος είχε απολυθεί λόγω αρνητικών αποτελεσμάτων. Κατάφερε να κρατήσει την ομάδα στο ισπανικό πρωτάθλημα.

Στη συνέχεια πήγε στο Ζάγκρεμπ, για να γίνει ο επικεφαλής προπονητής για την ισχυρή Τσιμπόνα . Το 2009 οδήγησε την ομάδα στον τελικό του Αδριατικού Πρωταθλήματος, κερδίζοντας το βραβείο του καλύτερου προπονητή στο Αδριατικό Πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά και κέρδισε το Κύπελλο Κροατίας και το Κροατικό Πρωτάθλημα, αντίστοιχα. Πήγε ξανά την Τσιμπόνα στους τελικούς του Αδριατικού Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Κροατίας το 2010. Κέρδισε επίσης το Κροατικό Πρωτάθλημα , καθιστώντας την Τσιμπόνα την πρώτη ομάδα στην ιστορία της πρωταθλήματος που ξεπέρασε το 0–2 σε μία σειρά πλέι οφ με μέγιστο αριθμό πέντε αγώνων. Έφτασε και στη Φάση των 16 της Ευρωλίγκας και τις δύο χρονιές με την Τσιμπόνα.

Τον Ιανουάριο του 2012 επέστρεψε στην Ισπανία για να προπονήσει τη Βαλένθια . Ο Περάσοβιτς κατέκτησε το EuroCup της περιόδου 2013–14 και αποχώρησε από τον σύλλογο τον Ιανουάριο του 2015. [1] Τον Μάρτιο του 2015, ο Περάσοβιτς ανέλαβε την εθνική ομάδα ανδρών της Κροατίας . [2] [3] Μετά από μία απογοητευτική εμφάνιση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2015, στην οποία η Κροατία ηττήθηκε στη φάση των 16, ο Περάσοβιτς και η Κροατία χώρισαν.

Τον Ιούνιο του 2015, επέστρεψε στην Ισπανία για να προπονήσει τη Λαμποράλ Κούτσα, [4] ενώ τον Φεβρουάριο του 2016, επέκτεινε το συμβόλαιό του με την Μπασκόνια μέχρι τη χρονιά 2016–17. [5] Αφού έφτασε στους ημιτελικούς των τριών διοργανώσεων που έπαιξε η Μπασκόνια ( Ευρωλίγκα, Κύπελλο Ισπανίας και Ισπανικό Πρωτάθλημα ), ο Περάσοβιτς άφησε τον σύλλογο και επέστρεψε ως προπονητής της Εφές Αναντολού. [6] Στις 16 Δεκεμβρίου 2017, η Εφές Αναντολού χώρισε μαζί του. [7]

Στις 16 Νοεμβρίου 2018, επέστρεψε στην Ισπανία για τρίτη φορά για να προπονήσει την Κίρολμπετ Μπασκόνια μέχρι το τέλος της περιόδου 2019-2020 για να αντικαταστήσει τον Πέδρο Μαρτίνεθ . [8] Στις 20 Δεκεμβρίου 2019, μετά από μία ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Περάσοβιτς απολύθηκε από την Μπασκόνια. [9]

Στις 29 Ιουνίου 2021, υπέγραψε με την ΟΥΝΙΚΣ Καζάν του Πρωταθλήματος VTB . [10]

Ο Περάσοβιτς παντρεύτηκε τη σύζυγό του Ντουμπράβκα το 1991 και το ζευγάρι έχει δύο γιους: τον Βίκο και τον Ίβαν. [11]

Ο μικρότερος γιος του, ο Ίβαν, είναι επίσης επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής και παίζει επί του παρόντος με την KK Σπλιτ, ο οποίος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο ως μέλος της εθνικής ομάδας παίδων της Κροατίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων της FIBA του 2018 στη Σερβία. [12] [13] [14]

  1. Valencia, Coach Perasovic part ways; Eurocup Basketball, 22 January 2015
  2. «VELIMIR PERASOVIĆ NOVI IZBORNIK Hoće li Hrvatskoj donijeti medalju nakon dvadeset godina?». jutarnji.hr. 1 March 2015. https://www.jutarnji.hr/sport/kosarka/velimir-perasovic-novi-izbornik-hoce-li-hrvatskoj-donijeti-medalju-nakon-dvadeset-godina-481702. Ανακτήθηκε στις 31 August 2020. 
  3. «Perasović o reprezentaciji: 'Uvest ću igrače koji mogu unaprijediti našu igru'» (στα hr). Sportske novovsti (2 March 2015). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305122717/http://sportske.jutarnji.hr/perasovic-preuzeo-reprezentaciju---uvest-cu--nove-igrace-koji-mogu-unaprijediti-nasu-igru-/1306059/. Ανακτήθηκε στις 7 September 2015. 
  4. «Velimir Perasovic, new Laboral Kutxa Baskonia Head Coach». baskonia.com. 6 Ιουνίου 2015. 
  5. «Perasovic continuará en el banquillo del Laboral Kutxa Baskonia». acb.com (στα Ισπανικά). 24 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. «Velimir Perasovic abandona el Laboral Kutxa rumbo al Anadolu Efes» (στα Ισπανικά). ACB.com. 14 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2021. 
  7. «Efes parts ways with coach Perasovic». EuroLeague.net. 16 December 2017. http://www.euroleague.net/news/i/8ejfib8pldifgkyj. Ανακτήθηκε στις 16 December 2017. 
  8. «Martinez out, Perasovic back on Baskonia bench». EuroLeague.net. 16 November 2018. http://www.euroleague.net/news/i/99iw6e3vnxkmnb3y. Ανακτήθηκε στις 16 November 2018. 
  9. «Perasović više nije trener Baskonije, presudio mu poraz od Reala». slobodnadalmacija.hr. 20 December 2019. https://slobodnadalmacija.hr/sport/kosarka/perasovic-vise-nije-trener-baskonije-presudio-mu-poraz-od-reala-639415. Ανακτήθηκε στις 31 August 2020. 
  10. «UNICS Kazan: Velimir Perasovic is the new head coach» (στα Αγγλικά). Sportando. 29 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2021. 
  11. «Glavni glumac iz sjene na putu za klupu Barce, Reala, reprezentacije Hrvatske...». slobodnadalmacija.hr. 12 May 2014. https://slobodnadalmacija.hr/sport/kosarka/glavni-glumac-iz-sjene-na-putu-za-klupu-barce-reala-reprezentacije-hrvatske-234567. Ανακτήθηκε στις 31 August 2020. 
  12. «Ivan PERASOVIC». fiba.basketball. https://www.fiba.basketball/europe/u16/2018/player/Ivan-Perasovic. Ανακτήθηκε στις 31 August 2020. 
  13. HINA (21 August 2018). «Ivan Perasović: Želim biti bolji od oca». sport.hrt.hr. https://sport.hrt.hr/457790/ivan-perasovic-zelim-biti-bolji-od-oca. Ανακτήθηκε στις 31 August 2020. 
  14. Frane Vulas (15 November 2018). «Sin velikog košarkaša Žutih: Otac mi je 'imao ruku', volio bih imati takav šut». dubrovacki.slobodnadalmacija.hr. https://dubrovacki.slobodnadalmacija.hr/sport/kosarka/sin-velikog-kosarkasa-zutih-otac-mi-je-imao-ruku-volio-bih-imati-takav-sut-575065. Ανακτήθηκε στις 31 August 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]