Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βάτσλαβ Σμιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βάτσλαβ Σμιλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Václav Smil (Τσεχικά)
Γέννηση9  Δεκεμβρίου 1943[1][2][3]
Πίλζεν[1][4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΚαναδάς
Τσεχοσλοβακία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΤσεχικά
Αγγλικά[6][7][8]
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια
Πανεπιστήμιο του Καρόλου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγεωγράφος
οικονομολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
επιστήμονας[9]
συγγραφέας
εκλαϊκευτής της επιστήμης[10]
φυσιοδίφης[5]
καθηγητής[5]
ερευνητής[5]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Μανιτόμπα
Αξιοσημείωτο έργοThe Earth's Biosphere: Evolution, Dynamics, and Change
Numbers Don’t Lie
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρείας του Καναδά
Ιστότοπος
vaclavsmil.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βάτσλαβ Σμιλ (αγγλ. Vaclav Smil, τσεχ. Václav Smil, τσεχ. προφορά «Βάτσλαφ Σμιλ»[11], γενν. 9 Δεκεμβρίου 1943) είναι Τσεχο-Καναδός επιστήμονας, συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής.[12] Είναι «Διακεκριμένος ομότιμος Καθηγητής[13] της Σχολής Περιβαλλοντικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στο Γουίνιπεγκ του Καναδά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι διεπιστημονικά και περιλαμβάνουν την ενέργεια και τη χρήση της από τον άνθρωπο, το περιβάλλον, τη διατροφή, τη δημογραφία, καθώς και οικονομικές και ιστορικές μελέτες.

Οικογένεια και σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σμιλ γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου στο Πίλζεν, υπαγόμενο εκείνη την εποχή στο Γερμανικό Προτεκτοράτο Βοημίας και Μοραβίας (σημερινή Τσεχία). Ο πατέρας του ήταν αστυνομικός και η μητέρα του λογίστρια.[14] Μεγαλώνοντας σε μια απομακρυσμένη ορεινή μικρή πόλη στην περιοχή του Πίλζεν, ο Σμιλ έκοβε ξύλα καθημερινά για να κρατήσει το σπίτι ζεστό. Αυτό τού έδωσε ένα πρώιμο μάθημα για την ενεργειακή απόδοση και την ενεργειακή πυκνότητα.[14]

Ο Σμιλ ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές του σπουδές και ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές[15] στην πατρίδα του, συγκεκριμένα τη Σχολή Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Καρόλου στην Πράγα, όπου παρακολουθούσε 35 μαθήματα την εβδομάδα, επί 10 μήνες το έτος, για πέντε χρόνια[14]. «Μου δίδαξαν τη φύση, από τη γεωλογία μέχρι τα σύννεφα», είπε ο Σμιλ.[14] Μετά την αποφοίτησή του αρνήθηκε να ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα, υπονομεύοντας έτσι τις εργασιακές προοπτικές του, αν και βρήκε δουλειά σε ένα περιφερειακό γραφείο σχεδιασμού. Νυμφεύθηκε την Εύα, η οποία σπούδαζε ιατρική.[14] Το 1969, μετά τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία και την αποφοίτηση της Εύας, το ζευγάρι μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφήνοντας τη χώρα μήνες πριν μια σοβιετική ταξιδιωτική απαγόρευση κλείσει τα σύνορα.[14] «Δεν ήταν μικρή θυσία, ξέρεις;» είχε αναφέρει σχετικώς ο Σμιλ.[14] Στη συνέχεια, ο Σμιλ έλαβε το διδακτορικό του στη γεωγραφία από το Κολέγιο Γεωεπιστημών και Ορυκτολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια[15][14][16] το 1971.

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1972 ο Σμιλ δέχθηκε την πρώτη κιόλας θέση που του προσφέρθηκε, στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, όπου παρέμεινε επί δεκαετίες, μέχρι τη συνταξιοδότησή του.[14] Εκεί δίδαξε εισαγωγικά μαθήματα περιβαλλοντικής επιστήμης και αργότερα, μεταξύ άλλων, θέματα που αφορούν την ενέργεια, την ατμοσφαιρική αλλαγή, την Κίνα, τον πληθυσμό και την οικονομική ανάπτυξη.[14]

Ο Σμιλ έχει αναδειχθεί ως συγγραφέας εκλαϊκευτικών και μέσου επιπέδου βιβλίων, συνολικά περισσότερων από 40 μέχρι σήμερα. Επίσης έχει διατελέσει σύμβουλος πολλών αμερικανικών, ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών και ιδρυμάτων.

Απόψεις για την ενέργεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σμιλ αμφιβάλλει ιδιαιτέρως ότι θα υπάρξει μια ταχεία μετάβαση στην καθαρή ενέργεια παγκοσμίως. Πιστεύει ότι αυτό θα χρειασθεί πολύ περισσότερα χρόνια από όσα προβλέπουν πολλοί.[14] Ο επιστήμονας έχει δηλώσει ότι «δεν έχω ποτέ λαθέψει σε αυτά τα μείζονα ενεργειακά και περιβαλλοντικά θέματα, επειδή δεν έχω τίποτα να πουλήσω», αντίθετα με πολλές εταιρείες ενέργειας και πολιτικούς.[14]

Ο Σμιλ σημείωσε το 2018 ότι οι γαιάνθρακες, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο εξακολουθούν να δίνουν το 90% της παγκόσμιας πρωτογενούς ενέργειας που χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα. Παρά τις δεκαετίες αναπτύξεως στις νεότερες τεχνολογίες ανανεώσιμης ενέργειας, η παγκόσμια αναλογία της ενέργειας που προμηθεύουν τα ορυκτά καύσιμα έχει αυξηθεί (αντί να μειωθεί)[14] σε σχέση με το έτος 2000. Ο Σμιλ τονίζει ότι «η μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη πρόκληση στον βιομηχανικό τομέα θα είναι η εκτόπιση του γαιάνθρακα που χρησιμοποιείται για την παραγωγή σιδήρου, τσιμέντου, αμμωνίας και πλαστικών», που καταναλώνουν το 15% των ορυκτών καυσίμων που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως.[17] Ο Σμιλ προκρίνει τη μείωση της ζητήσεως για ορυκτά καύσιμα δια της εξοικονομήσεως ενέργειας και προτρέπει να αντανακλά η τιμή της ενέργειας το αληθινό κόστος της, που περιλαμβάνει και αυτό της εκλύσεως αερίων του θερμοκηπίου.[18]

Απόψεις για την οικονομική ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σμιλ πιστεύει ότι η οικονομική ανάπτυξη πρέπει να τελειώσει, ότι κάθε ανάπτυξη ακολουθεί μια λογιστική και όχι μια εκθετική καμπύλη, καθώς και ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να καταναλώνουν πολύ μικρότερες ποσότητες πρώτων υλών και ενέργειας.[19][20][21]

Αποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάμεσα στους θαυμαστές του Σμιλ συγκαταλέγεται και ο συνιδρυτής της «Microsoft» Μπιλ Γκέιτς[22], ο οποίοε έχει διαβάσει όλα τα βιβλία του Σμιλ.[23] «Περιμένω νέα βιβλία του Σμιλ όπως κάποιοι άνθρωποι περιμένουν την επόμενη ταινία του Πολέμου των άστρων» είχε γράψει ο Γκέιτς[14] το 2017. «Είναι ένας σφαγέας της μπούρδας» είχε σχολιάσει εξάλλου ο Ντέιβιντ Κηθ, ειδικός στα ενεργειακά και κλιματικά θέματα φυσικός του Χάρβαρντ.[14]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σύζυγος του Σμιλ, η Εύα, είναι ιατρός[14], ενώ ο γιος τους Ντέιβιντ είναι χημικός με ειδίκευση στη συνθετική οργανική χημεία.

Πιστός στις ιδέες του, ο Σμιλ ζει σε ένα σπίτι με ασυνήθιστα ισχυρή θερμομόνωση, καλλιεργεί μέρος της τροφής του και τρώει κρέας περίπου μία φορά την εβδομάδα.[20] Είναι βιβλιόφιλος: διαβάζει 60 έως 110 μη εξειδικευμένα βιβλία (πολλά από αυτά λογοτεχνικά) κάθε χρόνο και διατηρεί κατάλογο όλων των βιβλίων που έχει διαβάσει από το 1969 μέχρι σήμερα. Δεν έχει και δεν σκοπεύει να αποκτήσει ποτέ κινητό τηλέφωνο.[24]

Ο Σμιλ αποφεύγει την έκθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αφήνοντας τα βιβλία του να μιλήσουν για τις γνώμες του.[14] Στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα συμμετέσχε μόνο σε μια συνάντηση καθηγητών από τη δεκαετία του 1980. Η Σχολή αποδέχεται την τάση του για απομόνωση, όσο συνεχίζει να διδάσκει και να παράγει καλά συγγράμματα.[14]

Τιμητικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέραν αυτών, ο Σμιλ προσκλήθηκε ως ομιλητής σε περισσότερα από 300 συνέδρια στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική, ενώ έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά πανεπιστήμια στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ανατολική Ασία.

Το βιβλίο του Πώς λειτουργεί πραγματικά ο Κόσμος ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Δημόσιας Πολιτικής Balsillie[29] του 2022.

Δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1976 : China's Energy: Achievements, Problems, Prospects, εκδ. Praeger
  • 1980 : (συνεργασία με τον W.E. Knowland) Energy in the Developing World, Oxford University Press
  • 1983 : Biomass Energies: Resources, Links, Constraints, Plenum Press
  • 1984 : The Bad Earth: Environmental Degradation in China, έκδ. M.E. Sharpe
  • 1985 : Carbon Nitrogen Sulfur: Human Interference in Grand Biospheric Cycles, Plenum Press
  • 1987 : Energy Food Environment: Realities Myths Options, Oxford University Press
  • 1988 : Energy in China's Modernization, εκδ. M.E. Sharpe
  • 1991 : General Energetics: Energy in the Biosphere and Civilization, εκδ. Wiley
  • 1993 : Global Ecology: Environmental Change and Social Flexibility, εκδ. Routledge
  • 1993 : China's Environment: An Inquiry into the Limits of National Development, εκδ. M.E. Sharpe, βραβείο Joseph Levenson του 1995
  • 1994 : Energy in World History, Westview Press
  • 1997 : Cycles of Life: Civilization and the Biosphere, Scientific American Library
  • 1998 : Energies: An Illustrated Guide to the Biosphere and Civilization, The MIT Press
  • 2000 : Feeding the World: A Challenge for the 21st Century, The MIT Press
  • 2001 : Enriching the Earth: Fritz Haber, Carl Bosch and the Transformation of World Food Production, The MIT Press
  • 2002 : The Earth's Biosphere: Evolution, Dynamics and Change, The MIT Press.
  • 2003 : Energy at the Crossroads: Global Perspectives and Uncertainties, The MIT Press
  • 2004 : China’s Past, China’s Future, εκδ. RoutledgeCurzon
  • 2005 : Creating the Twentieth Century: Technical Innovations of 1867-1914 and Their Lasting Impact, Oxford University Press, ISBN 9780195168747
  • 2006 : Transforming the Twentieth Century: Technical Innovations and Their Consequences, Oxford University Press, ISBN 9780195168754
  • 2006 : Energy: A Beginner's Guide, Oneworld Publications, ISBN 978-1851684526
  • 2008 : Energy in Nature and Society: General Energetics of Complex Systems, The MIT Press, ISBN 9780262693561
  • 2008 : Oil: A Beginner's Guide, Oneworld Publications, ISBN 978-1851685714
  • 2008 : Global Catastrophes and Trends: The Next Fifty Years. The MIT Press, ISBN 978-0262195867
  • 2010 : Why America Is Not a New Rome, MIT Press, ISBN 978-0262195935
  • 2010 : Energy Transitions: History, Requirements, Prospects, εκδ. Praeger, ISBN 978-0313381775
  • 2010 : Prime Movers of Globalization: The History and Impact of Diesel Engines and Gas Turbines, The MIT Press, ISBN 978-0262014434
  • 2010 : Energy Myths and Realities: Bringing Science to the Energy Policy Debate, AEI Press, ISBN 978-0844743288
  • 2012 : Japan’s Dietary Transition and Its Impacts, The MIT Press, ISBN 978-0313381775
  • 2013 : Making the Modern World: Materials and Dematerialization, εκδ. Wiley, ISBN 978-1119942535
  • 2013 : Made in the USA: The Rise and Retreat of American Manufacturing, The MIT Press, ISBN 978-0262019385
  • 2013 : Should We Eat Meat? Evolution and Consequences of Modern Carnivory, εκδ. Wiley, ISBN 978-1118278727
  • 2013 : Harvesting the Biosphere - What We Have Taken from Nature, The MIT Press, ISBN 978-0262018562
  • 2015 : Natural Gas: Fuel for the 21st Century, εκδ. Wiley, ISBN 978-1119012863
  • 2015 : Power Density: A Key to Understanding Energy Sources and Uses, The MIT Press, ISBN 978-0262029148
  • 2017 : Energy and Civilization: A History, The MIT Press, ISBN 978-026203577
  • 2019 : Growth: From Microorganisms to Megacities, The MIT Press, ISBN 0262042835
  • 2020 : Numbers Don't Lie: 71 Stories to Help Us Understand The Modern World, Penguin, ISBN 978-0143136224
  • 2021 : Grand Transitions: How the Modern World Was Made, Oxford University Press, ISBN 978-0241454398
  • 2022 : How the World Really Works: A Scientist's Guide to Our Past, Present and Future, εκδ. Viking/Penguin, ISBN 978-0241454398
    • ελλην. μετάφραση: Πώς λειτουργεί πραγματικά ο Κόσμος, μετάφ. Χρήστος Μπαρουξής, εκδ. «Διόπτρα», Αθήνα 2022, ISBN 978-960-653-847-6, 432 σελίδες
  • 2023 : Invention and Innovation: A Brief History of Hype and Failure, The MIT Press, ISBN 978-0262048057

Επιλεγμένα άρθρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • «Improving efficiency and reducing waste in our food system», Environmental Sciences, τόμ. 1, σσ. 17-26 (2004)
  • «The next 50 Years: Fatal discontinuities», Population and Development Review, τόμ. 31, σσ. 201-236 (2005)
  • «Feeding the world: How much more rice do we need?» στο Rice is life: scientific perspectives for the 21st century, πρακτικά του συνεδρίου «World Rice Research Conference», που διεξάχθηκε στο Τόκιο και την Tsukuba της Ιαπωνίας στις 4-7 Νοεμβρίου 2004, επιμ. Toriyama K., Heong K.L. και Hardy B., έκδ. International Rice Research Institute, σσ. 21-23
  • «The next 50 years: Unfolding trends», Population and Development Review, τόμ. 31, σσ. 605-643 (2005)
  • «Peak oil: A catastrophist cult and complex realities», World Watch, τόμ. 19, σσ. 22-24 (2006)
  • «21st century energy: Some sobering thoughts» OECD Observer, 2006
  • «Light behind the fall: Japan's electricity consumption, the environment, and economic growth», Japan Focus, 2 Απριλίου 2007
  • «The unprecedented shift in Japan's population: Numbers, age, and prospects», Japan Focus, 1 Μαΐου 2007
  • «Global material cycles» στη διαδικτυακή Encyclopedia of Earth, 2 Ιουνίου 2007
  • «Water news: bad, good and virtual», American Scientist, τόμ. 96, σσ. 399-407 (2008)
  • «On meat, fish and statistics: The global food regime and animal consumption in the United States and Japan», Japan Focus, 19 Οκτωβρίου 2008
  • «Long-range energy forecasts are no more than fairy tales», Nature , τόμ. 453, σελ. 154 (2008)
  • «Moore's curse and the great energy delusion», The American, τόμ. 2(6), σσ. 34-41 (2008)
  • «U.S. energy policy: The need for radical departures», Issues in Science and Technology, καλοκαίρι 2009, σσ. 47-50
  • «A Skeptic Looks at Alternative Energy». IEEE Spectrum, Ιούλιος 2012


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0029345. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Κορεατική γλώσσα) Korean Authority File. KAC200802364.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Bibliografie dějin Českých zemí» c606e6ea-b7de-4242-a576-2e7077df5e6e.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 (Τσεχικά) regional database of the Pilsen City Library. tritius.plzen.eu/authority/46354. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2024.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120227813. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0029345. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. ↑ CONOR.SI. 71056995.
  9. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0029345. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  10. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0029345. Ανακτήθηκε στις 5  Δεκεμβρίου 2023.
  11. ↑ Bill Gates Notes: Vaclav Smil on his book Making the Modern World – June 12, 2014
  12. ↑ http://www.vaclavsmil.com/ Επίσημος ιστότοπος του Β. Σμιλ
  13. ↑ «Distinguished Professors Emeritus/Emerita | Governance | University of Manitoba». umanitoba.ca. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ 14,00 14,01 14,02 14,03 14,04 14,05 14,06 14,07 14,08 14,09 14,10 14,11 14,12 14,13 14,14 14,15 14,16 14,17 Paul Voosen (March 23, 2018). «The Realist». Science Magazine 359 (6382): 1320-1324. doi:10.1126/science.359.6382.1320. PMID 29567690. Bibcode: 2018Sci...359.1320V. https://www.science.org/doi/full/10.1126/science.359.6382.1320. Ανακτήθηκε στις March 24, 2018. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Vaclav Smil, PhD Biography». ProCon.org. Encyclopaedia Britannica. 5 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  16. ↑ Robert Bryce (Ιούλιος 2007). «An Interview with Vaclav Smil». Robert Bryce website. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2013. 
  17. ↑ Václav Smil at Driva Climate Investment Meeting 2019 
  18. ↑ Smil, Vaclav (Ιανουάριος 2014). «A Global Transition to Renewable Energy Will Take Many Decades». Scientific American. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021. 
  19. ↑ «Vaclav Smil: 'Growth must end. Our economist friends don't seem to realise that' | Science and nature books | the Guardian». 
  20. ↑ 20,0 20,1 Voosen, Paul (21 Μαρτίου 2018). «Meet Vaclav Smil, the man who has quietly shaped how the world thinks about energy». Science Magazine. 
  21. ↑ Gates, Bill (26 Μαρτίου 2013). «Humans are using up earth's biomass». GatesNotes: The Blog of Bill Gates. 
  22. ↑ King, Ritchie (8 Αυγούστου 2013). «Meet Vaclav Smil, the Canadian polymath whose books Bill Gates is racing to read». Quartz. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2013. 
  23. ↑ Bennet, James (Νοέμβριος 2015). «We Need an Energy Miracle». The Atlantic. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015. 
  24. ↑ Vaclav Smil (2019). «Energy Systems: Transition & Innovation». Abora. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2022 – μέσω YouTube. 
  25. ↑ «All Fellows: Records 1651 to 1700». Royal Society of Canada. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2012. 
  26. ↑ «AAAS Public Engagement with Science Award Recipients». American Association for the Advancement of Science. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2018. 
  27. ↑ «The FP Top 100 Global Thinkers: 49. Vaclav Smil». Foreign Policy. Δεκέμβριος 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2010. 
  28. ↑ «Appointments to the Order of Canada». Governor General of Canada. 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2018. 
  29. ↑ Cassandra Drudi: «Finalists named for 2022 Balsillie Prize for Public Policy», Quill & Quire, 28 Σεπτεμβρίου 2022

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βάτσλαβ_Σμιλ&oldid=10106769"