Αυτόνομος Νομός Μπαγινγκολίν Μονγκόλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτόνομος Νομός Μπαγινγκολίν Μονγκόλ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Αυτόνομος Νομός Μπαγινγκολίν Μονγκόλ
41°44′0″N 86°10′23″E
ΧώραΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Διοικητική υπαγωγήΣιντσιάνγκ
Ίδρυση23  Ιουνίου 1954
Έκταση471.480,28 km²
Πληθυσμός1.278.486 (2010)[1]
Ταχ. κωδ.841000
Ζώνη ώραςUTC+8
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αυτόνομος Νομός Μπαγινκολίν Μονγκόλ (κινεζικά: 巴音郭楞蒙古自治州, πινγίν: Bāyīnguōlèng Měnggǔ Zìzhìzhōu, ουιγουρικά: بايىنغولىن موڭغۇل ئاپتونوم ئوبلاستى, Байиңһолин Моңғул Апtоном 'Обласtи, Ουιγουρικό Λατινικό Αλφάβητο: Bayingholin Mongghol Aptonom Oblasti, Ουιγουρικό Νέο Αλφάβητο: Bayingⱨolin Mongƣul Aptonom 'Oblasti) συντομευμένος ως Μπαγινγκόλ (κυριολεκτικά "πλούσιο ποτάμι"),[2] είναι αυτόνομος Νομός της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ο οποίος συνορεύει με το Γκανσού στα ανατολικά, με το Τσινγκχάι στα νοτιοανατολικά και με το Θιβέτ στο νότο. Είναι η μεγαλύτερη διοίκηση νομαρχιακού επιπέδου σε εθνικό επίπεδο, έχοντας έκταση 462.700 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο νομός είναι μεγαλύτερος και από την γειτονική επαρχία Γκανσού. Η νομαρχιακή πρωτεύουσα είναι η Κόρλα.

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την απογραφή του 2000, ο νομός έχει πληθυσμό 1.056.970 κατοίκων. Η πυκνότητα πληθυσμού είναι 2.28 κάτοικοι ανά τ.χλμ. 

Εθνοτικές ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν το Μπαγινγκολίν ιδρύθηκε το 1954, οι Μογγόλοι αποτελούσαν το 35% του πληθυσμού της περιοχής.[3] Ωστόσο, το 1960, η κυβέρνηση της Κίνας προσάρτησε την περιοχή σε μια γειτονική Ουιγουρική περιοχή, και ο νομός κατέλαβε το ένα τρίτο του Σιντζιάνγκ, στον οποίο οι Ουιγούροι ήταν πολύ λιγότεροι από τους Μογγόλους.[4] Λόγω της σταθερής μετανάστευσης, ο πληθυσμός των Χαν επίσης αυξήθηκε σημαντικά. Σύμφωνα με πληροφορίες, το 1947 υπήρχαν 1.682 Κινέζοι Χαν στην Όγδοη Επαρχία του Σιντζιάνγκ (η οποία αντιστοιχεί περίπου στο σημερινό Μπαγινγκολίν), και αυξήθηκαν σε πάνω από 660.000 άτομα το 2004.[5]

Εθνικότητα 2000[6] 2010[7]
Πληθυσμός % Πληθυσμός %
Χαν 607.774 57,5% 757.983 59,29%
Ουιγούροι 345.595 32,7% 406.942 31,83%
Χουέι 52.252 4,94% 60.451 4,73%
Μογγόλοι 43.544 4,12% 43.484 3,40%
Τουτζία 2.336 0,18%
Μιάο 1.362 0,11%
Ντονγκσιάνγκ 1.148 0,09%
Καζάκοι 1.091 0,09%
Μαντσού 888 0,07%
Άλλοι 7.805 0,74% 2.801 0,22%
Σύνολο 1.046.970 100% 1,278,486 100%

Υποδιαιρέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μπαγινγκολίν ελέγχει άμεσα μια πόλη κομητειακού επιπέδου, 7 κομητείες και 1 αυτόνομη κομητεία Χουέι.

# Όνομα Απλοποιημένα Κινέζικα Χάνιου Πινγίν Ουιγουρικά (UEY) Ουιγουρικά Λατινικά (ULY) Μογγολικά Πληθυσμός (απογραφή του 2010) Έκταση (km²) Πυκνότητα (km²)
1 Κόρλα 库尔勒市 Kù'ěrlè Shì كورلا شەھىرى Korla Shehiri ᠬᠣᠷᠣᠯ ᠬᠣᠲᠠ 549.324 7.219 76,09
2 Κομητεία Λουντάι (Μπιουγκιούρ) 轮台县 Lúntái Xiàn بۈگۈر ناھىيىسى Bügür Nahiyisi 116.166 14.185 8,18
3 Κομητεία Γιουλί (Λοπνούρ) 尉犁县 Yùlí Xiàn لوپنۇر ناھىيىسى Lopnur Nahiyisi 96.068 59.402 1,61
4 Κομητεία Ρουοτσιάνγκ (Τσαρκιλίκ) 若羌县 Ruòqiāng Xiàn چاقىلىق ناھىيىسى Chaqiliq Nahiyisi 35.580 199.222 0,17
5 Κομητεία Τσιέμο (Τσαρτσάν) 且末县 Qiěmò Xiàn چەرچەن ناھىيىسى Cherchen Nahiyisi 65.572 138.680 0,47
6 Κομητεία Χέτζινγκ 和静县 Héjìng Xiàn خېجىڭ ناھىيىسى Xéjing Nahiyisi 160.804 34.984 4,59
7 Κομητεία Χοσούτ 和硕县 Héshuò Xiàn خوشۇت ناھىيىسى Xoshut Nahiyisi 72.556 12.754 5,68
8 Κομητεία Μπόχου (Μπαγκράς) 博湖县 Bóhú Xiàn باغراش ناھىيىسى Baghrash Nahiyisi 54.788 3.597 15,23
9 Αυτόνομη Κομητεία Γιάντσι Χούι 焉耆回族自治县 Yānqí Huízú Zìzhìxiàn يەنجى خۇيزۇ ئاپتونوم ناھىيىسى Yenji Xuyzu Aptonom Nahiyisi 127.628 2.429 52,54

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Sixth National Population Census of the People's Republic of China.
  2. The official spelling is "Bayingolin" according to Zhōngguó Dìmínglù Πρότυπο:Zh-hans (Beijing, SinoMaps Press 中国地图出版社 1997); (ISBN 7-5031-1718-4); p. 300.
  3. Atwood, Christopher (2004). Encyclopedia of Mongolia and the Mongol Empire. Facts on File. σελ. 39. 
  4. Gardner Bovingdon (2010). «Chapter 2 - Heteronomy and Its Discontents». The Uyghurs - strangers in their own land. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-14758-3. 
  5. Bovingdon, Gardner (2010). «Note 9 (Chapter 2)». The Uyghurs - strangers in their own land. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-14758-3. 
  6. 2000年人口普查中国民族人口资料,民族出版社,2003/9 ((ISBN 7-105-05425-5))
  7. Stanley W. Toops (Αυγούστου 2012). Susan M. Walcott, Corey Johnson, επιμ. Eurasian Corridors of Interconnection: From the South China to the Caspian Sea. Routledge. σελίδες 65–66. ISBN 978-1135078751. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]