Αρχαιολογικό Μουσείο Σινώπης
Συντεταγμένες: 42°1′41″N 35°9′7″E / 42.02806°N 35.15194°E
| Αρχαιολογικό Μουσείο Σινώπης | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογικό μουσείο και μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 42°1′39″N 35°9′6″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Σινώπη |
| Χώρα | Τουρκία |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Σινώπης ή Μουσείο Σινώπης (τουρκικά: Sinop Arkeoloji Müzesi ή Sinop Müzesi), είναι αρχαιολογικό μουσείο στη Σινώπη της Τουρκίας, που εκθέτει αρχαιολογικά αντικείμενα, που βρέθηκαν μέσα και γύρω από την πόλη.[1][2]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μία από τις πρώτες δραστηριότητες για δημιουργία μουσείων στην Τουρκία ξεκίνησε το 1921 στη Σινώπη. Αντικείμενα ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας, που βρέθηκαν σε διαφορετικές τοποθεσίες της πόλης, συντηρήθηκαν αρχικά σε ένα γυμνάσιο (οθωμανικά τουρκικά: Mekteb-i İdadi). Το 1932, τα αντικείμενα μεταφέρθηκαν στο Περβάνε μεντρεσέ, ένα πρώην θρησκευτικό σχολείο, όπου αποτέλεσαν τον πυρήνα του Μουσείου Σινώπης. Το κτήριο ιδρύθηκε ως μουσείο και άνοιξε στο κοινό το 1941. Το 1947, διορίστηκε διευθυντής μουσείου στον χώρο.[3][1][2]
Μια κοινή ομάδα Γερμανών και Τούρκων αρχαιολόγων, με επικεφαλής τους Λούντβιχ Μπούντε και Εκρέμ Ακουργκάλ, πραγματοποίησε ανασκαφές στο κέντρο της Σινώπης και στο Κοτζαγκιόζ Τούμουλις στο Ντεμιρτζικιόι μεταξύ 1951 και 1953. Ο Ακουργκάλ πρότεινε την κατασκευή ενός ειδικού κτηρίου μουσείου στη Σινώπη, για να χωρέσουν τα πολυάριθμα αντικείμενα. Το 1968, ο δήμος της πόλης δώρισε ακίνητο στο κέντρο της Σινώπης, το οποίο ενσωμάτωσε έναν τάφο της εποχής της αυτοκρατορίας των Σελτζούκων και τα ερείπια ενός Σεραπείου, που αποκαλύφθηκε κατά τις ανασκαφές.[3][2]
Το διώροφο κτήριο του μουσείου, το οποίο βρίσκεται στο Okullar Cad. 2, στο κέντρο της Σινώπης, ολοκληρώθηκε το 1970.[3][1] Μια ανακαίνιση του κτηρίου το 2001 επέτρεψε στο μουσείο να ενσωματώσει σύγχρονες μουσειολογικές αντιλήψεις. Η επαναλειτουργία του έγινε τον Απρίλιο του 2006.[2]
Μουσειακά εκθέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπαίθριο τμήμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ερείπιο ενός Σεραπείου, ενός ναού αφιερωμένου στη συνδυασμένη ελληνιστική - αρχαία αιγυπτιακή θεότητα Σέραπις, βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία του υπαίθριου τμήματος του μουσείου. Αποκαλύφθηκε κατά τις ανασκαφές το 1951. Μέσα στο ερείπιο του ορθογώνιου ναού βρέθηκαν τεχνουργήματα από τερακότα, αρχιτεκτονικά στοιχεία και μορφές του Σεράπη, του Διονύσου, του Ηρακλή, της Ίσιδας και της Κόρης. Η χρονολογία του κτηρίου είναι άγνωστη, ωστόσο, μια επιγραφή δείχνει ότι ήταν αφιερωμένο στον Σέραπι.[1]
Ο Τάφος της Σουλτάνας (τουρκικά: Sultan Hatun Türbesi), επίσης στην αυλή του μουσείου, είναι γνωστό τοπικά ως « Aynalı Kadın Türbesi », (κυριολεκτικά: «Τάφος της κυρίας με καθρέφτη»).[4] Σύμφωνα με επιγραφή, που επισυνάπτεται πάνω από την τοξωτή πύλη του τάφου, κατασκευάστηκε τον Ιούνιο του 1395. Περιέχει τρεις σαρκοφάγους, εκ των οποίων η μία ανήκει στην κόρη του Σουλεϊμάν Πασά. Ο Πασάς ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ορχάν Α', του δεύτερου μπέη της νεοσύστατης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας . Η κόρη του, που πέθανε το 1395, ήταν σύζυγος του Τζαντάρογλου μπέη Σουλεϊμάν Πασά. Ο τετράγωνης κάτοψης τάφος είναι κατασκευασμένος από λαξευτή πέτρα. Στην κορυφή του έχει ξύλινη στέγη καλυμμένη με τούρκικα κεραμίδια αντί για τρούλο, σε σύγκριση με κτήρια εκείνης της εποχής, και έχει παράθυρα στις τρεις πλευρές.[5]
Άλλα εκθέματα, όπως αρχιτεκτονικά στοιχεία, ορόσημα, επιτύμβιες στήλες, γλυπτά από πέτρα ή μάρμαρο, μεγάλα πήλινα πιθάρια και ψηφιδωτά, εκτίθενται στο βόρειο τμήμα της αυλής. Οι ισλαμικές επιτύμβιες στήλες, που έχουν στηθεί νότια και δυτικά του τάφου της Σουλτάνας δίνουν την εντύπωση νεκροταφείου. [5]
Εσωτερικά εκθέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο διάδρομος έξω από την είσοδο περιέχει γλυπτά και προτομές. Εδώ εκτίθεται επίσης μια πέτρινη επιγραφή, που παρουσιάζει μια συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ της Σινώπης και της Ηράκλειας Ποντικής (σήμερα: Καραντενίζ Ερεγλί) τον 4ο αιώνα π.Χ. [5]
Η μικρή αίθουσα τεχνουργημάτων διαθέτει σκεύη, μεταλλικά εργαλεία, αγγεία, ειδώλια από τερακότα και αρχιτεκτονικά στοιχεία από το Σεραπείο, και γυάλινα σκεύη και αντικείμενα από τάφους, όλα εκτίθενται με χρονολογική σειρά από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3300–2100 π.Χ.) έως το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (1453). Ένα ψηφιδωτό πάνελ που απεικονίζει επτά μούσες των τεχνών, που αποκαλύφθηκε σε ανασκαφές στη γειτονιά Μεϊντάνκαπι της Σινώπης, διακοσμεί το κέντρο του δαπέδου αυτού του τμήματος.[5]
Η αίθουσα πέτρινων έργων, που προορίζεται για τη λατρεία των νεκρών, περιέχει παραδείγματα από τις παλαιότερες κολώνες από την αρχαϊκή περίοδο στην Ανατολία. Σε αυτή την αίθουσα εκτίθεται ένα μαρμάρινο γλυπτό που απεικονίζει δύο λιοντάρια να σκοτώνουν ένα ελάφι και μια σαρκοφάγο ενός ναυτικού. [5]
Στην ενότητα νομισμάτων, η συλλογή παρουσιάζει παραδείγματα των πρώτων ασημένιων νομισμάτων, που κόπηκαν στη Σινώπη, εκτίθενται νομίσματα πόλεων και νομίσματα από τους θησαυρούς του Ορντού και του Γκελιντζίκ, καθώς και βυζαντινά και σελτζουκικά νομίσματα. [5]
Η αίθουσα των εικόνων περιέχει εικόνες από ανατολικές ορθόδοξες εκκλησίες της βυζαντινής Σινώπης. Οι εικόνες ήταν ζωγραφισμένες και επιχρυσωμένες τοιχογραφίες σε σοβατισμένο ύφασμα ή πάνελ από ξύλο καστανιάς. Μοιάζουν με εικόνες που βρίσκονται στις εκκλησίες της Ρωσίας και της Κύπρου.[5]
Αίθουσα αμφορέων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της γαλλοτουρκικής ανασκαφής, που διεξήχθη μεταξύ 1994 και 2000 στο κέντρο, τις περιοχές Καρακούμ και Ντεμιρτζικιόι της Σινώπης, αποκαλύφθηκαν πολλά εργαστήρια και φούρνοι κατασκευής αμφορέων. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η κατασκευή αμφορέων, τούβλων και κεραμιδιών ήταν ο κύριος οικονομικός τομέας της Σινώπης κατά την ελληνιστική, τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή περίοδο. Αμφορείς από αυτές τις ανασκαφές εκτίθενται στην αίθουσα αμφορέων, όπως επίσης και ένα αντίγραφο ενός κλιβάνου αμφορέα και ένας χάρτης που δείχνει την εμπορική περιοχή διανομής αμφορέων από τη Σινώπη.[5]
Πρόσβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μουσείο βρίσκεται στο Okullar Cad. 2, στο κέντρο της Σινώπης. Είναι ανοιχτό καθημερινά, εκτός Δευτέρας, μεταξύ 8:30 και 17:30 τοπική ώρα.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Sinop Müzesi» (στα Turkish). Kültür ve Turizm Bakanlığı – Müze. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Sinop Arkeoloji Müzesi» (στα Turkish). Sinop Valiliği – İl Küştür ve Turizm Müdürlüğü. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Tarihçemiz» (στα Turkish). Sinop Arkeoloji Müzesi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Aynalı Kadın (Sultan Hatun) Türbesi – Sinop» (στα Turkish). Türkiye Kültür Portalı. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 «Türbeler – Sultan Hatun Türbesi» (στα Turkish). Sinop Valiliği – İl Küştür ve Turizm Müdürlüğü. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Ana sayfa» (στα Turkish). Sinop Arkeoloji Müzesi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2016.
