Αρταξίας Β΄ της Αρμενίας
| Αρταξέρξης Β΄ της Αρμενίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 20 π.Χ.[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αρταβάσδης Β΄ της Αρμενίας[1] |
| Αδέλφια | Τιγράνης Γ΄ της Αρμενίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Αρταξιδών[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Γκαγκίκ Β΄ της Αρμενίας (από 30)[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αρταξίας Β΄ ή Αρτάξης Β΄ ή Αρτάσης ήταν πρίγκιπας από την Δυναστεία των Αρταξιαδών που διετέλεσε βασιλεύς της Αρμενίας (34 π.Χ.-20 π.Χ.).[2][3][4][5][6] Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλέως της Αρμενίας Αρταβάσδου Β΄, τα μικρότερα αδέλφια του ήταν ο διάδοχος του Τιγράνης Γ΄ της Αρμενίας και μιά ανώνυμη αδελφή του που παντρεύτηκε τον βασιλιά της Καππαδοκίας Αρχέλαο.[6][7][8] Πήρε το όνομα του προ-προπάππου του ιδρυτή της δυναστείας των Αρταξιαδών Αρταξία Α΄. Όταν ο Ρωμαίος στρατηγός Μάρκος Αντώνιος επιτέθηκε στην Αρμενία, συνέλαβε αιχμάλωτο τον πατέρα τού Αρταξία, Αρτάβασδο Β΄, και τον μετέφερε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου (34 π.Χ.).[5] Τρία χρόνια αργότερα, ο πατέρας του εκτελέστηκε, ύστερα από διαταγή της βασίλισσας της Αιγύπτου Κλεοπάτρας επειδή θεώρησε ότι την είχε προσβάλει (31 π.Χ.).[9]
Ο Αρταξίας Β΄ κατάφερε να κερδίσει τον θρόνο της Αρμενίας χάρη στην υποστήριξη τού συμμάχου τού βασιλιά της Παρθίας Φραάτη Δ΄, ο οποίος τον βοήθησε να ανακαταλάβει τα εδάφη του.[3][5] Με τον τρόπο αυτό ο Αρταξίας Β΄ έγινε φίλος των Πάρθων και ορκισμένος εχθρός της Ρώμης.[10] Με την βοήθεια του Φραάτη Δ΄ προχώρησε σε πετυχημένη στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του πρώην μεγάλου εχθρού του πατέρα του Αρταβάσδη Α΄ της Μηδίας Ατροπατηνής.[6] Υπερβολικά βίαιος και σκληρός, έσφαξε όλες τις ρωμαϊκές φρουρές στην Αρμενία και όλους τους Ρωμαίους εμπόρους, που περνούσαν από το έδαφος της χώρας του.[4][5] Μετά την ολοκλήρωση των βίαιων πράξεων του έστειλε απεσταλμένους στην Ρώμη με αίτημα την απελευθέρωση της οικογένειας του, ο Οκταβιανός Αύγουστος το αρνήθηκε. Έγινε εξαιρετικά μισητός για τη βιαιότητά του ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας του.[5] Οι ίδιοι οι κάτοικοι της Αρμενίας έστειλαν επιστολή στον Οκταβιανό Αύγουστο να ανατρέψει από τον θρόνο τον Αρταξία Β΄ και να τον αντικαταστήσει με τον μικρότερο αδελφό του Τιγράνη, τότε (20 π.Χ.) ζούσε για 10 χρόνια στην Ρώμη.[11] Ο Οκταβιανός Αύγουστος ανταποκρίθηκε θετικά, έστειλε τον θετό του γιο Τιβέριο, μετέπειτα αυτοκράτορα, ως επικεφαλής στρατού στην Αρμενία, μαζί με τον Τιγράνη.[2] Πριν φθάσουν οι Ρωμαίοι στη χώρα, μια ανακτορική συνωμοσία ανέτρεψε και δολοφόνησε τον Αρταξία και ο Τιγράνης Γ΄ ανακηρύχθηκε νέος βασιλιάς.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Armenian Encyclopedia Publishing House. 1974.
- ↑ 2,0 2,1 Temporini, Politische Geschichte (Provinzen Und Randv Lker: Griechischer Balkanraum; Kleinasien): Griechischer Balkanraum; Kleinasien), σ. 979
- ↑ 3,0 3,1 Daryaee, The Oxford Handbook of Iranian History, σ. 173
- ↑ 4,0 4,1 Sicker, The Pre-Islamic Middle East, σ. 156
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, σ. 48
- ↑ 6,0 6,1 6,2 https://www.cngcoins.com/Coin.aspx?CoinID=168953
- ↑ Τάκιτος, The Annals 2.3
- ↑ Δίων Κάσσιος, Roman History 49.39.2
- ↑ Bunson, Encyclopedia of the Roman Empire, σ. 47
- ↑ Naroll, Military Deterrence in History: A Pilot Cross-Historical Survey, σσ. 161-162
- ↑ Naroll, Military Deterrence in History: A Pilot Cross-Historical Survey, σ. 161
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- R. Naroll, V.L. Bullough & F. Naroll, Military Deterrence in History: A Pilot Cross-Historical Survey, SUNY Press, 1974
- H. Temporini & W. Haase, Politische Geschichte (Provinzen Und Randv Lker: Griechischer Balkanraum; Kleinasien): Griechischer Balkanraum; Kleinasien), Walter de Gruyter, 1980
- M. Sicker, The Pre-Islamic Middle East (Google eBook), Greenwood Publishing Group, 2000
- M. Bunsen, Encyclopedia of the Roman Empire, Infobase Printing, 2009
- T. Daryaee, The Oxford Handbook of Iranian History, Oxford University Press, 2012