Αρμενικές βουλευτικές εκλογές 2021
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
Την Κυριακή 20 Ιουνίου 2021 πραγματοποιήθηκαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Αρμενία. Οι εκλογές ήταν προγραμματισμένες για το 2023, ωστόσο ο πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν προκήρυξε πρόωρες εκλογές, έπειτα από πιέσεις χιλιάδων διαδηλωτών που ζητούσαν την παραίτησή του, καθώς τον θεωρούν υπεύθυνο για την ήττα της Αρμενίας στον πόλεμο του 2020 με το Αζερμπαϊτζάν.[1]
Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν μία ξεκάθαρη νίκη για τον απερχόμενο Νικόλ Πασινιάν, και το κόμμα του, Πολιτική Σύμβαση, παρόλο που υπήρχαν επιφυλάξεις για το αν θα κατάφερνε να εξασφαλίσει μία επανεκλογή. Ωστόσο, τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν αμφισβητήσει τα αποτελέσματα, κάνοντας λόγο για διάφορες παρατυπίες στην εκλογική διαδικασία ή ακόμα και για νόθευση των αποτελεσμάτων.[2][3]
Εκλογικό Σύστημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα, η Εθνοσυνέλευση της Αρμενίας αποτελείται από τουλάχιστον 101 μέλη, ενώ η θητεία είναι πενταετής. Η επικράτεια της Αρμενίας χωρίζεται σε 13 πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες, ενώ υπάρχει και μία πανεθνική εκλογική περιφέρεια. Συνεπώς το ψηφοδέλτιο χωρίζεται σε δύο μέρη, με το ένα να περιλαμβάνει την ψήφο για την τοπική εκλογική περιφέρεια στην οποία ο καθένας ανήκει, ενώ το άλλο μέρος να περιέχει την ψήφο για την πανεθνική εκλογική περιφέρεια. Οι έδρες κατανέμονται με αναλογική εκπροσώπηση από κομματικές λίστες, με τη μέθοδο Ντ'Οντ. Το όριο για να εισέλθει ένα κόμμα στη βουλή είναι 5%, ενώ για πολυκομματικές συμμαχίες είναι 7%.[4][5]
Εδικές έδρες προορίζονται για τις εθνικές μειονότητες των Ασσυρίων, των Κούρδων, των Ρώσσων και των Γεζίντι. Κάθε μία από τις μειονότητες αυτές καταλαμβάνει από 1 έδρα στο κοινοβούλιο. Επίσης στο κοινοβούλιο πρέπει να μπουν τουλάχιστον τρία κόμματα, ανεξάρτητα από τη απόδοση του δεύτερου ή του τρίτου κόμματος, ενώ γίνεται να προστεθούν έδρες στην εθνοσυνέλευση για να διασφαλιστεί ότι η αντιπολίτευση θα κατέχει το 30%.[4][5]
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2018 ο συνασπισμός του Νικόλ Πασινιάν νίκησε με ένα σαρωτικό ποσοστό στις βουλευτικές εκλογές του ίδιου έτους, αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό σκηνικό της Αρμενίας. Είχαν προηγηθεί διαδηλώσεις ενάντια στο κατεστημένο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, το οποίο κυβερνούσε αδιάκοπα την Αρμενία από το 1995. Ο Νικόλ Πασινιάν ως νέος πρωθυπουργός αφιερώθηκε σε μετταρυθμίσεις που καταπολεμούσαν την διαφθορά και εκδημοκράτιζαν γενικότερα τον κρατικό μηχανισμό.[6][7]
Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο του 2020 η Αρμενία μπλέχτηκε σε μία πολεμική σύγκρουση με το Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Έπειτα από εβδομάδες εχθροπραξιών τελικά συμφωνήθηκε μία εκεχειρία μεταξύ των δύο πλευρών, η οποία ωστόσο θεωρήθηκε πολύ ταπεινωτική για την Αρμενία, αφού έπρεπε να παραδώσει μεγάλα εδάφη που ήλεγχε για δεκαετίες στο Αζερμπαϊτζάν. Οι ευθύνες για την ήττα στον πόλεμο αποδόθηκαν στον πρωθυπουργό, Νικόλ Πασινιάν, και η δημοτικότητά του κατέρρευσε.[7] Ακολούθησε πολιτική κρίση, με χιλιάδες άτομα να συγκεντρώνονται σε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις και να απαιτούν από τον Πασινιάν να παραιτηθεί. Ακόμα και ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων κάλεσε τον Πασινιάν να παραιτηθεί, κάτι που θεωρήθηκε από κάποιους ως απόπειρα πραξικοπήματος.[8] Τελικά, έπειτα από μήνες διαμαρτυριών, η κυβέρνηση συμφώνησε με την αντιπολίτευση στην διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών στις 20 Ιουνίου.[9]
Δημοσκοπήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχικά, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν μία σαφή μείωση της υποστήριξης προς το κόμμα του Νικόλ Πασινιάν, Πολιτική Σύμβαση. Στην συνέχεια, διάφορα κόμματα της αντιπολίτευσης φαινόταν να αποκομίζουν μικρά ή μεγάλα κέρδη, με πιο χαρακτηριστικό να είναι αυτό της Συμμαχίας της Αρμενίας, με ηγέτη τον πρώην πρόεδρο Ρόμπερτ Κοτσαριάν. Ενώ όμως για το μεγαλύτερο διάστημα της προεκλογικής περιόδου κανένα αντιπολιτευόμενο κόμμα δεν ξεπερνούσε τα ποσοστά της Πολιτικής Σύμβασης, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, η Συμμαχία Αρμενίας φαινόταν να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα.[10]
Γραφική αναπαράσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την Δευτέρα 21 Ιουνίου, μία ημέρα μετά την διεξαγωγή των εκλογών, η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε τα οριστικά αποτελέσματα. Σύμφωνα με αυτά, το κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν, Πολιτική Σύμβαση, κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων, συγκεντρώνοντας ποσοστό της τάξεως του 53%. Στην Εθνοσυνέλευση η Πολιτική Σύμβαση κέρδισε 72 έδρες, πόλυ πάνω δηλαδή από την απαιτούμενη πλειοψηφία. Ακουλουθεί με μεγάλη διαφορά, η Συμμαχία Αρμενία, με επικεφαλή τον πρώην πρόεδρο της χώρας, Ρόμπερτ Κοτσαριάν. Η τελευταία συγκέντρωσε ποσοστό λίγο πάνω από 21%, και 27 έδρες. Τέλος η Συμμαχία «Έχω Τιμή» αν και δεν συγκέντρωσε το απαραίτητο ποσοστό του 7% για τις συμμαχίες, μπήκε στην βουλή με 6 βουλευτές, διότι σύμφωνα με τον υπάρχον εκλογικό νόμο πρέπει να υπάρχουν απαραίτητα τρεις πολιτικές ομάδες μέσα στο κοινοβούλιο, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις της τρίτης ομάδας.[2]
| ||||||
| Κόμμα | Ψήφοι | % | ± | Έδρες | ± | |
|---|---|---|---|---|---|---|
_logo.png){kind=logo} Πολιτική Σύμβαση
|
687.251 | 53,92 | -16,5 | 72 |  16
| |
 Συμμαχία της Αρμενίας
|
268.165 | 21,04 | Νέο | 27 | Νέο | |
| Συμμαχία «Έχω Τιμή» | 66.633 | 5,23 | Νέο | 6 | Νέο | |
| Ευημερούσα Αρμενία | 50.416 | 3,96 | -4,3 | - | 26
| |
 Κόμμα Χανραπετουτέουν
|
38.713 | 3,04 | Δεν | - | Δεν | |
 Αρμενικό Εθνικό Κογκρέσο
|
19.647 | 1,54 | Δεν | - | Δεν | |
| Δημοκρατική Συμμαχία Σιρινιάν-Μπαμπαρινιάν | 19.142 | 1,50 | - | 
| ||
| Εθνικός Δημοκρατικός Πόλος | 18.767 | 1,47 | Νέο | - | Νέο | |
| Φωτεινή Αρμενία | 15.557 | 1,22 | -5,15 | - | 18
| |
| Εθνικό Συντηρητικό Κίνημα | 15.546 | 1,22 | Νέο | - | Νέο | |
| Φιλελεύθερο Κόμμα | 14.935 | 1,17 | Νέο | - | Νέο | |
| Πατρίδα των Αρμενίων | 13.119 | 1,03 | Νέο | - | Νέο | |
| Το σπίτι μας είναι η Αρμενία | 13.119 | 0,95 | Νέο | - | Νέο | |
| Δημοκρατικό Κόμμα | 5.021 | 0,39 | Δεν | - | Δεν | |
| Εθνική Χριστιανική Αφύπνιση | 4.623 | 0,36 | Νέο | - | Νέο | |
| Ελεύθερη Πατρίδα | 4.136 | 0,32 | Νέο | - | Νέο | |
| Δίκαιη Αρμενία | 3.922 | 0,31 | Νέο | - | Νέο | |
 Επιλογή Πολιτών
|
3.773 | 0,30 | -0,38 | - |
| |
| Κυρίαρχη Αρμενία | 3.561 | 0,28 | Νέο | - | Νέο | |
| Ευρωπαϊκό κόμμα Αρμενίας | 2.786 | 0,22 | Νέο | - | Νέο | |
| Κόμμα Ελευθερίας | 1.844 | 0,14 | Νέο | - | Νέο | |
| Κόμμα Ανύψωσης | 1.259 | 0,10 | Νέο | - | Νέο | |
| Ηνωμένη Πατρίδα | 957 | 0,08 | Νέο | - | Νέο | |
| Παναρμενικό Εθνικό κράτος | 803 | 0,06 | - |
| ||
| Κόμμα Εθνικής Ατζέντας | 721 | 0,06 | Νέο | - | Νέο | |
| Σύνολο | 1.273.859 | 100,00 |
|
105 | 27
| |
| Άκυρα/Λευκά | 4.682 | 0,37 |
|
|||
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση | 2.595.334 | 49,26% |
||||
| Πηγές: Yerkir Media[12], Factor[13] | ||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αρμενία: Εκλογές στις 20 Ιουνίου». euronews. 18 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 «Αρμενία: Νικητής των εκλογών ο Πασινιάν». euronews. 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Αρμενία: Η αντιπολίτευση αμφισβητεί τα εκλογικά αποτελέσματα». in.gr. 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021.
- ↑ 4,0 4,1 https://www.osce.org/files/f/documents/2/c/293546.pdf (σε PDF) OSCE. σελ. 5, παράγραφος:ELECTORAL SYSTEM.
- ↑ 5,0 5,1 «Armenia: Freedom in the World 2021 Country Report». Freedom House (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Αρμενία: «Να μετατρέψουμε την πολιτική επανάσταση σε οικονομική»». euronews. 25 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 «Αρμενία: Κάλπες στη σκιά της «εθνικής ταπείνωσης» στο Ναγκόρνο Καραμπάχ». euronews. 20 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Αρμενία: Για απόπειρα πραξικοπήματος μιλά ο πρωθυπουργός, Νικόλ Πασινιάν». euronews. 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Αρμενία: Εκλογές στις 20 Ιουνίου». euronews. 18 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ https://www.ot.gr/2021/06/19/epikairothta/kosmos/armenia-oi-ayrianes-ekloges-i-itta-apo-tous-azerous-kai-o-rolos-tis-tourkias/ Ανακτήθηκε στις 21/6/2021
- ↑ «Արդյունքներ - Ազգային Ժողովի». dashboards.elections.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2021.
- ↑ «ԿԸՀ-ն հաստատեց ԱԺ ընտրությունների քվեարկության նախնական արդյունքները». yerkirmedia.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021.
- ↑ https://factor.am/385179.html (στα Αρμενικά). Ανακτήθηκε στις 23/6/2021