Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αρέθουσα (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νηρηίδα Αρέθουσα
ΓονείςΝηρέας και Ωκεανίδα Δωρίς
ΑδέλφιαΟι υπόλοιπες 49 Νηρηίδες και ο Νηρίτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κατά την Ελληνική Μυθολογία η Αρέθουσα είναι νύμφη των πηγών και των δασών, συνοδός της Θεάς Αρτέμιδος, καθώς και θυγατέρα του Νηρέα (εξ ου Νηρηίδα νύμφη)[1] και της Ωκεανίδας Δωρίδος.

Αυτήν αγάπησε ο ποτάμιος θεός Αλφειός, τον οποίο, για να αποφύγει η Αρέθουσα, διαπέρασε τη μεταξύ Πελοποννήσου και Σικελίας θάλασσα και, φθάνοντας στην παρά τις Συρακούσες νήσο Ορτυγία, μεταμορφώθηκε από την Άρτεμη[2] σε "πηγή" πλούσια σε γάργαρο νερό. Τότε, ο Αλφειός μεταμορφώθηκε σε ισχυρό υποθαλάσσιο ποταμό (θαλάσσιο ρεύμα)[3], την ορμητικότητα του οποίου δεν μπόρεσε να εμποδίσει ούτε ο Αδρίας (Αδριατικό πέλαγος), ώστε να ενώσει τα ύδατά του με εκείνα της πηγής της Αρέθουσας.

Αποτελεί αρχαιοελληνική συνειρμική ιδεατή ανθρωπόμορφη παράδοση της «ένωσης» των γλυκέων υδάτων ποταμών και πηγών που ρέουν στη θάλασσα (δια της Μεσογείου).

Η Αρέθουσα (αριστερά) λέει στη θεά Δήμητρα (δεξιά) για την τύχη της κόρης της, θεάς Περσεφόνης.

Την εποχή που ο θεός Πλούτωνας είχε αρπάξει τη θεά Περσεφόνη, η μητέρα της, η θεά Δήμητρα, κατά την περιπλάνησή της για να βρει την κόρη της, συνάντησε την Αρέθουσα. Η Αρέθουσα παρακάλεσε τη Δήμητρα να σταματήσει να τιμωρεί τη Σικελία για την εξαφάνιση της κόρης της. Είπε στη Δήμητρα ότι ενώ ταξίδευε το ποτάμι της κάτω από τη γη, είδε την Περσεφόνη να φαίνεται θλιμμένη ως βασίλισσα του Κάτω Κόσμου.

  1. Βιργίλιος, Γεωργικά, 4.344
  2. Οβίδιος, Μεταμορφώσεις, 5.710
  3. [...]τὸ δὲ διὰ τῆς θαλάσσης ἰόντα ἐνταῦθα ἀνακοινοῦσθαι τὸ ὕδωρ πρὸς τὴν πηγὴν οὐκ ἔστιν ὅπως ἀπιστήσω, τὸν θεὸν ἐπιστάμενος τὸν ἐν Δελφοῖς ὁμολογοῦντά σφισιν, ὃς Ἀρχίαν τὸν Κορίνθιον ἐς τὸν Συρακουσῶν ἀποστέλλων οἰκισμὸν καὶ τάδε εἶπε τὰ ἔπη: "Ὀρτυγίη τις κεῖται ἐν ἠεροειδέι πόντῳ, Θρινακίης καθύπερθεν, ἵν' Ἀλφειοῦ στόμα βλύζει. μισγόμενον πηγαῖσιν ἐυῤῥείτης Ἀρεθούσης". κατὰ τοῦτο οὖν, ὅτι τῇ Ἀρεθούσῃ τοῦ Ἀλφειοῦ τὸ ὕδωρ μίσγεται, καὶ τοῦ ἔρωτος τὴν φήμην τῷ ποταμῷ πείθομαι γενέσθαι...Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, Βιβλίο Ε', 7.3.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]