Απιτσατπόνγκ Βεερασεθάκουλ
Απιτσατπόνγκ Βεερασεθάκουλ | |
---|---|
Ο Απιτσατπόνγκ Βεερασεθάκουλ τον Δεκέμβριο του 2010. | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล (Ταϊλανδικά) |
Γέννηση | 16 Ιουλίου 1970 Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη |
Εθνικότητα | Ταϊλανδέζικη |
Ψευδώνυμο | Τζο, Τζέι |
Παρατσούκλι | Joe[1][2][3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ταϊλάνδη[4] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Tai[5] Αγγλικά[6] Ισπανικά[7] Ταϊλανδικά[8] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Κον Καέν Σχολή του Ινστιτούτου Τεχνών του Σικάγου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Σκηνοθέτης, παραγωγός ταινιών, σεναριογράφος |
Περίοδος ακμής | 1993 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Yanghyun Prize (2014) Αξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2011)[9] Βραβείο Ασιατικού Πολιτισμού Φουκουόκα (2013) Βραβείο Κριτικής Επιτροπής (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών) (2004 και 2021) |
Εν ενεργεία | 1993-σήμερα |
Ιστότοπος | |
www | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Απιτσατπόνγκ «Τζο» Βεερασεθάκουλ (ταϊλ. อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล[10]) είναι Ταϊλανδός σκηνοθέτης ανεξαρτήτων ταινιών, σεναριογράφος και κινηματογραφικός παραγωγός. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες όπως Ο θείος Μπουνμί θυμάται τις προηγούμενες ζωές του (για την οποία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 2010), Τροπική Ασθένεια (για την οποία κέρδισε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 2004), Για πάντα δικός σου (για την οποία κέρδισε το καλύτερο βραβείο στο πρόγραμμα Un Certain Regard στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 2002[11]) και Σύνδρομα και ένας αιώνας (η οποία ήταν η πρώτη ταινία από την Ταϊλάνδη που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας).
Εργαζόμενος πέρα από τα αυστηρά όρια του ταϊλανδέζικου κινηματογράφου, ο Βεερασεθάκουλ έχει σκηνοθετήσει διάφορες ταινίες μεγάλου μήκους και δεκάδες ταινίες μικρού μήκους. Στα θέματα των ταινιών του (τα οποία συζητούνται συχνά σε συνεντεύξεις του) συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα όνειρα, η φύση, η σεξουαλικότητα (συμπεριλαμβανομένης και της δικής του ομοφυλοφιλίας[12]) και οι δυτικές αντιλήψεις για την Ταϊλάνδη και την Ασία, ενώ οι ταινίες του παρουσιάζουν μία τάση για αντισυμβατικές τεχνικές (όπως η τοποθέτηση τίτλων στο μέσο κάποιας ταινίας) και η συνεργασία του με ανθρώπους που δεν ασχολούνται επαγγελματικά με την υποκριτική. Οι σινέφιλοι τον αποκαλούν συχνά «Τζο», ένα ψευδώνυμο που έχει υιοθετήσει για λόγους ευκολίας, όπως και πολλοί άλλοι Ταϊλανδοί με μακροσκελή ονόματα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Hilton Als: «The Metaphysical World of Apichatpong Weerasethakul’s Movies». (Αμερικανικά αγγλικά, Αγγλικά) The New Yorker. Condé Nast. Νέα Υόρκη. 10 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2022.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Apichatpong-Weerasethakul. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2022.
- ↑ «Will Cannes award make Apichatpong Weerasethakul a household name?». (Αγγλικά) Los Angeles Times. Ελ Σεγκούντο. 4 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2022.
- ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 42736. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb159087457. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Conversation with Apichatpong Weerasethakul | Locarno Film Festival». Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο. 5 Αυγούστου 2020.
- ↑ «Memoria wins Jury Prize at Cannes: Here are 5 Facts about its director, Apichatpong Weerasethakul». 19 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ CONOR.SI. 51364963.
- ↑ www
.culturecommunication .gouv .fr /Nous-connaitre /Decouvrir-le-ministere /Histoire-du-ministere /Ressources-documentaires /Discours /Discours-de-ministres-depuis-1999 /Frederic-Mitterrand-2009-2012 /Communiques-2009-2012 /Frederic-Mitterrand-annonce-la-nomination-de-265-personnalites-etrangeres-au-titre-de-la-promotion-Arts-et-Lettres-du-printemps-2011-soit-22-commandeurs-48-officiers-et-195-chevaliers .. - ↑ Προφορά στα Ταϊλανδικά (Forvo)
- ↑ «Festival de Cannes: Blissfully Yours». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2009.
- ↑ "Creating His Own Language: An Interview With Apichatpong Weerasethakul", Romers, H. Cineaste, page 34, vol. 30, no. 4, Fall 2005, New York
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |