Αντώνης Δροσογιάννης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντώνης Δροσογιάννης
Υπουργός Δημόσιας Τάξης
Περίοδος
25 Απριλίου 1986 – 22 Ιουνίου 1988
ΠρωθυπουργόςΑνδρέας Παπανδρέου
ΠροκάτοχοςΑγαμέμνων Κουτσόγιωργας
ΔιάδοχοςΤάσος Σεχιώτης
Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Περίοδος
10 Ιανουαρίου 1984 – 25 Απριλίου 1986
ΠρωθυπουργόςΑνδρέα Παπανδρέου
Προκάτοχοςο ίδιος ως Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας
ΔιάδοχοςΟρέστης Παπαστρατής
Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας
Περίοδος
21 Οκτωβρίου 1981 – 10 Ιανουαρίου 1984
Μαζί μεΓεώργιος Πέτσος[α]
ΠρωθυπουργόςΑνδρέα Παπανδρέου
ΠροκάτοχοςΑλέξανδρος Αβραμίδης και Γεώργιος Ροδίου
ΔιάδοχοςΠαυσανίας Ζακολίκος
Βουλευτής Φθιώτιδος του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
2 Ιουνίου 1985 – 24 Αυγούστου 1996
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση26 Ιανουαρίου 1922, Δάφνη Φθιώτιδας
Θάνατος5  Νοεμβρίου 2006
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα
ΕπάγγελμαΣτρατιωτικός

Ο Αντώνης Δροσογιάννης (26 Ιανουαρίου 1922 - 5 Νοεμβρίου 2006)[1] ήταν Έλληνας αντιστράτηγος του Στρατού Ξηράς και πολιτικός. Διετέλεσε βουλευτής Φθιώτιδας του ΠΑΣΟΚ, υφυπουργός και αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας με υπουργό τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργός Δημόσιας Τάξης. Πολεμιστής του Ιερού Λόχου στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο διάσημους καταδρομείς στην ιστορία του ελληνικού στρατού. Ήταν ο δημιουργός και πρώτος διοικητής της Ε΄ Μοίρας Καταδρομών, ενώ άφησε εποχή ως σκληρός διοικητής του τότε ΚΕΜΚ (Κέντρον Εκπαιδεύσεως Μονάδων Καταδρομών).

Ενώ προερχόταν από οικογένεια προσκείμενη πολιτικά στη φιλοβασιλική Δεξιά, ανήκε σε μία ομάδα αξιωματικών που γοητεύτηκαν από τις ιδέες του Ανδρέα Παπανδρέου με την εμφάνισή του στην πολιτική.

Στρατιωτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντώνης Δροσογιάννης γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1922 στη Δάφνη Φθιώτιδας.[1] Προερχόταν από φιλοβασιλική οικογένεια[2], πολλά μέλη της οποίας ήταν αξιωματικοί του Στρατού, αν και ο ίδιος αργότερα έγινε θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το 1939 εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) από την οποία εσπευσμένα βγήκε ως δευτεροετής εύελπις τον Οκτώβριο του 1940 με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Αρχικά ανέλαβε την εκπαίδευση Δωδεκανήσιων εθελοντών, αλλά στη συνέχεια προωθήθηκε στο μέτωπο και έλαβε μέρος στην απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.[2] Κατά τη διάρκεια της κατοχής διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου αρχικά κατετάγη στην 2η ελληνική ταξιαρχία και στη συνέχεια στον Ιερό Λόχο. Ως ιερολοχίτης έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις Τύνηδος και Σαχάρας, ενώ το 1944 έπεσε με αλεξίπτωτο διαδοχικά σε Χίο, Σάμο και Μύκονο συμμετέχοντας στην κατάληψη και απελευθέρωσή τους.[2] Επίσης συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις του εμφυλίου πολέμου ως διοικητής του 62ου Λόχου Καταδρομών. Μετά το τέλος του εμφυλίου έγινε εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων, υπηρέτησε στην ΕΣΑ και διετέλεσε διοικητής της Γ΄ Μοίρας Καταδρομών στη Χίο και της Ε΄ Μοίρας Καταδρομών στη Δράμα, την οποία ο ίδιος δημιούργησε.[2]

Το 1955 έγινε διοικητής του τότε ΚΕΜΚ (Κέντρον Εκπαιδεύσεως Μονάδων Καταδρομών), παραμένοντας έως το 1958. Στη συνέχεια αποφοίτησε από τη Σχολή Πολέμου, και υπηρέτησε ως επιτελάρχης της τότε Διοίκησης Καταδρομών Βορρά στη Θεσσαλονίκη, στην τότε Διοίκηση Καταδρομών του ΓΕΣ (σήμερα Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων) και στο ΓΕΕΘΑ ως διοικητής της τότε Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων (ΔΕΕ).[2]

Μεταπολίτευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν έγινε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, ο Δροσογιάννης αποστρατεύθηκε και συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα, επανερχόμενος στο στράτευμα το 1974, για να αποστρατευθεί οριστικά ως υποστράτηγος. Αργότερα ονομάστηκε επίτιμος αντιστράτηγος.

Μετά την αποστρατεία του είχε αναλάβει να οργανώσει την προσωπική ασφάλεια του Ανδρέα Παπανδρέου.[2] Μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981, ο Δροσογιάννης διετέλεσε:[3]

  • 21 Οκτωβρίου 1981 - 10 Ιανουαρίου 1984: υφυπουργός Εθνικής Άμυνας
  • 10 Ιανουαρίου 1984 - 25 Απριλίου 1986: αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας
  • 25 Απριλίου 1986 - 22 Ιουνίου 1988 : υπουργός Δημόσιας Τάξης

Από το 1981 έως το 1985 συμμετείχε στην κυβέρνηση ως εξωκοινοβουλευτικός. Στις εκλογές του 1985 εξελέγη βουλευτής ΠΑΣΟΚ Φθιώτιδας και επανεξελέγη στις εκλογές του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990 και του 1993.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντώνης Δροσογιάννης πέθανε στις 5 Νοεμβρίου 2006. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και παλιός του φίλος Κάρολος Παπούλιας δήλωσε:[4] «Ο Αντώνης Δροσογιάννης αφιέρωσε τη ζωή του στα ιδανικά της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Ήταν ένας πατριώτης και αγωνιστής, που με την πολιτική του στάση και τη συνέπεια στις αρχές του, συνέβαλε στην εμπέδωση της Δημοκρατίας και της σταθερότητας» ενώ ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Βαγγέλης Μεϊμαράκης δήλωσε:[4] «Ο Αντώνης Δροσογιάννης υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του άνθρωπος του καθήκοντος, ενώ οι αγώνες του στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της δικτατορίας αναγνωρίστηκαν απ’ όλους ανεξαιρέτως».

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μέχρι τις 5 Ιουλίου 1982.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2014. 
  3. http://www.ggk.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-03-05 στο Wayback Machine. κυβερνήσεις από το 1909 ως σήμερα
  4. 4,0 4,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2014.