Αλέξανδρος Αβραμίδης
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αλέξανδρος Αβραμίδης | |
---|---|
Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Ελλάδας | |
Περίοδος 1978 – 1981 | |
Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Καραμανλής |
Βουλευτής Κιλκίς | |
Περίοδος 17 Νοεμβρίου 1974 – 2 Ιουνίου 1989 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1927, Αθήνα, Αττική, Ελλάδα |
Θάνατος | 2013 |
Εθνότητα | Ελληνική |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Πολιτικό κόμμα | Νέα Δημοκρατία |
Σύζυγος | Φλωρέττα Βουτσαρά |
Παιδιά | 2 (Φωτεινή, Χρήστος) |
Επάγγελμα | Πλοίαρχος, Οικονομολόγος |
Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Ο Αλέξανδρος Αβραμίδης (2 Μαΐου 1927 - 15 Νοεμβρίου 2013) ήταν Έλληνας πλοίαρχος, οικονομολόγος και βουλευτής.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα. Γονείς του ο Αντιστράτηγος, τέως βουλευτής και τέως υπουργός Χρήστος Αβραμίδης και η Φωτεινή, το γένος Παρασκευά Παρασκευοπούλου. Η οικογένεια εκ πατρός κατάγονταν από τις Τίκφες της Βόρειας Μακεδονίας (σήμερα στη Βόρεια Μακεδονία), με μεγάλη παράδοση στους εθνικούς αγώνες από την εποχή της Μακεδονικής επανάστασης του 1878 και του Μακεδονικού αγώνα. Μετά το 1913, η οικογένεια προσέφυγε στο Κιλκίς.
Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές, φοίτησε στη Σχολή Εμπορικής Ναυτιλίας της Ύδρας, απ όπου απεφοίτησε το 1948. Στη συνέχεια ειδικεύθηκε σε θέματα ναυτικής τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Το 1960 πήρε το πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών των Αθηνών της οποίας το 1972 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ. Μιλούσε την αγγλική και τη γαλλική γλώσσα μετά από ανάλογες σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η επαγγελματική σταδιοδρομία του, περιελάμβανε θητεία στη δημόσια διοίκηση, στον ιδιωτικό τομέα και 12ετή υπηρεσία σε ποντοπόρα πλοία με την ιδιότητα του πλοιάρχου. Στη συνέχεια εργάσθηκε ως επιτελικός στέλεχος – Αρχιπλοίαρχος, Διευθυντής και Διευθύνων Σύμβουλος - ναυτιλιακών επιχειρήσεων με αρμοδιότητες διοικητικές και μελέτης προβλημάτων εμπορίου και ναυτιλίας, στην Ελλάδα, στην Ελβετία και στη Δυτική Αφρική.
Εξελέγη βουλευτής Κιλκίς τους κόμματος της Νέας Δημοκρατίας τον Νοέμβριο του 1974 και επανεξελέγη το Νοέμβριο του 1977. Διετέλεσε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1977 - 1978) καθώς επίσης και μέλος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνδέσεως Ελλάδας – ΕΟΚ (1978). Από το Σεπτέμβριο του 1978, ανέλαβε καθήκοντα Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας. Ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, ο τότε πρωθυπουργός και εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, του εμπιστεύθηκε τον εθνικό ρόλο της ανάπτυξης της Ελληνικής Πολεμικής Βιομηχανίας. Η πέμπτη σε προμήθεια στρατιωτικού υλικού χώρα στον κόσμο, θα αποκτούσε επιτέλους τη δική της βιομηχανία.
Για την ενεργό συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο 1941 - 1945, έχει αναγνωρισθεί ως Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Ήταν παντρεμένος με τη Φλωρέττα, το γένος Στυλιανού Βουτσαρά και πατέρας δυο παιδιών, της Φωτεινής και του Χρήστου. Απεβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2013.