Ανγκεράν Καρτόν

Ανγκεράν Καρτόν
	Η Πιετά της Βιλνέβ-λεζ-Αβινιόν, περ. 1455, Μουσείο του Λούβρου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Enguerrand Quarton (Γαλλικά)
Γέννηση	1411; Λαν
Θάνατος	1466; Αβινιόν
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος; εικονογράφος χειρογράφων
Αξιοσημείωτο έργο	The Virgin of Mercy of the Cadard Family; Pietà of Villeneuve-lès-Avignon; Coronation of the Virgin, altar of the Charterhouse of Villeneuve-lès-Avignon.
Επηρεάστηκε από	Ρομπέρ Καμπέν; Ρόχιερ φαν ντερ Βάιντεν
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

O Ανγκεράν Καρτόν (γαλλικά: Enguerrand Quarton) (περίπου 1410 – περ. 1466), αναφέρεται και ως Σαροντόν, ^[5] ήταν Γάλλος ζωγράφος, εικονογράφος χειρογράφων και υαλουργός του ύστερου Μεσαίωνα, του οποίου τα λίγα σωζόμενα έργα συγκαταλέγονται στα πρώτα αριστουργήματα της γαλλικής τέχνης του 15ου αιώνα, διαφοροποιούμενα από την ιταλική ή την πρώιμη φλαμανδική ζωγραφική. Είναι ένας από τους αντιπροσωπευτικούς ζωγράφους της σχολής της Αβινιόν.^[6]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ανγκεράν Καρτόν γεννήθηκε περίπου το 1410 στην επισκοπή του Λαν, στη βόρεια Γαλλία, στο δυτικό τμήμα της επισκοπής, ίσως στην περιοχή του Σαιν-Κεντέν, σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία που εμφανίζονται σε συμβόλαιά του. Αυτή η εγγύτητα προς τη βόρεια Γαλλία εξηγεί αναμφίβολα τις γνώσεις του για τους Φλαμανδούς ζωγράφους και ιδιαίτερα τους καταγόμενους από την Τουρναί, όπως οι Ρομπέρ Καμπέν και Ρόχιερ φαν ντερ Βάιντεν. Θεωρείται ότι εκπαιδεύτηκε στη Λαν, την πρωτεύουσα της επισκοπής, γιατί εκείνη την εποχή, στις αρχές του 15ου αιώνα, διέμεναν στην πόλη πολλοί ζωγράφοι.^[7]

Το 1444, ο Καρτόν εγκαταστάθηκε στην Προβηγκία, πιθανώς αφού εργάστηκε στην Ολλανδία. Εκεί εργάστηκε στην Αιξ-αν-Προβάνς, στην Αρλ το 1446 και στην Αβινιόν, όπου έμενε από το 1447 μέχρι το θάνατό του το 1466 περίπου. Η Προβηγκία εκείνη την εποχή συγκέντρωνε μερικούς από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους στη Γαλλία, κρίνοντας από σωζόμενα έργα, όπως τους Νικολά Φρομάν και Μπαρτελεμύ ντ' Άικ, που και οι δύο φαίνεται να έχουν συνεργαστεί με τον Καρτόν, την ίδια εποχή που στον βορρά στη ζωγραφική κυριαρχούσε ο Ζαν Φουκέ. Οι Πάπες και η αυλή τους δεν ζούσαν πλέον στην Αβινιόν, αλλά η πόλη παρέμενε παπική επικράτεια και είχε πολλούς Ιταλούς εμπόρους.

Εκτός από ορισμένα πανό, κανένα έργο του Καρτόν δεν τεκμηριώνεται για τον Ρενέ Α', Δούκα του Ανζού, τον κυβερνήτη του μεγαλύτερου μέρους της Προβηγκίας, αν και ο Ρενέ ήταν ένθερμος προστάτης των τεχνών, ανέθεσε στον ντ' Άικ έργα για πολλά χρόνια και υποστήριξε αρκετούς άλλους καλλιτέχνες. Πολλοί από τους πελάτες του Καρτόν ήταν σημαντικές προσωπικότητες στην αυλή και τη διοίκηση του Ρενέ, όπως ο Καγκελάριος της Προβηγκίας που το 1465 του ανέθεσε το λειτουργικό βιβλίο Missel de Jean des Martins.^[8] Αν και η επιρροή του Καρτόν φαίνεται έντονα στη ζωγραφική της Προβηγκίας που ακολούθησε, καθώς και σε μερικά έργα στην Ιταλία, αργότερα ξεχάστηκε σχεδόν εντελώς έως ότου Η Στέψη της Θεοτόκου (1452-53) εκτέθηκε στο Παρίσι το 1900, από τότε η προσοχή στον καλλιτέχνη και ο αριθμός των έργων που του αποδίδονται αυξάνεται σταθερά. Η απόδοση σε αυτόν της Παναγίας της Αβινιόν έγινε γενικά αποδεκτή από τη δεκαετία του 1960 περίπου.

Τα τεκμηριωμένα έργα του είναι Η Πιετά της Βιλνέβ-λεζ-Αβινιόν (1453-55, Λούβρο) και Η Παναγία του Ελέους (1452, Μουσείο Κοντέ, Σαντιγί). Του αποδίδονται επίσης δύο μικρότεροι βωμοί.^[9]

Εργάστηκε επίσης ως ζωγράφος εικονογραφημένων χειρογράφων, από τα έτη 1440-1450, δουλεύοντας ξανά σε συνεργασία με άλλους ζωγράφους, όπως τον Μπαρτελεμύ ντ' Άικ.

Τα τελευταία ίχνη της δραστηριότητας του καλλιτέχνη χρονολογούνται από τον Ιούλιο του 1466, όταν σημειώθηκε επιδημία πανώλης, γεγονός που υποδηλώνει ότι πέθανε εκείνη τη χρονιά από την ασθένεια.^[5]