Αλεξάντρ Αντινιά
| Αλεξάντρ Αντινιά | |
|---|---|
 Αυτοπροσωπογραφία, περ. 1878 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Alexandre Antigna (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 7 Μαρτίου 1817[1][2][3] Ορλεάνη |
| Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1878[4][5][6] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Μονμάρτρης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[8] |
| Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | The feast of Corpus Christi The lightning |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Hélène Marie Antigna |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1861)[9] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλεξάντρ Αντινιά (γαλλικά: Alexandre Antigna), 1817 - 1878, ήταν Γάλλος ζωγράφος, σημαντικός εκπρόσωπος του ρεαλιστικού ρεύματος της Γαλλικής τέχνης του 19ου αιώνα, με έργα που απεικονίζουν κυρίως τον μόχθο των φτωχών ανθρώπων.[10]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλεξάντρ Αντινιά γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου 1817 στην Ορλεάνη, όπου εκπαιδεύτηκε αρχικά από τον τοπικό ζωγράφο Φρανσουά Σαλμόν. Το 1837, έγινε δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι, όπου ήταν μαθητής του διάσημου Ιπολίτ-Πωλ Ντελαρός.[11]
Το 1841 εξέθεσε για πρώτη φορά στο Σαλόν. Μέχρι το 1845 οι πίνακές του ήταν θρησκευτικές σκηνές και πορτρέτα. Ωστόσο, αφού έζησε στη φτωχή, τότε, συνοικία του Ιλ Σαιν-Λουί στο Παρίσι, ενσωμάτωσε στα έργα του εικόνες της ανέχειας και του μόχθου των φτωχών της πόλης. Τα θέματά του απεικονίζουν επίσης εικόνες των φτωχών χωρικών του 19ου αιώνα. Από την Επανάσταση του 1848, ο Αντινιά αφοσιώθηκε στο ρεαλιστικό ρεύμα και συνέχισε να ζωγραφίζει με αυτήν την τεχνοτροπία μέχρι περίπου 1860. [12]
Πολύ γρήγορα ταξινομήθηκε στους ρεαλιστές ζωγράφους κοντά στον Γκυστάβ Κουρμπέ, από τον οποίο διακρίνεται για την ποίηση και τη θρησκευτικότητα με την οποία είναι διαποτισμένα τα θέματά του. Από το 1860, πιο γαλήνιος, φιλοτέχνησε κυρίως πορτρέτα, θαλασσογραφίες και πολλές σκηνές της Βρετάνης, μεταπηδώντας από τον οδυνηρό ρεαλισμό σε έναν πιο λεπτεπίλεπτο και ευχάριστο νατουραλισμό. [13]
Το 1861 τιμήθηκε με την ιδιότητα μέλους του τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής. Ταξίδεψε στη Βρετάνη (1857) και στην Ισπανία (1863) όπου ζωγράφισε ποικίλες σκηνές, διατηρώντας πάντα το ενδιαφέρον του για την απεικόνιση φτωχών.[14]
Το 1861 παντρεύτηκε την Ελέν-Μαρί Πετί, η οποία έγινε και η ίδια ζωγράφος. Ο γιος τους, Αντρέ-Μαρκ Αντινιά, ήταν επίσης ζωγράφος και μινιατουρίστας.
Ο Αλεξάντρ Αντινιά πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1878 στο Παρίσι στο 17ο διαμέρισμα και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο της Μονμάρτρης.[12]
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Η πυρκαγιά, 1850-51, Μουσείο Καλών Τεχνών της Ορλεάνης -
Η αναγκαστική στάση, 1855, Μουσείο των Αυγουστίνων στην Τουλούζη -
Η αστραπή, 1848, Μουσείο των Αυγουστίνων στην Τουλούζη -
Βρετόνη αγρότισσα, περ. 1850, Μουσείο Καλών Τεχνών του Μπορντώ -
Η γιορτή της Αγίας Δωρεάς, 1855, Μουσείο Ορσέ -
Έμπορος εικόνων, 1862, Μουσείο Καλών Τεχνών του Μπορντώ -
Σκηνή στο ατελιέ -
Μαζεύοντας ξυλάκια, περ. 1878
.jpg)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14958848f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Jean Pierre Alexandre Antigna». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00005634. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 «Antigna, (Jean-Pierre-)Alexandre» 12 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /2065. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. - ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00005634. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14958848f.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /2065. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2020. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14958848f. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ . «histoire-image.org/de/artistes/antigna-alexandre». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ . «artrenewal.org/artists/alexandre-antigna».
- ↑ 12,0 12,1 . «fr-academic.com/dic.nsf/Alexandre Antigna».
- ↑ . «gallery19c.com/artists/203-jean-pierre-alexandre-antigna/overview/».
- ↑ . «wikiart.org/en/alexandre-antigna/all-paintings-chronologically».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Alexandre Antigna στο Wikimedia Commons
|
