Ακάκι Σανίντζε

Ακάκι Σανίντζε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	აკაკი გაბრიელის ძე შანიძე; (Γεωργιανά)
Γέννηση	14ιουλ. / 26 Φεβρουαρίου 1887γρηγ.; Kvemo Nogha
Θάνατος	29 Μαρτίου 1987; Τιφλίδα
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία; Λαϊκή Δημοκρατία της Γεωργίας; Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	γεωργιανά
Εκπαίδευση	Doctor of Sciences in Philology
Σπουδές	σχολή ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	γλωσσολόγος; διαλεκτολόγος
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας
Οικογένεια
Τέκνα	Mzekala Shanidze
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	τάγμα του Λένιν (19 Σεπτεμβρίου 1953, 2 Μαρτίου 1967 και 20 Ιουλίου 1971); τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (10 Ιουνίου 1945); Τάγμα της Φιλίας των Λαών (17 Σεπτεμβρίου 1975); τάγμα του Παράσημου της Τιμής (24 Φεβρουαρίου 1941 και 25 Φεβρουαρίου 1987); μετάλλιο για την αξία της εργασίας (29 Αυγούστου 1960); τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (20 Ιουλίου 1971); Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν; Τιμημένος επιστήμων της Ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (1943); Τιμημένος επιστήμων της Αρμενίας (1967); κρατικό βραβείο Σότα Ρουσταβελί (1987)
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ακάκι Σανίτζε (γεωργιανά: აკაკი შანიძე, Νόγκα, Σαμτρέντια, Γεωργία, 26 Φεβρουαρίου 1887 - Τιφλίδα, Γεωργία, 29 Μαρτίου 1987) ήταν Γεωργιανός γλωσσολόγος και φιλόλογος.

Βιογραφία

Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Kutaisi το 1903.^[2]Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης το 1913. Δίδαξε στο τμήμα της Αρμενικής και της Γεωργιανής γλώσσας στην Αγία Πετρούπολη. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του Κρατικού Πανεπιστημίου της Τιφλίδας (1918),^[3] όπου αργότερα έγινε διευθυντής του τμήματος Αρμενικής γλώσσας (1918-1930), της Γεωργιανής γλώσσας (1919-1945) και της αρχαίας Γεωργιανής γλώσσας. Ήταν Διδάκτωρ Φιλολογικών Επιστημών (1920), Καθηγητής (1920). Ήταν ο πρώτος διδάκτωρ στο κρατικό πανεπιστήμιο της Τιφλίδας, και τα έργα του στα γεωργιανά είναι τα πιο σημαντικά στη γλωσσολογία. Στη διάρκεια της καριέρας του εκπαίδευσε πολλούς Γεωργιανούς ιστορικούς και γλωσσολόγους. Έγινε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (1939) και της Γεωργιανής Ακαδημίας Επιστημών (1941). Το 1937 εξελέγη μέλος του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Πράγας. Το Ιούνιο του 1966 έγινε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Σίλλερ της Ιένας και το 1979 έγινε επίτιμο μέλος του Βρετανικού Συλλόγου Φιλολόγων.^[4] Κατά τα έτη 1948-1950 υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της Γεωργιανής Ακαδημίας Επιστημών. Από το 1940 πολλές γενιές Γεωργιανών έχουν μάθει γεωργιανά μελετώντας τα βιβλία του Σανίντζε για τη Γεωργιανή γλώσσα και γραμματική.^[5] Έχει γράψει πάνω από 600 βιβλία, που αφορούν στη Γεωργιανή γλώσσα, τις διαλέκτους της Γεωργιανής γλώσσας, την ιστορία της Γεωργιανής γλώσσας. Ασχολήθηκε με τη σύνταξη λεξικού της Γεωργιανής γλώσσας.^[3]

Ο Σανίντζε αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης το 1909. Τα πολυάριθμα έργα του επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα των Γεωργιανών και των Καρτβελιανών γλωσσών τόσο στη Γεωργία όσο και στο εξωτερικό με την καθοδήγηση του Νορβηγού Καρτβελολόγου Χανς Βογκτ. Ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη της Καυκασιανής Αλβανικής γλώσσας, που είναι νεκρά γλώσσα πλέον. Επιπλέον μελέτησε αρχαίες Γεωργιανές επιγραφές και κείμενα.^[5]

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, του απονεμήθηκαν:

3 τάγματα του Λένιν
Τάγμα του κόκκινου πανό της εργασίας
Τάγμα Φιλίας των Λαών
Τάγμα του Διακριτικού της Τιμής
Μετάλλιο ιωβηλαίου "Σε ανάμνηση της 100ης επετείου από τη γέννηση του Βλαντιμίρ Ιλίτς Λένιν"
Μετάλλιο «Για την Εργασία»

Ο Σανίντζε πέθανε στις 29 Μαρτίου 1987 και ο τάφος του βρίσκεται στην είσοδο τριών κύριων κτηρίων του Πανεπιστημίου της Τυφλίδας.^[3]

Δείτε επίσης

Η γλώσσα των Γεωργιανών και η πολιτισμική τους ταυτότητα άρθρο στην ιστοσελίδα www.maxmag.gr

Παραπομπές

↑ «Сотрудники Российской национальной библиотеки». (Ρωσικά) NLR Employees.
↑ «Выпускники Кутаисского духовного училища». www.petergen.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
↑ «About Us». Ivane Javakhishvili Tbilisi State University. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021.
↑ ^5,0 ^5,1 «Dictionary of Georgian National Biography». web.archive.org. 19 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)

[3ef6852ed3552ae0b0d054f2dd144fdcb3adcff2-1] «Сотрудники Российской национальной библиотеки». (Ρωσικά) NLR Employees.

[2] «Выпускники Кутаисского духовного училища». www.petergen.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021.

[:0-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)

[4] «About Us». Ivane Javakhishvili Tbilisi State University. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021.

[:1-5] 5,0 ^5,1 «Dictionary of Georgian National Biography». web.archive.org. 19 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]