Αικατερίνη Βερώνη
| Αικατερίνη Βερώνη | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1867 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 18 Μαΐου 1955 (88 ετών) |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
| Είδος τέχνης | Θέατρο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αικατερίνη Βερώνη - Γεννάδη (Κωνσταντινούπολη 1867 - 18 Μαΐου 1955) υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου και ιδιαίτερα του ρομαντικού δραματολογίου.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη.[1] Πρωτεμφανίστηκε στη θεατρική σκηνή το 1885 με το ρόλο της Αδριανής Καρντοβίλ στο έργο του Ευγένιου Σύη (Eugène Sue) Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος ως μέλος του θιάσου του Δημοσθένη Αλεξιάδη και είχε αμέσως πολύ μεγάλη επιτυχία. Η Βερώνη θεωρήθηκε ότι ενσάρκωνε τα ρομαντικά ιδεώδη της εποχής. Διέπρεψε στους σημαντικότερους ρομαντικούς ρόλους καθώς και στα ιστορικά δράματα που γνώριζαν τότε μεγάλες δόξες.
Το 1902 νυμφεύτηκε το συνάδελφο της ηθοποιό Γ. Γεννάδη. Διετέλεσε πρωταγωνίστρια στο Βασιλικό Θέατρο (Ελλάδα) αλλά τελικά δημιούργησε δικό της θίασο με τον σύζυγό της και ξεκίνησε τις περιοδείες οπουδήποτε υπήρχε ελληνικό στοιχείο επί 30 χρόνια, μέχρι το 1920 που αποσύρθηκε.
Μνημειώδης υπήρξε η αντιζηλία της με την έτερη μεγάλη πρωταγωνίστρια του ελληνικού θεάτρου της εποχής, Ευαγγελία Παρασκευοπούλου. Χαρακτηριστικά, αναφέρονται τα επεισόδια του 1893 για την παράσταση της Φαύστας του Βερναρδάκη. Ο Βερναρδάκης είχε προτιμήσει την Βερώνη για την πρεμιέρα του έργου στο θέατρο Ολύμπια αλλά ο Δ. Κοτοπούλης επέλεξε την Παρασκευοπούλου για να ανεβάσει το έργο μία μέρα αργότερα στο θέατρο Ομόνοια. Οι παθιασμένοι θαυμαστές τους συναντήθηκαν μετά την παράσταση στην Ομόνοια που για τα ινδάλματά τους κατέληξαν σε συμπλοκή.
Η Αικατερίνη Βερώνη που σημάδεψε με το ύφος και το όνομά της την ελληνική θεατρική σκηνή, για σχεδόν 40 χρόνια, πέθανε από θρόμβωση της στεφανιαίας στην κλινική Σμπαρούνη (στην Αθήνα), τον Μάιο του 1955 σε ηλικία 88 ετών.[2]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1) Τα πρώτα θέατρα των Αθηνών (1835-1920) 2) Θεατρική Άνοιξη στο ιστορικό κέντρο των Αθηνών (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ εφημερίδα Αίγυπτος της Αλεξάνδρειας, φύλο 17 Ιουλίου 1949, σελ. 3[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ εφ. Εμπρός, "Απέθανεν η Βερώνη" , 21-5-1955, σελ. 2