Αγιά Νάξου
Συντεταγμένες: 37°11′8″N 25°31′8″E / 37.18556°N 25.51889°E
Αγιά | |
---|---|
Πανόραμα της περιοχής του χωριού | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
Περιφερειακή Ενότητα | Νάξου |
Δήμος | Νάξου & Μικρών Κυκλάδων |
Δημοτική Ενότητα | Δρυμαλίας |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Νησιά Αιγαίου Πελάγους |
Νομός | Κυκλάδων |
Υψόμετρο | 220-250 μ. |
Πληθυσμός | 31 (2011) |
Άλλα | |
Ταχ. κωδ. | 84300 |
Τηλ. κωδ. | 22850 |
Η Αγιά είναι οικισμός της βόρειας Νάξου.[1] Διοικητικά υπάγεται στην τοπική κοινότητα Κορωνίδος, της δημοτικής ενότητας Δρυμαλίας, του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, της περιφερειακής ενότητας Νάξου (του πρώην νομού Κυκλάδων), στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[2]
Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Νάξου του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους.
Έχει χαρακτηριστεί από το 1988 παραδοσιακός οικισμός.[3][4]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγιά βρίσκεται στη Β. Νάξο, λίγο πριν το βορειότερο άκρο του νησιού, στη βορειοδυτική πλευρά του όρους Κόρωνος και πάνω στην επαρχιακή οδό που συνδέει το λιμάνι της Νάξου με τα χωριά της ανατολικής πλευράς από την παραλιακή πρόσβαση. Βρίσκεται σε υψόμετρο 220-250 μέτρων, λίγο πάνω από τον όρμο Κυράς Λιμενάρι και απέχει από τη Χώρα Νάξου 32 περίπου χλμ. προς τα ΒΑ.[2][5][6][7]
Πληθυσμιακά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος | 1928 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πληθυσμός | 35 | 108 | 67 | 29 | 20 | 21 (16) | 24 (14) | 37 (31) |
Πηγές | [8] | [9] | [10] | [11] | [12] | [13] | [14] | [1] |
- Τα στοιχεία αφορούν στον πραγματικό (de facto) πληθυσμό. Σε παρένθεση ο μόνιμος πληθυσμός του οικισμού
Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το 1928, στην απογραφή έχουμε αναγνώριση του οικισμού.[8][15]
- Το 1940, στην απογραφή ο οικισμός καταργείται.[16][17]
- Το 1951, στην απογραφή ο οικισμός επαναναγνωρίζεται μετά την κατάργησή του το 1940 και προσαρτάται στην κοινότητα Κορωνίδος με έδρα τον οικισμό Κορωνίδα.[9][18]
- Το 1997, με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας (νόμος 2539/97), η κοινότητα της Κορωνίδας καταργείται και ο οικισμός της Αγιάς προσαρτάται στο Δήμο Δρυμαλίας με έδρα τον οικισμό του Χαλκείου.[19] Συγκεκριμένα, με το πρόγραμμα Καποδίστριας υπαγόταν στο Δημοτικό Διαμέρισμα Κορωνίδας, του Δήμου Δρυμαλίας, του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου Πελάγους.[14][20]
- Το 2010, με την εφαρμογή του προγραμματος Καλλικράτης (νόμος 3852/2010), καταργείται ο Δήμος Δρυμαλίας και ο οικισμός της Αγιάς προσαρτάται στο νεοσύστατο δήμο Νάξου & Μικρών Κυκλάδων.[21]
Σήμερα, μετά τη τελευταία μεταβολή του 2010 (πρόγραμμα Καλλικράτης), αποτελεί μαζί με τους οικισμούς Απόλλωνα ( 129 κ.), Κάμπο ( 31 κ.), Κορωνίδα (Κωμιακή 279 κ.), Μυρίση (55 κ.), Ταξιάρχη ( 22 κ.), Φαρακλό ( 5 κ.) και Χίλια Βρύση ( 42 κ.) την τοπική κοινότητα Κορωνίδος ( 594 κ.). Η τ.κ. Κορωνίδος υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δρυμαλίας, του δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, της περιφερειακής ενότητας Νάξου (του πρώην νομού Κυκλάδων), στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.[1]
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο φερώνυμος ερειπωμένος Πύργος της Αγιάς, με θαυμάσια θέα στο Αιγαίο Πέλαγος
- Οι μικρές παραλίες της Ιτώνας και του Μελινού, στους αντίστοιχους ορμίσκους [6]
Εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πανηγύρι της Παναγίας κατά το Δεκαπενταύγουστο [6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10848 (σελ. 374 του pdf), και σε μορφή Excel «Πίνακας αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ Πληθυσμού-Απογραφής 2011» στην ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/11/2017. Ανακτήθηκε 09/01/2018.
- ↑ 2,0 2,1 statistics.gr
- ↑ «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΝΑΞΟY» από old.domiki.gr. Αρχειοθετήθηκε 01/09/2018. Ανακτήθηκε 31/08/2018.
- ↑ «ΦΕΚ-504Δ-14/06/1988» από αναζήτηση ΦΕΚ. Ανακτήθηκε 31/08/2018.
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Διακοπές»
- ↑ Χάρτες «ROAD»
- ↑ 8,0 8,1 «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 15-16 Μαϊου 1928», σελ. 215 (σελ. 235 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ.Αρχειοθετήθηκε 04/03/2016. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ 9,0 9,1 «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογαφήν της 7ης Απριλίου 1951», σελ. 121 (σελ. 121 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 04/03/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «Αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 19ης Μαρτίου 1961», Πίνακας 1, σελ. 275 (σελ. 345 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 06/03/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971», σελ. 115 (pdf σελ. 115), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 24/10/2014. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Αποτελέσματα απογραφής πληθυσμού - κατοικιών της 5ης Απριλίου 1981», σελ. 449 (σελ. 449 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 8/1/2018. Ανακτήθηκε 8/1/2018.
- ↑ «Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991 κατά νομούς, επαρχίες, δήμους, κοινότητες και οικισμούς», σελ. 149 (σελ. 151 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ.Αρχειοθετήθηκε 20/08/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ 14,0 14,1 «Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης Μαρτίου 2001», σελ. 268 (σελ. 270 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 29/07/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 269Α 20/12/1928» από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 16/03/2018. Ανακτήθηκε 16/03/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 29Α 2/2/1946» από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 12/02/2018. Ανακτήθηκε 16/03/2018.
- ↑ «Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940», σελ. 243 (σελ. 267 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ. Αρχειοθετήθηκε 25/04/2017. Ανακτήθηκε 08/01/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 275Α 3/11/1954» σελ. 2312 (σελ. 4 στο pdf) από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 16/03/2018. Ανακτήθηκε 16/03/2018.
- ↑ «ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997»σελ. 8815 (σελ. 27 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 30/03/2017. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
- ↑ Πάπυρος Λαρούς
- ↑ «ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010»σελ. 1791 (σελ. 7 του pdf ), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Γεωργίου Δ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα 2002
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Χάρτες «ROAD»
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΣΑ)
- eetaa.gr