Όσιος Ιωακείμ ο εξ Ιθάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όσιος Ιωακείμ ο εξ Ιθάκης
Γέννηση1786
Ιθάκη, Ελλάδα
Κοίμηση1868
Ιθάκη, Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας
Τιμάται απόΑνατολική Ορθόδοξη Εκκλησία
Αγιοκατάταξη1998 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Μείζον ιερόΕκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, Ιθάκη
Εορτασμός2 Μαρτίου
ΠολιούχοςΙθάκη

Ο Όσιος Ιωακείμ ο Ιθακήσιος ή Όσιος Ιωακείμ ο Βατοπεδινός ή απλά Όσιος Ιωακείμ ο Παπουλάκης γεννήθηκε στο μικρό χωριουδάκι Καλύβια, απέναντι από το Σταυρό της Ιθάκης το έτος 1786. Οι γονείς του ονομάζονταν Άγγελος και Αγνή και ήταν πιστοί Χριστιανοί. Ο μικρός Ιωάννης (έτσι ονομαζόταν ο Όσιος πριν γίνει μοναχός) πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια διότι πέθανε η μητέρα του όταν αυτός ήταν ακόμη πολύ μικρός. Ο πατέρας του Άγγελος ξαναπαντρεύτηκε μια σκληρή γυναίκα, η οποία δεν έχανε ευκαιρία να τιμωρεί και να βασανίζει το μικρό Ιωάννη. Ο Ιωάννης από μικρό παιδί ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Με πολλή αγάπη και δυνατή πίστη στο Χριστό δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία, νήστευε, προσευχόταν συνεχώς και σκορπούσε αγάπη και καλοσύνη στους ανθρώπους. Με πολύ ζήλο μελετούσε θρησκευτικά βιβλία και κυρίως το Ιερό Ευαγγέλιο.

Νέος εργάστηκε ως ναυτικός στο πλοίο του πατέρα του. Σε κάποιο από τα ταξίδια του, έφυγε από το πλοίο και πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί έγινε μοναχός στην Μονή Βατοπεδίου και από Ιωάννης ονομάστηκε Ιωακείμ. Στο μοναστήρι έμεινε 20 περίπου χρόνια και έγινε υπόδειγμα αρετής και πνευματικής προκοπής ανάμεσα στους υπόλοιπους μοναχούς. Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση έφυγε από το μοναστήρι και πήγε ως ιεραπόστολος στην Πελοπόννησο. Από εκεί φυγαδεύει στα Επτάνησα πολλούς γέρους και γυναικόπαιδα μαζί με τον παπα-Γιάννη Μακρύ από την Πύλαρο της Κεφαλονιάς.

Τα Επτάνησα τότε κατείχαν οι Βρετανοί. Ο Όσιος Ιωακείμ νιώθοντας τον κίνδυνο αλλοίωσης της Ορθοδοξίας, δεν επιστρέφει στο μοναστήρι του, αλλά έρχεται στην πατρίδα του Ιθάκη, όπου για 40 περίπου χρόνια, πηγαίνοντας ακούραστος σε κάθε χωριό και σε κάθε σπίτι του νησιού, διδάσκει το λόγο του Θεού, βοηθά τους άπορους και φτωχούς, χτίζει εκκλησίες, ενημερώνει και ελέγχει τους κατοίκους σε θέματα πίστης.

Ζώντας ο ίδιος με μεγάλη άσκηση και σε εκούσια φτώχεια, αποτελεί το στήριγμα, την παρηγοριά, την ελπίδα όλων των κατοίκων της Ιθάκης. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, για την μεγάλη του αρετή, και την υψοποιό του ταπείνωση, ο Θεός τον προίκισε με το ιαματικό και προφητικό χάρισμα, με σκοπό τη μετάνοια και ψυχική σωτηρία των ανθρώπων. Γι' αυτό και στις καρδιές και συνειδήσεις των ντόπιων ανέκαθεν ο Παπουλάκης ήταν ο Άγιός τους. Ο Όσιος Ιωακείμ πέθανε στις 2 Μαρτίου 1868. Η επίσημη αναγνώρισή του ως Οσίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας έγινε τον Μάρτιο του 1998.

Απολυτίκιον[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίημα Δρ. Χαραλάμπους Μ. Μπούσια, Ήχος γ', Θείας Πίστεως:

Θεία χάριτι λελαμπρυσμένος κατεφώτισας τους εν σκοτεία αγνωσίας

και δουλώσεως πέλοντας ταις διδαχών και θαυμάτων ακτίσι σου,

Ιωακείμ, ασκητά ενθεότατε· γόνε πάντιμε Ιθάκης,

Χριστόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το βιβλίο του Κ. Π. Κανέλλου, "Ο ΟCΙΟC ΙΩΑΚΕΙΜ Ο ΙΘΑΚΗCΙΟC", Ιθάκη 2000.