Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Προσοχή, το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{πηγές|18|09|2020}}
Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας
Ίδρυση1983
ΈδραΗράκλειο, Ελλάδα
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο άρτια οργανωμένα, εξοπλισμένα και στελεχωμένα ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1983 και λειτουργεί κάτω από την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και από το 2019 αποτελείται από οκτώ Ερευνητικά Ινστιτούτα που λειτουργούν σε κομβικά σημεία της ελληνικής περιφέρειας: Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Πάτρα και Ιωάννινα. Η έδρα του κέντρου, καθώς και τα γραφεία της Κεντρικής Διεύθυνσης, βρίσκονται στα Βασιλικά Βουτών, 8 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου της Κρήτης.

Οι ερευνητικές και τεχνολογικές κατευθύνσεις του κέντρου επικεντρώνονται σε τομείς μεγάλου επιστημονικού, κοινωνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως: Πληροφορική, Μοριακή βιολογία, Λέιζερ, Αστροφυσική, Τηλεπικοινωνίες, Μικροηλεκτρονική, Ρομποτική, Βιοτεχνολογία, Υλικά, Χημική Μηχανική, Υπολογιστικά Μαθηματικά, Βιοχημική Μηχανική και Ιστορικές Έρευνες.

Η ιστορία του ΙΤΕ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια ξεχωριστή ομάδα πέντε Ελλήνων επιστημόνων από το εξωτερικό, δηλαδή των Ελευθερίου Οικονόμου, Φώτη Καφάτου,  Διονύσιου (Ντένη) Τσιχριτζή, Γρηγόρη Σηφάκη[1] και Παναγιώτη Λαμπρόπουλου[2], η οποία σχεδίασε την ιδέα[3] και και με την συμπαράσταση  του   Υπουργού  Ερευνάς και Τεχνολογίας (ΥΕΤ) Γεωργίου Λιάνη, έπεισε την ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει τα πρώτα τρία Ινστιτούτα του Ερευνητικού Κέντρου Κρήτης (ΕΚΕΚ) στο Ηράκλειο: το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (IMBB), το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ (ΙΗΔΛ) και το Ινστιτούτο Πληροφορικής (ΙΠ). Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του κ. Οικονόμου ως πρώτου Διευθυντή (1983-2004)[4], το ΕΚΕΚ επεκτάθηκε αρχικά με το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΜΣ) στο Ρέθυμνο και Υπολογιστικών Μαθηματικών (ΙΥΜ) στο Ηράκλειο. Το 1987 σε συναίνεση με τους  Γιώργο Παπαθεοδώρου  και Ιάκωβο Βασάλου Διευθυντών  των  Ερευνητικών Ινστιτούτων  που είχε δημιουργήσει το ΥΕΤ στη  Πάτρα (1984, Ερευνητικό Ινστιτούτο Χημικής Μηχανικής και Χημικών Διεργασιών Υψηλής Θερμοκρασίας - ΕΙΧΗΜΥΘ[5]) και στη Θεσσαλονίκη (1985, Ερευνητικό Ινστιτούτο Τεχνικής Χημικών Διεργασιών - ΕΙΤΧΗΔ)  το ΕΚΕΚ συνενώθηκε με τα δυο Ινστιτούτα  ιδρύοντας το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).   Ταυτόχρονα με χρηματοδότηση από την ΕΟΚ (ΕΕ) άρχισε η ανέγερση των κτιρίων του ΙΤΕ στο Ηράκλειο, Πάτρα, Θεσσαλονίκη  και η αναπαλαίωσή του κτιρίου του ΙΜΣ στο Ρέθυμνο. Με πρωτοβουλία και συνεργασία  του ΙΤΕ με τη ΓΓΕΤ   δημιουργήθηκαν Τεχνολογικά Πάρκα συνδεδεμένα με τα Ινστιτούτα στο Ηράκλειο, Πάτρα και Θεσσαλονίκη  και ανεγέρθηκαν αντίστοιχα κτήρια  με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.  Οι κτιριακές υποδομές του ΙΤΕ στο Ηράκλειο το 2004 είχαν έκταση  30 000 τ.μ.. Ο σχεδιασμός και επίβλεψη των περισσότερων κτιρίων έγινε από τον Πάνο Κουλέρμο, τότε καθηγητή αρχιτεκτονικής στο University of Southern California (ΗΠΑ). Το 2002  το  Ινστιτούτο Βιοϊατρικων  Έρευνων  στα Ιωάννινα ενοποιήθηκε με το ΙΤΕ. Έτσι το ΙΤΕ υπήρξε το πρώτο Ελληνικό περιφερειακό  (εκτός Αττικής -Αθηνών)  Ερευνητικό Κέντρο με Ινστιτούτα σε πέντε Ελληνικές πόλεις. Να σημειωθει ότι το 2000 το Ινστιτούτο Τεχνικής Χημικών Διεργασιών στη Θεσσαλονική έγινε ανεξάρτητο από το ΙΤΕ και μετονομάστηκε Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ)[6].

Σήμερα το ΙΤΕ έχει να επιδείξει υψηλές επιστημονικές επιδόσεις, καθώς και μια σπουδαία κοινωνική και οικονομική προσφορά, στοιχεία που το καθιστούν το κορυφαίο ερευνητικό ίδρυμα της Ελλάδας[7] και ένα από τα καλύτερα διεθνώς.

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΙΤΕ αποτελείται από την Κεντρική Διεύθυνση, τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, το Επιστημονικό και Τεχνολογικό πάρκο Κρήτης το Δίκτυο ΠΡΑΞΗ και κυρίως τα παρακάτω ερευνητικά ινστιτούτα:

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΙΤΕ διοικείται από το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.), το οποίο αποτελείται από τον Διευθυντή της Κεντρικής Διεύθυνσης (Πρόεδρος), τους Διευθυντές των Ινστιτούτων, εκπρόσωπο της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας, εκπρόσωπο των Ερευνητών και εκπρόσωπο των εργαζομένων του ΙΤΕ. To Δ.Σ. είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης του ΙΤΕ.

Τη θέση του Διευθυντή της Κεντρικής Διεύθυνσης του ΙΤΕ κατείχαν οι ακόλουθοι:

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Grigoris Sifakis | New York University - Academia.edu». nyu.academia.edu. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ «Λαμπρόπουλος Παναγιώτης | Τμήμα Φυσικής». www.physics.uoc.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  3. ↑ «Η ερευνητική κοινότητα αποχαιρετά τον παγκόσμιο Έλληνα». ΠΑΤΡΙΣ. 20 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  4. ↑ «Ο πρώτος πρόεδρος του ΙΤΕ, κ. Λευτέρης Οικονόμου». ΠΑΤΡΙΣ. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ «Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας - Ινστιτούτο Επιστημών Χημικής Μηχανικής». www.iceht.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  6. ↑ «Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης - ΕΚΕΤΑ». www.certh.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  7. ↑ «Greece | Ranking Web of Research Centers». research.webometrics.info. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  8. ↑ «Στέλιος Ορφανουδάκης». 
  9. ↑ «Αλκιβιάδης Χ. Παγιατάκης - Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας». www.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  10. ↑ «Βασίλειος Δουγαλής, ΙΥΜ-ΙΤΕ». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ίδρυμα_Τεχνολογίας_και_Έρευνας&oldid=8219566"