Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Προσοχή, το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{πηγές|6|03|2021}}
Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας
Ίδρυση1983
ΈδραΗράκλειο, Ελλάδα
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο άρτια οργανωμένα, εξοπλισμένα και στελεχωμένα ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1983 και λειτουργεί κάτω από την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και από το 2019 αποτελείται από οκτώ Ερευνητικά Ινστιτούτα που λειτουργούν σε κομβικά σημεία της ελληνικής περιφέρειας: Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Πάτρα και Ιωάννινα. Η έδρα του κέντρου, καθώς και τα γραφεία της Κεντρικής Διεύθυνσης, βρίσκονται στα Βασιλικά Βουτών, 8 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου της Κρήτης.

Οι ερευνητικές και τεχνολογικές κατευθύνσεις του κέντρου επικεντρώνονται σε τομείς μεγάλου επιστημονικού, κοινωνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως: Πληροφορική, Μοριακή βιολογία, Λέιζερ, Αστροφυσική, Τηλεπικοινωνίες, Μικροηλεκτρονική, Ρομποτική, Βιοτεχνολογία, Υλικά, Χημική Μηχανική, Υπολογιστικά Μαθηματικά, Βιοχημική Μηχανική και Ιστορικές Έρευνες.

Η ιστορία του ΙΤΕ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια ξεχωριστή ομάδα πέντε Ελλήνων επιστημόνων από το εξωτερικό, δηλαδή των Ελευθερίου Οικονόμου, Φώτη Καφάτου,  Διονύσιου (Ντένη) Τσιχριτζή, Γρηγόρη Σηφάκη[1] και Παναγιώτη Λαμπρόπουλου[2], η οποία σχεδίασε την ιδέα[3] και και με την συμπαράσταση  του   Υπουργού  Ερευνάς και Τεχνολογίας (ΥΕΤ) Γεωργίου Λιάνη, έπεισε την ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει τα πρώτα τρία Ινστιτούτα του Ερευνητικού Κέντρου Κρήτης (ΕΚΕΚ) στο Ηράκλειο: το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (IMBB), το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ (ΙΗΔΛ) και το Ινστιτούτο Πληροφορικής (ΙΠ). Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του κ. Οικονόμου ως πρώτου Διευθυντή (1983-2004)[4], το ΕΚΕΚ επεκτάθηκε αρχικά με το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΜΣ) στο Ρέθυμνο και Υπολογιστικών Μαθηματικών (ΙΥΜ) στο Ηράκλειο. Το 1987 σε συναίνεση με τους  Γιώργο Παπαθεοδώρου  και Ιάκωβο Βασάλου Διευθυντών  των  Ερευνητικών Ινστιτούτων  που είχε δημιουργήσει το ΥΕΤ στη  Πάτρα (1984, Ερευνητικό Ινστιτούτο Χημικής Μηχανικής και Χημικών Διεργασιών Υψηλής Θερμοκρασίας - ΕΙΧΗΜΥΘ[5]) και στη Θεσσαλονίκη (1985, Ερευνητικό Ινστιτούτο Τεχνικής Χημικών Διεργασιών - ΕΙΤΧΗΔ)  το ΕΚΕΚ συνενώθηκε με τα δυο Ινστιτούτα  ιδρύοντας το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).   Ταυτόχρονα με χρηματοδότηση από την ΕΟΚ (ΕΕ) άρχισε η ανέγερση των κτιρίων του ΙΤΕ στο Ηράκλειο, Πάτρα, Θεσσαλονίκη  και η αναπαλαίωσή του κτιρίου του ΙΜΣ στο Ρέθυμνο. Με πρωτοβουλία και συνεργασία  του ΙΤΕ με τη ΓΓΕΤ   δημιουργήθηκαν Τεχνολογικά Πάρκα συνδεδεμένα με τα Ινστιτούτα στο Ηράκλειο, Πάτρα και Θεσσαλονίκη  και ανεγέρθηκαν αντίστοιχα κτήρια  με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.  Οι κτιριακές υποδομές του ΙΤΕ στο Ηράκλειο το 2004 είχαν έκταση  30 000 τ.μ.. Ο σχεδιασμός και επίβλεψη των περισσότερων κτιρίων έγινε από τον Πάνο Κουλέρμο, τότε καθηγητή αρχιτεκτονικής στο University of Southern California (ΗΠΑ). Το 2002  το  Ινστιτούτο Βιοϊατρικων  Έρευνων  στα Ιωάννινα ενοποιήθηκε με το ΙΤΕ. Έτσι το ΙΤΕ υπήρξε το πρώτο Ελληνικό περιφερειακό  (εκτός Αττικής -Αθηνών)  Ερευνητικό Κέντρο με Ινστιτούτα σε πέντε Ελληνικές πόλεις. Να σημειωθει ότι το 2000 το Ινστιτούτο Τεχνικής Χημικών Διεργασιών στη Θεσσαλονική έγινε ανεξάρτητο από το ΙΤΕ και μετονομάστηκε Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ)[6].

Σήμερα το ΙΤΕ έχει να επιδείξει υψηλές επιστημονικές επιδόσεις, καθώς και μια σπουδαία κοινωνική και οικονομική προσφορά, στοιχεία που το καθιστούν το κορυφαίο ερευνητικό ίδρυμα της Ελλάδας[7] και ένα από τα καλύτερα διεθνώς.

Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΙΤΕ αποτελείται από την Κεντρική Διεύθυνση, τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, το Επιστημονικό και Τεχνολογικό πάρκο Κρήτης το Δίκτυο ΠΡΑΞΗ και κυρίως τα παρακάτω ερευνητικά ινστιτούτα:

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ΙΤΕ διοικείται από το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.), το οποίο αποτελείται από τον Διευθυντή της Κεντρικής Διεύθυνσης (Πρόεδρος), τους Διευθυντές των Ινστιτούτων, εκπρόσωπο της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας, εκπρόσωπο των Ερευνητών και εκπρόσωπο των εργαζομένων του ΙΤΕ. To Δ.Σ. είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης του ΙΤΕ.

Τη θέση του Διευθυντή της Κεντρικής Διεύθυνσης του ΙΤΕ κατείχαν οι ακόλουθοι:

Βιβλιοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου Πληροφορικής[11] (Ι.Π.-Ι.Τ.Ε.) του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (Ι.Τ.Ε.[12]), ιδρύθηκε και ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1988 και βρίσκεται στο Κεντρικό Κτίριο του Ιδρύματος (Κτίριο Α). Είναι μέλος του οργανισμού IFLA[13] (International Federation of Library Associations and Institutions) και του Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών HEAL-Link[14]. Η βιβλιοθήκη είναι ακαδημαϊκή και η κοινότητα που καλύπτει είναι όλα τα μέλη του Ινστιτούτου Πληροφορικής και όλων των υπολοίπων Ινστιτούτων του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (Ι.Τ.Ε.), δηλαδή το διοικητικό και διδακτικό προσωπικό και οι σπουδαστές.

Κύριος σκοπός της είναι να εξυπηρετεί τις πληροφοριακές ανάγκες των χρηστών της μέσα από τις υπηρεσίες και τις πηγές πληροφόρησης που παρέχει, να διαθέτει ένα κατάλληλο χώρο για μελέτη και έρευνα και να απασχολεί εκπαιδευμένο προσωπικό που να είναι σε θέση να καθοδηγεί και να πληροφορεί τον χρήστη σε ζητήματα που την αφορούν. Με την οικονομική της διαχείριση, έρχονται νέες προσκτήσεις στη βιβλιοθήκη βάσει των αναγκών των χρηστών της και τις απαιτήσεις τους, αναβαθμίζονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες της βάσει των νέων τεχνολογιών και εξοπλίζεται με κατάλληλες υποδομές.

Υπηρεσίες της βιβλιοθήκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι υπηρεσίες που παρέχει η βιβλιοθήκη για την εξυπηρέτηση των χρηστών της είναι οι εξής:

  • Δανεισμός. Η βιβλιοθήκη δανείζει το υλικό της μόνο στα ενεργά μέλη του Ινστιτούτου Πληροφορικής και όλων των υπολοίπων Ινστιτούτων του Ι.Τ.Ε. και τα δικαιώματα ποικίλλουν για τις διάφορες κατηγορίες χρηστών σύμφωνα με κανονισμούς.
  • Διαδανεισμός. Μέσω της συμμετοχής της στο Εθνικό Δίκτυο Επιστημονικών και Τεχνολογικών Βιβλιοθηκών (Ε.Δ.Ε.Τ.Β.) και της συνεργασίας της με άλλες βιβλιοθήκες, παρέχει στους χρήστες υπηρεσίες διαδανεισμού και τους δίνει τη δυνατότητα να εντοπίσουν και να αποκτήσουν υλικό από άλλη βιβλιοθήκη.
  • Ηλεκτρονικές Πηγές Πληροφόρησης. Παρέχει στους χρήστες της ηλεκτρονικές πηγές πληροφόρησης με πληροφορίες για τις συλλογές της, τις υπηρεσίες της και το προσωπικό της καθώς επίσης και συνδέσεις στον ηλεκτρονικό κατάλογο της, σε βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων, σε ηλεκτρονικά περιοδικά και σε άλλες πηγές πληροφόρησης. Η πρόσβαση πραγματοποιείται μόνο εντός του χώρου της και του χώρου του Ι.Τ.Ε. μέσω του Διαδικτύου.
  • Αναπαραγωγή Υλικού. Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα φωτοτύπησης και εκτύπωσης μόνο υλικού της βιβλιοθήκης, μέσω των μηχανημάτων που διαθέτει.
  • Κατάλογος της βιβλιοθήκης (OPAC).[15] Ο ηλεκτρονικός της κατάλογος είναι στη διάθεση των χρηστών σε ηλεκτρονική μορφή και ο κάθε χρήστης μπορεί να κάνει αναζήτηση στο υλικό της μόνο με πρόσβαση στο Διαδίκτυο από τις κτιριακές εγκαταστάσεις του Ιδρύματος.

Ωράριο λειτουργίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βιβλιοθήκη λειτουργεί καθημερινά από τις 08:30-18:00, ενώ Σάββατο και Κυριακή είναι κλειστή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Grigoris Sifakis | New York University - Academia.edu». nyu.academia.edu. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  2. ↑ «Λαμπρόπουλος Παναγιώτης | Τμήμα Φυσικής». www.physics.uoc.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  3. ↑ «Η ερευνητική κοινότητα αποχαιρετά τον παγκόσμιο Έλληνα». ΠΑΤΡΙΣ. 20 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  4. ↑ «Ο πρώτος πρόεδρος του ΙΤΕ, κ. Λευτέρης Οικονόμου». ΠΑΤΡΙΣ. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ «Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας - Ινστιτούτο Επιστημών Χημικής Μηχανικής». www.iceht.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  6. ↑ «Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης - ΕΚΕΤΑ». www.certh.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  7. ↑ «Greece | Ranking Web of Research Centers». research.webometrics.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  8. ↑ «Στέλιος Ορφανουδάκης». 
  9. ↑ «Αλκιβιάδης Χ. Παγιατάκης - Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας». www.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2020. 
  10. ↑ «Βασίλειος Δουγαλής, ΙΥΜ-ΙΤΕ». 
  11. ↑ Ινστιτούτο Πληροφορικής
  12. ↑ Ίδρυμα Τεχνολογίας & Έρευνας
  13. ↑ IFLA
  14. ↑ Heal-Link
  15. ↑ Κατάλογος (OPAC)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ίδρυμα_Τεχνολογίας_και_Έρευνας&oldid=8638718"