Ήμονα
| Ήμονα | |
|---|---|
 | |
  Ήμονα | |
| Χώρα | Σλοβενία |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ήμονα, πολυτονικώς Ἤμονα,[1] ήταν ρωμαϊκό φρούριο στην περιοχή όπου ο πλωτός ποταμός Λιουμπλιάνιτσα πλησίαζε πιο κοντά στον Λόφο του Κάστρου,[2] εξυπηρετώντας το εμπόριο μεταξύ των ντόπιων αποίκων - εποίκων από το βόρειο τμήμα της ρωμαϊκής Ιταλίας - και της υπόλοιπης αυτοκρατορίας. Η Ήμονα ήταν η ανατολικότερη πόλη της περιοχής,[3] αν και παλαιότερα εικαζόταν ότι ήταν μέρος της Παννονίας ή της επαρχίας Ιλλυρίας, αλλά τα αρχαιολογικά ευρήματα από το 2008 απέδειξαν το αντίθετο. Από τα τέλη του 4ου έως τα τέλη του 6ου αιώνα, η Ήμονα ήταν η έδρα επισκοπάτου που είχε έντονες επαφές με τον εκκλησιαστικό κύκλο του Μιλάνου, που αντικατοπτρίζεται στην αρχιτεκτονική του παλαιοχριστιανικού συγκροτήματος κατά μήκος της οδού Έριαβετς στη σημερινή Λιουμπλιάνα.
Οι Βησιγότθοι στρατοπέδευσαν δίπλα στην Ήμονα τον χειμώνα του 408/9, οι Ούννοι της επιτέθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας τους το 452, οι Λογγοβάρδοι πέρασαν από εκεί καθοδόν προς την Ιταλία το 568 και μετά ήρθαν οι επιδρομές των Αβάρων και των Σλάβων. Το αρχαίο νεκροταφείο στο Ντράβλιε υποδεικνύει ότι οι αρχικοί κάτοικοι και οι εισβολείς μπορούσαν να ζουν ειρηνικά δίπλα-δίπλα για αρκετές δεκαετίες. Μετά το πρώτο μισό του 6ου αιώνα δεν έμεινε ζωή στην Ήμονα.[2] Η ελίτ της Αναγέννησης της Λιουμπλιάνας του 18ου αιώνα μοιράστηκε το ενδιαφέρον για την Αρχαιότητα με την υπόλοιπη Ευρώπη, αποδίδοντας την ίδρυση της Λιουμπλιάνας στον μυθικό Ιάσονα και τους Αργοναύτες.[2] Άλλες αρχαίες ρωμαϊκές πόλεις που βρίσκονται στη σημερινή Σλοβενία περιλαμβάνουν το Ναύπορτον (λατινικά: Nauportus, η σημερινή Vrhnika), την Κέλεια (λατινικά: Celeia, τώρα Τσέλιε), το Neviodunum (τώρα το χωριό Ντέρνοβο) και το Poetovium (Πτούι).
Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Εικόνα της Ήμονας, πιστή στην κλίμακα βάσει τον 1ο αιώνα μ.Χ., με οικοδομικά τετράγωνα, τείχη, πύλες και πύργους. Να σημειωθεί ότι το υψηλό επίπεδο των σύγχρονων δρόμων και των τειχών εξακολουθούν να επικαλύπτονται. -
Τείχη της Νότιας Ήμονας με πίνακα πληροφοριών. Αυτή η τοποθεσία είναι ένα από τα σημεία σε ένα μονοπάτι μήκους 2 χιλιομέτρων, που συνδέει τις τοποθεσίες δέκα αρχαίων τοποθεσιών στη σημερινή Λιουμπλιάνα. Προτεινόμενη αφετηρία: Μουσείο Πόλεως της Λιουμπλιάνας. -
![Ανασκαφές στο εργοτάξιο της προγραμματισμένης νέας Εθνικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης της Σλοβενίας. Μία από τις ανακαλύψεις ήταν το αρχαίο ρωμαϊκό δημόσιο λουτρό.[4]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Emona3.JPG/320px-Emona3.JPG)
Ανασκαφές στο εργοτάξιο της προγραμματισμένης νέας Εθνικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης της Σλοβενίας. Μία από τις ανακαλύψεις ήταν το αρχαίο ρωμαϊκό δημόσιο λουτρό.[4] -
Απεικόνιση των Αργοναυτών να κτίζουν την Ήμονα, εκδοθείσα στο έργο Η Δόξα του Δουκάτου της Καρνιόλης (1689) από τον Γιόχαν Βάικχαρντ φον Βάλβασορ. -
Παλαιοχριστιανικό κέντρο στην Ήμονα
.jpg)
![Ανασκαφές στο εργοτάξιο της προγραμματισμένης νέας Εθνικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης της Σλοβενίας. Μία από τις ανακαλύψεις ήταν το αρχαίο ρωμαϊκό δημόσιο λουτρό.[4]](/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Emona3.JPG)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Σωζόμενος, Εκκλησιαστική Ιστορία, §1.6». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Exhibition catalogue Emona: myth and reality Αρχειοθετήθηκε 2013-11-05 στο Wayback Machine.; Museum and Galleries of Ljubljana 2010
- ↑ Šašel Kos, M. (2002) "The boundary stone between Aquileia and Emona", Arheološki Vestnik 53, pp. 373–382.
- ↑ Bernarda Županek (2010) "Emona, Legacy of a Roman City" Αρχειοθετήθηκε 2019-07-17 στο Wayback Machine., Museum and Galleries of Ljubljana, Ljubljana.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Emona στο Wikimedia Commons