Άνταμ φαν Νόορτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άνταμ φαν Νόορτ
Γέννηση1562[1]
Αμβέρσα
Θάνατος1641[2][3][4]
Αμβέρσα
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιες Κάτω Χώρες
Ιδιότηταζωγράφος
ΤέκναCatharina van Noort
ΓονείςΛάμπερτ φαν Νόορτ
Σημαντικά έργαLady Godiva
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άνταμ φαν Νόορτ (φλαμανδικά: Adam van Noort (1561/62 – 1641) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος και σχεδιαστής και ένας από τους διδασκάλους του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άνταμ φαν Νόορτ γεννήθηκε και απεβίωσε στην Αμβέρσα. Ήταν γιος του Λάμπερτ φαν Νόορτ, ο οποίος ήταν από το Άμερσφοορτ και είχε εγκατασταθεί στην Αμβέρσα κατά τη δεκαετία του 1550, όπου δραστηριοποιήθηκε κυρίως ως σχεδιαστής υαλογραφιών και χαρακτικών, αρχιτέκτονας και, σε μικρότερο βαθμό, ως ζωγράφος. Ο Άνταμ φαν Νόορτ πιθανότατα αρχικά εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του, αλλά πρέπει να είχε και άλλους διδασκάλους, καθώς ο πατέρας του απεβίωσε όταν ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία.[5] Έγινε "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά το 1587. Νυμφεύτηκε την Ελίζαμπετ Νόιτς με την οποία απέκτησαν πέντε παιδιά.

Ο φαν Νόορτ υπηρέτησε ως "πρύτανις" (επικεφαλής) της Συντεχνίας από το 1597 ως το 1602.[6] Αντιμετώπισε προβλήματα με τη Συντεχνία, που τον κατηγόρησε για κακοδιαχείρηση των λογαριασμών και υπεξαίρεση υλικών της Συντεχνίας.[5]

Η φήμη του φαν Νόορτ προέκυψε από το γεγονός ότι ήταν ο διδάσκαλος δύο από τους επιφανέστερους Φλαμανδούς καλλιτέχνες του μπαρόκ: του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς και του Γιάκομπ Γιόρντενς. Ο Ρούμπενς έμεινε μαζί του κάτι περισσότερο από ένα χρόνο και πιστεύεται ότι δεν επηρεάστηκε πολύ από τη μαθητεία του με τον φαν Νόορτ. Ο Γιόρντενς νυμφεύτηκε τη θυγατέρα του φαν Νόορτ, Ελίζαμπετ, και επηρέασε αυτός το ύφος του δασκάλου και πεθερού του.[5] Άλλοι μαθητές του φαν Νόορτ ήταν οι Φέρντιναντ Απσχόφεν ο πρεσβύτερος, Χέντρικ φαν Μπάλεν, Αρτούς ντε Μπρόιν, Χέντρικ φαν ντερ Έιντ, Ρεμόλντους Έινχοαουντ και Χέντρικ φαν Χερπ.[6]

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φαν Νόορτ ζωγράφιζε κυρίως θρησκευτικά θέματα και πορτρέτα.[6] Συνεργάστηκε με τους Μέρτεν ντε Φος και Αμπρόσιους Φράνκεν Ι στις διακοσμήσεις για τη θριαμβευτική είσοδο του Αρχιδούκα Ερνέστου της Αυστρίας στην Αμβέρσα το 1594. Αρχικά χρησιμοποιούσε το μανιεριστικό ύφος των δύο προαναφερθέντων καλλιτεχνών, αλλά ανέπτυξε το δικό του, το οποίο προερχόταν από μετασχηματισμό του ρομανισμού του Φρανς Φλόρις σε μικρότερη κλίμακα (όπως συμβαίνει στον πίνακα Το κήρυγμα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, 1601).[5] Ο Μυστικός Δείπνος, που φιλοτέχνησε σε συνεργασία με τον Βίλλεμ Κέι είναι ένα ακόμη παράδειγμα του ύφους του, με τη δυνατή κίνηση στη διαγώνιο της σύνθεσης.[7]

Αργότερα, με την άφιξη του Γιόρντενς στο εργαστήριό του και την επιρροή που αυτός του άσκησε, υιοθέτησε μέρος του δυναμισμού και της μνημειακότητας του μπαρόκ στο έργο του.[5]

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/59896. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118818880. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  3. Biografisch Portaal. 46968280. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500000382. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Carl Van de Velde. "Noort, van." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 24 Jul. 2014
  6. 6,0 6,1 6,2 Adam van Noort[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
  7. The Last Supper by Adam van Noort and Willem Key Αρχειοθετήθηκε 2020-08-03 στο Wayback Machine. at Vlaamse kunstcollectie (Ολλανδικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]