Άννα της Βλαχίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άννα της Βλαχίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14ος αιώνας
Βλαχία
Θάνατος14ος αιώνας[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙβάν Σρατσιμίρ
ΤέκναΔωροθέα της Βουλγαρίας
Κωνσταντίνος Β΄ της Βουλγαρίας
ΓονείςΝικολάε Αλεξάντρου και Κλάρα Ντομποκάι
ΑδέλφιαΒλάντισλαβ Α΄ της Βλαχίας
Ράντου της Βαλαχίας
ΟικογένειαΟίκος των Βασαράβων

Η Άννα της Βλαχίας ή Άννα Μπασαράμπ (βουλγαρικά: Анна Басараб‎‎) ήταν μία πριγκίπισσα της Βλαχίας και η Αυτοκράτειρα σύζυγος της Βουλγαρίας στο Βίντιν, δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα Ιβάν Σρατσιμίρ.

Ήταν η κόρη του Νικολάου Αλεξάνδρου της Βλαχίας και της Καθολικής δεύτερης συζύγου του, της Ουγγαρέζας Κλάρα Ντομποκάι. Η μικρότερη αδερφή της, Άνκα, παντρεύτηκε τον Σέρβο βασιλιά Στέφανο Ούρο Ε'. Η αδερφή του πατέρα της ήταν η Θεοδώρα, η πρώτη σύζυγος του αυτοκράτορα Ιβάν Αλεξάνδρου (1331–1371) και μητέρα του Ιβάν Σρατσιμίρ. Παντρεύτηκε τον Ιβάν Σρατσιμίρ το 1356–1357. Ο γάμος ήταν μία αντίδραση στο διαζύγιο του Ιβάν Αλεξάνδρου από τη Θεοδώρα και είχε ως στόχο την αποδυνάμωση της θέσης της νέας αυτοκράτειρας, Σάρα-Θεοδώρα. Δεν είναι γνωστό αν η Θεοδώρα είχε κάποιο ρόλο στη ρύθμιση του γάμου μεταξύ του γιου της και της ανιψιάς της ή αν έγινε με πρωτοβουλία της.

Μεταξύ 1365 και 1369, το Βιντίν καταλήφθηκε από το Βασίλειο της Ουγγαρίας. Η άρχουσα οικογένεια κρατήθηκε αιχμάλωτη στο κάστρο του Χουμνίκ (στο Μποσιλίεβο της Κροατίας), όπου αναγκάστηκαν να προσηλυτιστούν στον καθολικισμό. Απελευθερώθηκαν αργότερα, αλλά οι κόρες της Άννας παρέμειναν στην Ουγγαρία. Μία από αυτές πέθανε σε νεαρή ηλικία, αλλά η Ντοροθέα παντρεύτηκε τον Μπαν (και αργότερα Βασιλιά) της Βοσνίας Τβρτκο Α'.

Η Άννα είναι επίσης γνωστό ότι έχει παραγγείλει το ψαλτήρι του Βίντιν του 1359–1360. Η αυτοκράτειρα μεγάλωσε καθολική. Είναι άγνωστο αν έγινε Ανατολικορθόδοξη στη Βουλγαρία, αλλά το βιβλίο που διέταξε περιέχει μόνο αγιογραφίες των Ορθόδοξων αγίων, κάτι που υποδηλώνει ότι πιθανότατα έγινε σε Ορθόδοξη.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γάμος παρήγαγε τρία παιδιά - έναν γιο και δύο κόρες:

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Божилов, Иван. Фамилията на Асеневџи (1186–1460), София, 1985
  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.