Άλρικ του Άστι
| Άλρικ του Άστι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Θάνατος | 1034 |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μάνφρεντ Α΄ του Τορίνο και Πρανγάρδα της Κανόσα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επίσκοπος |
Ο Άλρικ, ιταλ.: Alric, γνωστός και ως Alrico, Adalric και Odelric, (απεβ. Δεκέμβριος 1036) από τον Οίκο των Αρδουινιδών, ήταν μεσαιωνικός Λομβαρδός επίσκοπος του Άστι στην Ιταλία από το 1007 ή το 1008 μέχρι το τέλος του.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Mάνφρεντ Α΄ μαρκήσιου της Σούζα, και της συζύγου του Πρανγάρδας, κόρης του Αδαλβέρτου Άττο κόμη της Κανόσας. Ο αδελφός του Ούλρικ Μάνφρεντ Β΄ διαδέχθηκε τους τίτλους του πατέρα του. Με τη βοήθεια του Ούλρικ Μάνφρεντ Β΄, ο βασιλιάς Ερρίκος Β΄ της Γερμανίας περιέβαλε τον Άλρικ με το αξίωμα του επισκόπου του Άστι το 1007 ή το 1008, σε αντίθεση με τον Πέτρο, ο οποίος είχε υποστηρίξει τις αξιώσεις του Aρντουίνο ως αντίπαλου στη βασιλεία. [1] Ο Άλρικ επιβεβαιώθηκε ως επίσκοπος από τον πάπα Ιωάννη ΙΗ΄, χωρίς την έγκριση του Άρνουλφ Β΄, αρχιεπισκόπου του Μιλάνου . Για να κατευνάσουν τον Άρνουλφ Β΄, ο Ούλρικ Μάνφρεντ Β΄ και ο Άλρικ έπρεπε να περπατήσουν ξυπόλητοι μεταφέροντας (αντίστοιχα) έναν σκύλο και μία Βίβλο στη βασιλική του Σαντ'Αμπρότζιο στο Μιλάνο πριν ταπεινωθούν μπροστά στον Aρνούλφο. [2] Ο Άλρικ έκανε πολλές δωρεές σε μοναστήρια και άλλα θρησκευτικά ιδρύματα, τόσο μόνος του όσο και με τον αδελφό του, και με τη σύζυγο του Ούλρικ Μπέρτα του Μιλάνου.
Ο Άλρικ ήταν πιστός υποστηρικτής του επόμενου αρχιεπισκόπου του Μιλάνου, Άριμπερτ. Γύρω στο 1028 ο Άλρικ, μαζί με τον αδελφό του Ούλρικ Μάνφρεντ Β΄, τον αρχιεπίσκοπο Άριμπερτ και τον Λάντουλφ επίσκοπο του Τορίνο έδρασαν για να καταστείλουν ένα αιρετικό κίνημα, που είχε αναπτυχθεί στο Moνφόρτ. [3]
Ο Άλρικ απεβίωσε στη μάχη του Καμπομάλo (κοντά στην Παβία) τον Δεκέμβριο του 1036, πολεμώντας εναντίον υποτελών που είχαν επαναστατήσει εναντίον του αρχιεπισκόπου Άριμπερτ. [4]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- L. Vergano, «Alrico» στο Dizionario Biografico degli Italiani – Τόμος 2 (1960)
- H. Bresslau, Jahrbücher des Deutschen Reichs unter Konrad II., 2 τόμοι. (1884), προσβάσιμο διαδικτυακά στη διεύθυνση: archive.org
- S. Hamilton, 'Inquiring into μοιχεία και άλλες κακές πράξεις': επισκοπική δικαιοσύνη στην Ιταλία του δέκατου και των αρχών του 11ου αιώνα,' Viator 41:2 (2010), 21–44.
- H. Fichtenau, Heretics and Scholars in the High Middle Ages, 1000-1250 (1998).