Άλαν Φιτς Βάλτερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλαν Φιτς Βάλτερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1140
Θάνατος1204[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Σκωτίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιππότης
Οικογένεια
ΣύζυγοςAlesta De Mar
Eva[2]
ΤέκναΓουόλτερ Στιούαρτ, 3ος Υψηλός Στιούαρτ της Σκωτίας
David Stewart[3]
Leonard Stewart[3]
Avelina Stewart[3][4]
ΓονείςΓουόλτερ Φιτς Άλαν και d:Q61314247
ΟικογένειαΟίκος των Στιούαρτ

Ο Άλαν Φιτς Βάλτερ, 2ος Υψηλός Στιούαρτ της Σκωτίας (1140 - 1204) 2ος κληρονομικός Στιούαρτ της Σκωτίας (1178 - 1204) και Σταυροφόρος ήταν γιος και διάδοχος του Γουόλτερ Φιτς Άλαν και της συζύγου του Εσκίνα που ανήκε σε ευγενή οικογένεια από την νότια Σκωτία.[5]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άλαν Φιτς Βάλτερ ήταν Στιούαρτ της Σκωτίας την εποχή του Γουλιέλμου του Λέοντα, στην εποχή του η οικογένεια του διεκδίκησε το Μπιουτ και ανήγειρε στο νησί το κάστρο του Ρόθεσει.[6][7] Ο Άλαν συνόδευσε τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο στην Γ΄ Σταυροφορία και επέστρεψε στην Σκωτία τον Ιούλιο του 1191.[8][9] Την περίοδο 1179 - 1183 εκδόθηκε διάταγμα στο αβαείο του Μελρόουζ με το οποίο παραχωρήθηκε δωρεά στο αβαείο του Κίνλοους, ανάμεσα στους μάρτυρες βρισκόταν το αβαείο του Μελρόουζ, το αβαείο του Νιούμποτλ, ο Ριχάρδος ντε Μόρβιλ Κοντόσταυλος της Σκωτίας, ο Άλαν γιος του Γουόλτερ της Σκωτίας και ο Γουίλιαμ ντε Λόντερ.[10] Ο Άλαν Φιτς Βάλτερ ήταν προστάτης των Ναιτών και υπεύθυνος για την εξάπλωση του τάγματος στην Σκωτία, εμφανίζεται και σε άλλα διατάγματα του Γουλιέλμου του Λέοντα.[11] Ο Άλαν πέθανε το 1204 και τάφηκε στο αβαείο του Πέισλι δίπλα από τον πατέρα του.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άλαν Φιτς Βάλτερ, 2ος Υψηλός Στιούαρτ της Σκωτίας παντρεύτηκε την Έβα η οποία σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς ήταν κόρη του Σβεν Θόρσον και απέκτησε :[12][13]

Μερικές πηγές καταγράφουν την Μαργαρίτα του Γκαλλοουευ σαν μητέρα του Γουόλτερ που είχε συγγένεια με τον Γουλιέλμο Α΄ της Αγγλίας.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p459.htm#i4589. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. p459.htm#i4589. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. Barrow, Geoffrey Wallis Steuart (2004), "Stewart family (per. c.1110–c.1350), nobility", Oxford Dictionary of National Biography
  6. Barrow, Geoffrey Wallis Steuart (2004), "Stewart family (per. c.1110–c.1350), nobility", Oxford Dictionary of National Biography
  7. Barrow, Geoffrey Wallis Steuart (1981), Kingship and unity: Scotland 1000–1306, University of Toronto Press, p. 112
  8. Simpson, David, The Genealogical and Chronological History of the Stuarts, Edinburgh, 1713.
  9. Macquarrie, Alan, Scotland and the Crusades, 1095–1560, Edinburgh, 1985: 29/30.
  10. Professor Geoffrey W. S. Barrow, editor, The Acts of William 1st, King of Scots, Edinburgh, 1971, vol.II, p.277, charter 237.
  11. Burke, Messrs., John and John Bernard, The Royal Families of England, Scotland, and Wales, &c., volume 2, London, 1851, p.xl.
  12. Simpson, David, The Genealogical and Chronological History of the Stuarts, Edinburgh, 1713.
  13. Burke, Messrs., John and John Bernard, The Royal Families of England, Scotland, and Wales &c., volume 2, London, 1851, p.xl.
  14. Burke, Messrs., John and John Bernard, The Royal Families of England, Scotland, and Wales &c., volume 2, London, 1851, p.xl.
  15. Burke, Messrs., John and John Bernard, The Royal Families of England, Scotland, and Wales &c., volume 2, London, 1851, p.xl.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Barrow, Geoffrey Wallis Steuart (1981), Kingship and unity: Scotland 1000–1306, University of Toronto Press
  • Burke, Messrs., John and John Bernard, The Royal Families of England, Scotland, and Wales, &c., volume 2, London, 1851
  • Mackenzie, A. M., MA., D.Litt., The Rise of the Stewarts, London, 1935
  • Macquarrie, Alan, Scotland and the Crusades, 1095–1560, Edinburgh, 1985
  • Simpson, David, The Genealogical and Chronological History of the Stuarts, Edinburgh, 1713.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]