Ίβαρ ο Ασπόνδυλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Άιβαρ ο Ασπόνδυλος)
Άιβαρ ο Ασπόνδυλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ivar Ragnarsson (Δανικά)
Γέννηση9ος αιώνας
Δανία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΡάγκναρ Λόθμπροκ και Aslaug
ΑδέλφιαΟύμπα
Χάλφνταν Ράγκναρσον
Μπγερν ο Σιδηρόπλευρος
Hvitserk
Σίγκουρντ ο Φιδομάτης
ΟικογένειαΔυναστεία του Μούνσε
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης
Θυρεός
Βαλχάλα του Άουγκουστ Μάλστρεμ, 1880

Ο Άιβαρ ο Ασπόνδυλος ήταν στρατιωτικός ηγέτης των Βίκινγκ και ο διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων που εισέβαλαν στη σημερινή Αγγλία. Σύμφωνα με την "Ιστορία των γιων του Ράγκναρ Λόθμπροκ" ήταν γιος του Ράγκναρ Λόθμπροκ και της Άσλαγκ. Αδέρφια του ήταν ο Μπιόρν ο Σιδηρόπλευρος, ο Χάλφνταν Ράγκναρσον, ο Χβίρτσεκ, ο Σίγκουρντ ο Φιδομάτης και ο Ούμπα. Η προέλευση για το ψευδώνυμό του δεν είναι γνωστή. Οι θρύλοι περιγράφουν ότι δεν είχε κόκαλα. Σύμφωνα με την "Ιστορία των γιων του Ράγκναρ Λόθμπροκ" ήταν αποτέλεσμα μιας κατάρας. Η μητέρα του ήταν η δεύτερη σύζυγος του Ράγκναρ Λόθμπροκ και είχε δυνάμεις μαγείας. Η μητέρα του είχε πει στον σύζυγο της ότι πρέπει να περιμένουν τρεις νύχτες πριν ολοκληρώσουν τον γάμο τους, εκείνος όμως αγνόησε την προειδοποίηση και το αποτέλεσμα ήταν ο μεγαλύτερος γιος να γεννηθεί χωρίς κόκαλα.[1]

Ταυτοποίηση με τον Άιβαρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συχνά ταυτίζεται με τον Άιβαρ, τον ιδρυτή της Δυναστείας του Άιβαρ, κυβέρνησε στην περιοχή της Ιρλανδικής Θάλασσας σε όλη τη διάρκεια κυριαρχίας των Βίκινγκ. Η δυναστεία του, ο Οίκος του Άιβαρ από τα μέσα του 9ου αιώνα έως το 10ο αιώνα έλεγχε τη Νορθουμβρία από την πρωτεύουσα Γιορκ και κυριάρχησε στην Ιρλανδική Θάλασσα από το Δουβλίνο.[2]

Χρονολόγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 865: ο Μεγάλος Παγανιστικός Στρατός, ηγήθηκε από τον Άιβαρ εισβάλλοντας στην Αγγλο-Σαξονική Επταρχία[3]. Η Επταρχία ήταν το συλλογικό όνομα για τα επτά βασίλεια, την Ανατολική Αγγλία, το Έσσεξ, το Κεντ, την Μερκία, τη Νορθουμβρία, το Σάσσεξ και το Ουέσσεξ. Η εισβολή οργανώθηκε από τους γιους του Ράγκναρ Λόθμπροκ για να εκδικηθούν τον Αέλα της Νορθουμβρίας ο οποίος πιστεύεται ότι εκτέλεσε τον Ράγκναρ το 865 ρίχνοντάς τον σε έναν λάκκο με φίδια, αλλά η ιστορικότητα αυτής της εξήγησης είναι άγνωστη.[4][5]. Σύμφωνα με τους θρύλους, ο Άιβαρ δεν νίκησε τον Αέλα και επεδίωξε συμφιλίωση.
  • Τον επόμενο χρόνο, ο στρατός κατευθύνθηκε βόρεια και εισέβαλε στη Νορθούμπρια, αιχμαλωτίζοντας τελικά τον Αέλα στο Γιόρκ το 867.[6] Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Αέλα εκτελέστηκε από τον Άιβαρ και τους αδερφούς του χρησιμοποιώντας τον ματωμένο αετό μια μέθοδος εκτέλεσης κατά την οποία ο θώρακας ανοίγει από πίσω και οι πνεύμονες βγαίνουν έξω σχηματίζοντας μορφή φτερού.[2] Αργότερα το ίδιο έτος, ο στρατός μετακινήθηκε νότια και εισέβαλε στο βασίλειο της Μερκίας, αιχμαλωτίζοντας την πόλη του Νότιγχαμ όπου πέρασαν τον χειμώνα. Ο βασιλιάς Μπέργκρεντ της Μερκίας απάντησε συμμαχώντας με τον βασιλιά των δυτικών σαξόνων Έθελρεντ του Ουέσσεξ και του Κεντ και με συνδυασμένη δύναμη πολιόρκησαν την πόλη. Οι Αγγλοσάξονες δεν κατάφεραν να ανακαταλάβουν την πόλη αλλά επιτεύχθηκε εκεχειρία, μέσω της οποίας οι Δανοί θα αποσύρονταν στο Γιόρκ.[7] Ο Μεγάλος Παγανιστικός Στρατός παρέμεινε στην πόλη για έναν χρόνο, μαζεύοντας τη δύναμή του για περαιτέρω επιθέσεις.[6]
  • Ο Άιβαρ και ο Ούμπε ταυτοποιούνται ως οι διοικητές των Δανών, όταν επέστρεψαν στην ανατολική Αγγλία το 869, και ως εκτελεστές του βασιλιά της Ανατολικής Αγγλίας Έντμουντ του Μάρτυρα επειδή αρνήθηκε στην απαίτησή τους να απαρνηθεί τον Χριστό.[8] Πόσο αληθινές είναι οι εκτιμήσεις για τον θάνατο του Έντμουντ είναι άγνωστο, αλλά προτείνεται πως αυτή η αιχμαλωσία και εκτέλεση δεν είναι απίθανο να έχει συμβεί.
  • Ο Άιβαρ εξαφανίζεται από την ιστορική καταγραφή λίγο μετά το 870.[6] Η τελική του μοίρα είναι αβέβαιη.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αγγλοσάξονας χρονικογράφος Έθελγουερντ χρονολογεί τον θάνατό του το 870.[9] Τα Χρονικά του Έλστερ περιγράφουν τον θάνατο του Άιβαρ στο 873. Ο θάνατος του Άιβαρ επίσης καταγράφεται στα Τμηματικά Χρονικά της Ιρλανδίας στο έτος 873.[10]

Ταφή των Βίκινγκς.

Το 1866 ένας αγρότης, ο Τόμας Γουόκερ, ανακάλυψε ένα σκανδιναβικό ανάχωμα τάφου στο Ρέπτον του Ντέρμπισαϊρ, κοντά σε έναν χώρο μάχης, όπου ο Μεγάλος Παγανιστικός Στρατός εκδίωξε τον βασιλιά της Μερκίας Μπέργκρεντ από το βασίλειό του. Ο αριθμός κάποιων σκελετών που κύκλωναν το σώμα, διακόσιοι πολεμιστές και πενήντα γυναίκες, σηματοδοτεί πως ο άντρας που ήταν θαμμένος ήταν μεγάλου κύρους και έχει προταθεί πως τέτοιος ταφικός λόφος θα ήταν αναμενόμενο ο τελευταίος τόπος ανάπαυσης για έναν Βίκινγκ της φήμης του Άιβαρ.[11]

Φανταστικές ενσαρκώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [Baker, Mick. "Anglo-Saxon Britain: In the Footsteps of Ivarr the Boneless". The History Files. Retrieved 1 September 2016.]
  2. 2,0 2,1 [ Holman, Katherine (2007-10-29). The Northern Conquest: Vikings in Britain and Ireland. Signal Books Ltd. ISBN 9781904955344.]
  3. [Venning, Timothy (2013-06-19). The Kings & Queens of Anglo-Saxon England. Amberley. ISBN 9781445608976.]
  4. [Munch, Peter Andreas (2010-09-10). Olsen, Magnus, ed. Norse Mythology: Legends Of Gods And Heroes. Kessinger Publishing, LLC. ISBN 9781164510307.]
  5. [Jones, Gwyn (1984-11-01). A History of the Vikings (Revised ed. edition ed.). Oxford University Press. ISBN 9780192158826.]
  6. 6,0 6,1 6,2 [Forte, Angelo; Oram, Richard; Pedersen, Frederik (2005-05-30). Viking Empires (First Edition edition ed.). Cambridge University Press. ISBN 9780521829922.]
  7. [ Forte, Angelo; Oram, Richard; Pedersen, Frederik (2005-05-30). Viking Empires (First Edition edition ed.). Cambridge University Press. ISBN 9780521829922.]
  8. [Swanton, Michael J., ed. (1998-08-18). The Anglo-Saxon Chronicle (First Edition edition ed.). Routledge. ISBN 9780415921299.]
  9. [Giles, J. A., ed. (2010-09-10). Six Old English Chronicles: Ethelwerd's Chronicle, Asser's Life Of Alfred, Geoffrey Of Monmouth's British History, Gildas, Nennius And Richard Of Cirencester. Kessinger Publishing, LLC. ISBN 9781163125991.]
  10. [ "Fragmentary Annals of Ireland 409". CELT. Retrieved 2 February 2009.]
  11. [Arnold, Martin (1562-01-01). The Vikings: A Short History by Martin Arnold. The History Press]