Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άγιος Γεώργιος Φερών Μαγνησίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°22′09″N 22°46′36″E / 39.36917°N 22.77667°E / 39.36917; 22.77667

Άγιος Γεώργιος
Πανοραμική άποψη του Αγίου Γεωργίου Φερών
Άγιος Γεώργιος is located in Greece
Άγιος Γεώργιος
Άγιος Γεώργιος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΜαγνησίας
ΔήμοςΡήγα Φεραίου
Δημοτική ΕνότηταΦερών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
Υψόμετρο113
Έκταση38,932 χμ² (η κοινότητα) (2011)
Πληθυσμός
Μόνιμος535
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΜικρά Φερά (Κατά την Αρχαιότητα)
Ταχ. κώδικας37500
Τηλ. κωδικός24250

Ο Άγιος Γεώργιος Φερών είναι ένα χωριό το οποίο ανήκει στον Δήμο Φερών ( Μαγνησίας). Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 ο Άγιος Γεώργιος Φερών έχει 535 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και ένας  μεγάλος αριθμός αυτών απασχολείται στο Δημόσιο και τον ευρύτερο  ιδιωτικό τομέα επιχειρήσεων. Στην περιοχή βρίσκεται η Β΄ Βιομηχανική Περιοχή και το στρατιωτικό εργοστάσιο αρμάτων 304. Το χωριό βρίσκεται κοντά στην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης - Λαμίας στο ύψος της εξόδου για Βόλο στον κόμβο Βελεστίνου και βρίσκεται σε υψόμετρο 113 μέτρων από την επιφάνεια της Θάλασσας.

  • Η τοπική κοινότητα Αγίου Γεωργίου είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 38,932 χμ² (2011).[1]
Μόνιμος [2][3][4]
Έτος Πληθυσμός
1991 1.091
2001 940
2011 681
Πραγματικός (de facto) [1][5][6]
Έτος Πληθυσμός
1961 732
1971 666
1981 763
1991 1.088
2001 939
2011 688

Κατά τον 4 αιώνα π.χ. το ως άνω αναφερόμενο χωριό είχε την ονομασία Μικρά Φερά, όντας οικισμός της αρχαίας Θεσσαλικής πόλης Φερές (Φεραί). Κατά τον προαναφερθέντα αιώνα στο χωριό βασίλευε ο Τύραννος Λυκόφρων, ο οποίος χρησιμοποιούσε τα Μικρά Φερά ως πέρασμα για το λιμάνι της Ιωλκού. Επίσης από τα Μικρά Φερά διέρχονταν καραβάνια με σιτηρά και διάφορα άλλα εμπορεύματα καθώς υπήρχε πηγή με πόσιμο νερό με αποτέλεσμα τα Μικρά Φερά να αποτελούν τόπο ξεκούρασης και ανεφοδιασμού των ταξιδιωτών.Αυτό μαρτυρούν και οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από την αρχαιολογική Υπηρεσία στην περιοχή, όπου βρέθηκαν θεμέλια διώροφου κτιρίου το οποίο λειτουργούσε ως πανδοχείο.

Στα βυζαντινά χρόνια το χωριό πήρε το όνομα του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρος.

Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας το χωριό δεν λεηλατήθηκε από τους Οθωμανούς ένεκα του τρόμου και του δέους που ένιωθαν προς τον ομώνυμο Άγιο.

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Φερών.

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του Ναού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη ΝΔ πλευρά του χωριού και σε απόσταση των 300μ. από την κεντρική πλατεία του χωριού δεσπόζει ο ιστορικός Ναός του Αγίου Γεωργίου Φερών. Είναι ο παλαιότερος Ναός της Αρχιερατικής Περιφέρεια Βελεστίνου. Δυστυχώς πληροφοριακά στοιχεία για την ιστορία του Ναού δεν υπάρχουν διότι έχουν καταστραφεί. Περί το πότε έγιναν τα Θυρανοίξια και τα εγκαίνια του Ιερού Ναού δεν γνωρίζουμε. Ο Ναός βρίσκεται εντός οικοπέδου εκτάσεως 5 στρεμμάτων και είναι περιφραγμένος από λιθόκτιστο περίβολο, εντός του οποίου βρίσκεται το Κοιμητήριο της ενορίας, το οστεοφυλάκιο, διάφοροι βοηθητικοί χώροι και το Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο της ενορίας.

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου Φερών.

Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Φερρών είναι ρυθμού Βασιλική Τρίκλιτη και έχει κτισθεί περί το 1802μ.χ.. Στο Νότιο και Βόριο μέρος βρίσκεται ο Νάρθηκας και το παρεκκλήσιο του Αγίου Βησσαρίωνος.

Ο Ναός χωρίζεται σε τρία μέρη. Το Ιερό Βήμα, τον κυρίως Ναό και τον γυναικωνίτη. Το Ιερό Βήμα χωρίζεται από τον κυρίως Ναό με λιθόκτιστο τέμπλο, που κοσμείται με γύψινες περίτεχνες προσθήκες. Οι Εικόνες του τέμπλου είναι Αναγεννησιακού ρυθμού, από αδελφότητα μοναχών στο Άγιο Όρος περί του 1915. Στον κυρίως Ναό βρίσκεται το Επιτροπικό παγκάρι, ξυλόγλυπτο, το ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι με την μεγάλη φορητή εικόνα του Αγίου Γεωργίου, αγιογραφημένη στο Άγιο Όρος το 1915. Στο κέντρο βρίσκεται ο ξυλόγλυπτος Δεσποτικός Θρόνος και δεξιά το ενοριακό κέντρο. Στον ημιυπόγειο χώρο του κέντρου γίνονται τα μαθήματα του κατηχητικού σχολείου και λειτουργούν ψυχαγωγικά παιχνίδια για τους νέους. Στον άνω όροφο βρίσκεται αίθουσα διαλέξεων και η κουζίνα όπου παρασκευάζονται καφέδες στα μνημόσυνα.

Στην Ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Φερών διακόνησαν οι κάτωθι ιερείς

  • Ο πατήρ Χρήστος Γαλογάβρος που καταγόταν από το Αερινό Βελεστίνου, από το 1930 έως και το 1965.
  • Ο πατήρ Ιωάννης Πρασσάς, ο οποίος καταγόταν από το ίδιο το χωριό τον Άγιο Γεώργιο Φερών, από το 1965 έως και το 1987.
  • Ο πατήρ Δημήτριος Πρασσάς ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε σ' αυτή την ενορία του Αγίου Γεωργίου Φερών, από το 1987 μέχρι και σήμερα.

Το Αναλόγιο του Ιερού Ναού κοσμεί ο πρωτοψάλτης κ. Παναγιώτης Μπανταβάνος, συνταξιούχος του εργοστασίου 304 ΠΕΒ.

Ο Ναός πανηγυρίζει 2 φορές το χρόνο. Τη μνήμη του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου την 23η Απριλίου  και την 3η Νοεμβρίου την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου, όπου τότε προσφέρεται και φαγητό το λεγόμενο Κουρμπάνι από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο προς τους προσκυνητές.                    

Ο Ιερός Ναός Αγίου  Γεωργίου χτίστηκε το 1832.                   

Το προσκυνητάρι του Αγίου Γεωργίου.

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βαδίζοντας την <<Αγιοργιώστρατα>> (Τον επαρχιακό δρόμο που ενώνει τον Άγιο Γεώργιο Φερών με το Βελεστίνο) λίγο πριν εισέλθουμε στο Βαθύρεμα (Τοποθεσία), υπάρχει ένα προσκυνητάρι. Κατά την παράδοση επί Τουρκοκρατίας οι Τούρκοι αποφάσισαν να κάψουν το χωρίο Άγιος Γεώργιος. Στο σημείο αυτό σταμάτησε ένας καβαλάρης μς άσπρο άλογο και οι Τούρκοι έπεσαν καταγής και προσκύνησαν. Ο Μπέης του Βελεστίνου την επομένη ημέρα είπε στους κατοίκους του Αγίου Γεωργίου ότι προστατεύονται από ένα καβαλάρη με άσπρο άλογο και από τους Μοναχούς του Μοναστηριού που έχουν στο χωριό τους. Οι Έλληνες προς τιμή του Αγίου Γεωργίου ανήγειραν ένα μικρό προσκυνητάρι στο σημείο όπου είχε διαδραματιστεί αυτό το γεγονός.

Πολιτιστική ζωή στις μέρες μας.

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον Άγιο Γεώργιο Φερών σήμερα υπάρχουν δύο πολιτιστικοί σύλλογοι οι οποίοι είναι:

  1. Ο Πολιτιστικός Επιμορφωτικός Σύλλογος Αγίου Γεωργίου Φερών
  2. Ο Σύλλογος Νεολαίας << Φίλοι Νέων Αγίου Γεωργίου Φερών >>

Ο Πολιτιστικός Επιμορφωτικός Σύλλογος Αγίου Γεωργίου Φερών διατηρεί την παρουσία του αρκετά χρόνια στον Άγιο Γεώργιο Φερών έχοντας δημιουργήσει πολλές εκδηλώσεις στο χωριό αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.Στα πλαίσια του συλλόγου λειτουργεί και υπάρχει το χορευτικό τμήμα Αγίου Γεωργίου στο οποίο τα παιδιά της περιοχής μαθαίνουν τους τοπικούς χορούς.

Ο Σύλλογος Νεολαίας << ΦΙΛΟΙ ΝΕΩΝ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΕΡΩΝ>> σχηματίσθηκε μετά από έντονη επιθυμία των νέων του χωριού για να προσφέρουν στην τοπική κοινότητα την 18/06/2013. Από τα πρώτα βήματα του συλλόγου μέχρι και σήμερα ο σύλλογος έχει αναβιώσει το έθιμο του Πανηγυριού του Αγίου Γεωργίου, έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις του Δήμου Ρήγα Φερών, έχει πραγματοποιήσει εκδηλώσεις εντός του χωριού φέρνοντας νέα στοιχεία στην πολιτισμική ζωή των κατοίκων.

Παναγροτικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παναγροτικός ήταν η ποδοσφαιρική ομάδα του Αγίου Γεωργίου Φερών η οποία ιδρύθηκε την δεκαετία του 70'. Ο Παναγροτικός κατέκτησε μία φορά το πρωτάθλημα στην Γ΄ Κατηγορία Τοπικού Πρωταθλήματος Μαγνησίας (Σεζόν 1987-1988). Τα χρώματα της ομάδας ήταν το πράσινο και το λευκό. Ο Παναγροτικός την περίοδο 1996-2005 είχε εκτός απο την πρώτη ομάδα αντρών και ακαδημίες, την δεκαετία 90' δημιουργήθηκε το νέο γήπεδο του Παναγροτικού στον Άγιο Γεώργιο Φερών. Την 12/10/2007 ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Παναγροτικού ο οποίος διαλύθηκε μετά απο αδιαφορία των παραγόντων και την κακή οικονομική κατάσταση της τοπικής κοινωνίας.

Φεραιάκια, ένα ιστολόγιο για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Αγίου Γεωργίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Φεραιάκια,[7] το ιστολόγιο για τα παιδιά του 3ου Δημοτικού Σχολείου Φερών Αγίου Γεωργίου δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 2011 και ονομάστηκε “Φεραιάκια” από την αρχαία ονομασία του χωριού:  η Μικρή Φερά, όπως την είχε καταγράψει στην Χάρτα του ο Ρήγας Φεραίος από το Βελεστίνο. Φεραιάκια αποκαλούνται επίσης τα παιδιά του τριθέσιου 3ου Δημοτικού σχολείο Φερών Αγίου Γεωργίου, στα οποία είναι αφιερωμένο το ιστολόγιο.

Στο ιστολόγιο παρουσιάζεται το χωριό και η περιοχή  μέσα από φωτογραφίες και βίντεο του τόπου  και έγινε προσπάθεια να αναδειχτεί η καλλιτεχνική  ματιά των παιδιών και η αναζήτηση τους για την ομορφία και τους θησαυρούς των μικρών πραγμάτων. Σε μια σειρά από αναρτήσεις τα παιδιά γράφουν για το χωριό[νεκρός σύνδεσμος] τους, το περιβάλλόν και τα ζώα, παρουσιάζονται δράστηριότητες , όπως η έκδοση περιοδικού, κόμικς, φωτο-ιστοριέςζωγραφιές, ανακαλύψειςεκπαιδευτικά βίντεοφωτογραφίες .

Ο δάσκαλος ο οποίος έφερε στο "φως" αυτή την σύγχρονη πλευρά της εκπαίδευσης και της δημιουργικότητας είναι ο Δημήτρης Λεπίδας, δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

Ο Άγιος Γεώργιος σε Καρτ Ποσταλ από τα Φεραιάκια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Φεραιάκια ασχολήθηκαν με τη φωτογραφία και δημιούργησαν μια συλλογή [8] με κάρτες αλληλογραφίας έχοντας ως θέμα τον Άγιο Γεώργιο. Οι κάρτες εκτυπώθηκαν και οι μαθητές τις πουλούσαν ενισχύοντας σημαντικά το σχολικό ταμείο τους αλλά και τις διαπραγματευτικές-"εμπορικές" τους ικανότητες.

To Δημοτικό σχολείο - 3ο Φερών Αγίου Γεωργίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δημοτικό σχολείο του Αγίου Γεωργίου λειτουργεί ως τριθέσιο.

  1. 1,0 1,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  2. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  3. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  4. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  5. ΠΛ 1:169
  6. ΠΛΜ 1:437
  7. «Φεραιάκια». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2014. 
  8. «Φεραιάκια:Καρτ-ποσταλ από τον Άγιο Γεώργιο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2014. 
  • Η ΧΑΡΤΑ του Ρήγα Φεραίου - Βελενστινλή (Αναφέρει για την Μικρά Φερρά και τα λοιπά ιστορικά γεγονότα)
  • Ιστορικά γεγονότα για τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Φερών αντλήθηκαν από την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)