Fiat Argenta
| Fiat Argenta | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Fiat |
| Παραγωγή | 1981 — 1985 |
| Συναρμολόγηση | Τορίνο, Ιταλία |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεσαίο-μεγάλο αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο σεντάν |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 1.6 λίτρα 1.9 λίτρα 2.0 λίτρα |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.557 χιλιοστά |
| Μήκος | 4.455 χιλιοστά (σεντάν) |
| Πλάτος | 1.650 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.422 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1.126 - 1.290 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Fiat 132 |
| Επόμενο μοντέλο | Fiat Croma |
Το Fiat Argenta είναι ένα μεγάλο οικογενειακό αυτοκίνητο που παρήχθη από την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Fiat από το 1981 έως το 1985. Ήταν μια ολοκληρωμένη ενημέρωση του Fiat 132 και του τελευταίου Fiat μαζικής παραγωγής με κίνηση στους πίσω τροχούς μέχρι το 124 Spider του 2016.[1] Η αλλαγή σε όνομα προέκυψε καθώς η Fiat άλλαζε τη στρατηγική ονοματοδοσίας της, αλλάζοντας από τριψήφιους αριθμούς σε ονόματα με πιο νόημα.
Αυτό το μοντέλο ήταν διαθέσιμο μόνο σε σεντάν αμάξωμα.
Argenta (1981-1983)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φτάνοντας τον Μάιο του 1981, το Argenta βασίστηκε στενά στον προκάτοχό του Fiat 132. Αν και όλα τα πάνελ του αμαξώματος και τα παράθυρα εκτός από τις πόρτες ήταν καινούργια, μόνο ένας προσεκτικός παρατηρητής θα το είχε παρατηρήσει (επίσης οι 132 χειρολαβές των θυρών χρησιμοποιήθηκαν ξανά, αλλά στις αντίθετες πλευρές, έτσι στο Argenta ήταν τοποθετημένες «πίσω»). Η πιο αξιοσημείωτη αλλαγή ήταν στο μπροστινό κλιπ, με μεγάλους ορθογώνιους προβολείς να αντικαθιστούν τις προηγούμενες διπλές στρογγυλές μονάδες.[2][3][4]
Μεγαλύτεροι, τετράγωνοι προφυλακτήρες από καουτσούκ έκαναν το αυτοκίνητο περίπου 7 εκατοστά (2,8 ίντσες) μακρύτερο. Το ρεζερβουάρ καυσίμου μετακινήθηκε από μια κάπως εκτεθειμένη θέση πίσω δεξιά και τώρα ήταν τοποθετημένη όρθια πίσω από το πίσω κάθισμα. Αυτό απαιτούσε επίσης τη μετατόπιση του ρεζερβουάρ καυσίμου από το φτερό μέχρι την κολόνα C.
Άλλες αλλαγές περιελάμβαναν νέα επένδυση, ζάντες, ταμπλό, καθρέφτες, ορθογώνιους προβολείς και εκλεπτυσμένη ανάρτηση και φρένα. Το επίπεδο επένδυσης αυξήθηκε σε σύγκριση με το προηγούμενο 132 και το σύγχρονο 131 Mirafiori, με υδραυλικό τιμόνι, ηλεκτρικά παράθυρα και κλείδωμα θυρών. Πολλά έγιναν επίσης από το νέο Check Panel, ένα διαγνωστικό πάνελ με ένα διάγραμμα του αυτοκινήτου που θα ανάβει εάν χρειαζόταν προσοχή κάποια λειτουργία που σχετίζεται με την ασφάλεια.
Το Argenta ήρθε με μια επιλογή από τέσσερις διαφορετικούς κινητήρες, εκ των οποίων ο ένας ήταν ντίζελ. Η επιλογή ντίζελ έχει ένα αξιοσημείωτο εξόγκωμα στο καπό για να καθαρίσει τον μεγαλύτερο κινητήρα. Δεν ήταν όλοι οι κινητήρες διαθέσιμοι σε όλες τις αγορές της Argenta:
- Argenta 1600 - Βενζίνη 1,6 λίτρων που παράγει 96 CV (71 kW)
- Argenta 2000 (ο μοναδικός κινητήρας διαθέσιμος στο Ηνωμένο Βασίλειο τη στιγμή της εισαγωγής) - Βενζίνη 2,0 λίτρων με 113 CV (83 kW)
- Argenta 2000 i.e., 2000 Injection - Βενζίνη 2,0 λίτρων με ψεκασμό καυσίμου L-jetronic Bosch που παράγει 122 CV (90 kW)
- Argenta 2500 D - Ντίζελ 2,5 λίτρων με 72 CV (53 kW)
Η ηλεκτρονική ανάφλεξη Marelli Digiplex τοποθετήθηκε στο 2000.
Facelift (1983-1985)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Ιούνιο του 1983, το Argenta έλαβε ένα λίφτινγκ. Η μάσκα ανανεώθηκε με την τότε εταιρική μάσκα πέντε ράβδων, νέο μπροστινό μέρος, πιο λεπτούς νέους προφυλακτήρες και με αντιστρεπτική μπάρα τοποθετημένη στον πίσω άξονα. Ο μπροστινός άξονας διευρύνθηκε κατά 60 mm (2,4 ίντσες) και χρησιμοποιήθηκαν νέοι τροχοί με επίπεδες επενδύσεις τροχών και διακοσμητικά χρωμίου. Έγιναν κάποιες μικρές αλλαγές στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, κυρίως στην επένδυση καθίσματος/πορτών/οροφής και ένα νέο τιμόνι. Η κεραία του ραδιοφώνου μετακινήθηκε από το εσωτερικό του παρμπρίζ στην οροφή. Το καρμπυρατέρ δίλιτρο μοντέλο (Argenta 110) πωλήθηκε μόνο εκτός Ιταλίας και προστέθηκε στη σειρά τον Μάρτιο του 1984.
Το Argenta είχε επίσης δύο νέους κινητήρες: τον πρώτο turbodiesel της Fiat, ένα τετράγωνο 2,45 λίτρων που παράγει 90 CV (66 kW) έφτασε ως μέρος του λίφτινγκ. Τον Μάρτιο του 1984 έφτασε το Argenta VX, με έναν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα 2,0 λίτρων με 135 CV (99 kW) κοινόχρηστο με τα μοντέλα Lancia Volumex. Και τα δύο αυτά μοντέλα είχαν πίσω δισκόφρενα και ρεζερβουάρ καυσίμου 70 λίτρων αντί για τα συνηθισμένα 60 λίτρα. Το VX πωλήθηκε μόνο στο εξωτερικό. το μοντέλο της ιταλικής αγοράς ονομαζόταν SX και κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1984.[5]
Οι νέες εκδόσεις ονομάστηκαν:
- Argenta 100
- Argenta 110
- Argenta 120 i.e.
- Argenta VX (SX στην ιταλική αγορά)
- Argenta Diesel
- Argenta Turbo D
Το αυτοκίνητο παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1985 όταν αντικαταστάθηκε από το Croma.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Skarics, Rudolf (February 1982). "Neusilber" [New Silver]. Auto Revue (in German). Vol. 19, no. 2. Verlag Orac. p. 18.
- ↑ Mastrostefano, Raffaele, ed. (1985). Quattroruote: Tutte le Auto del Mondo 1985 (in Italian). Milano: Editoriale Domus S.p.A. p. 322. ISBN 88-7212-012-8.
- ↑ Hutton, Ray (1982-06-05). "Argenta – or 132 Mk3". Autocar. Vol. 156, no. 4459. IPC Business Press Ltd. p. 24.
- ↑ https://www.classicandsportscar.com/features/guilty-pleasures-fiat-argenta
- ↑ Mastrostefano, Raffaele, ed. (1985). Quattroruote: Tutte le Auto del Mondo 1985 (in Italian). Milano: Editoriale Domus S.p.A. p. 322. ISBN 88-7212-012-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Fiat Argenta στο Wikimedia Commons
| ||||||||||||||||||||