Τηλέμαχος Πλεύρης
| Τηλέμαχος Πλεύρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1917 |
| Θάνατος | 22 Ιανουαρίου 1982 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[1] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου και Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ηρακλείου)[2] |
Ο Τηλέμαχος Πλεύρης (Άγιος Γεώργιος Λασιθίου, 1917 – Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 1982) του Γεωργίου και της Αριστέας, ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, ο οποίος χρημάτισε βουλευτής Ηρακλείου από το 1963 ως το 1967 και από το 1974 ως το 1977.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκπαίδευση και δικηγορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Γεώργιος του Λασιθίου (γιος του Γεωργίου Πλεύρη και της δασκάλας Αριστέας Τζερμιά), όπου τελείωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.[3] Φοίτησε στη συνέχεια στο Γυμνάσιο Καστελλίου Πεδιάδος. Εισήλθε στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του ΄30 και απέκτησε πτυχίο Οικονομικών και Νομικών Επιστημών.[4] Όταν ήταν φοιτητής υπήρξε πρόεδρος της Φιλελεύθερης φοιτητικής νεολαίας.[5] Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας για τη δράση του κατά τον Πόλεμο (υπηρέτησε τη θητεία του ως έδεφρος ανθυπολοχαγός).[5] Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος από το 1947 στην Αθήνα και έπειτα στο Ηράκλειο.
Βουλευτής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εντάχθηκε στην Ένωση Κέντρου, με την οποία εξελέγη βουλευτής το 1964. Όταν κηρύχθηκε η χούντα, το 1967, συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε έκτακτο στρατοδικείο, εξαιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης. [3] Εκτοπίστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 1 έτους.[5] Μετά τη Μεταπολίτευση εξελέγη ξανά βουλευτής Ηρακλείου, με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, που μετονομάστηκε σε ΕΔΗΚ το 1976.[6]
Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έπειτα από το 1977, η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε να συνεχίσει την ενασχόληση με τα κοινά. Πέθανε σε ηλικία 65 ετών στην Αθήνα το 1982 και η ταφή του έγινε στις 23 Ιανουαρίου από τον ιερό ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 6c95dbcf-9ef4-4923-b4b0-ef46af069fa8. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων. 6c95dbcf-9ef4-4923-b4b0-ef46af069fa8. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 EΝΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΣΤΟ ΦΩΣ : Η παραπομπή Κρητικών στο Στρατοδικείο της χούντας Ολόκληρο το παραπεμπτικό βούλευμα για τους 29 αντιστασιακούς, Η Πατρίς, 22-4-2009, ανάκτηση 1-9-2015.
- ↑ Κρήτη, Το Αφιέρωμα, εκδ. Αρσινόη, Αθήνα 1985, τ. 10, σελ. 152.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Γ. Ι. Παναγιωτάκη, Το Λασίθι στο χρόνο και την ιστορία, Λασίθι 1988, σελ. 200.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων, Κοινοβουλευτική θητεία του Τηλέμαχου Πλεύρη.
- ↑ Ανατολή, φύλλο 27-1-1982, σελ. 1.