Συμφωνίες του Πάσχα

Οι Αγγλο-Iταλικές Συμφωνίες του 1938, που ονομάζονται επίσης Σύμβαση του Πάσχα ή Συμφωνίες του Πάσχα (ιταλικά: Patto ή Accordi di Pasqua), ήταν μια σειρά συμφωνιών που συνήφθησαν μεταξύ της βρετανικής και της ιταλικής κυβέρνησης στη Ρώμη στις 16 Απριλίου 1938 προκειμένου να διατηρηθεί η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη και την αποτραπεί μία συμμαχία της Ιταλίας με τη Γερμανία.^[1]^[2]

Οι συμφωνίες καταχωρήθηκαν στις 15 Μαρτίου 1939 στη Σειρά Συνθηκών της Κοινωνίας των Εθνών.^[3]

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1935, οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Γαλλίας προσπαθούσαν να προσεγγίσουν την ιταλική κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι, με την ελπίδα να αποτρέψουν τη δημιουργία συμμαχίας μεταξύ της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας. Η ανησυχία αυτή είχε ως αποτέλεσμα την ανοχή της Βρετανίας και της Γαλλίας απέναντι στην ιταλική εισβολή στην Αιθιοπία και την ιταλική εμπλοκή στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.^[4]^[5]^[6]

Εν τω μεταξύ, η Ιταλία προσπάθησε να απομακρύνει τη Βρετανία από τη Γαλλία, έτσι ώστε η Βρετανία να παραμείνει ουδέτερη όταν η Ιταλία θα αποφάσιζε να επιτεθεί στη Γαλλία. Αυτή η πολιτική θα διαρκέσει μέχρι την είσοδο των Ιταλών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Ιούνιο του 1940.

Όροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις διάφορες συμφωνίες που υπογράφηκαν την ίδια ημέρα, η βρετανική και η ιταλική κυβέρνηση δεσμεύτηκαν να τηρήσουν την παρούσα τάξη στη Μεσόγειο και να απέχουν από κάθε ενέργεια κατά της κυριαρχίας των Βασιλείων της Σαουδικής Αραβίας και της Υεμένης, όπου η βρετανική κυβέρνηση είχε ερείσματα στο Άντεν, ενώ η ιταλική κυβέρνηση έλεγχε τη Σομαλία. Ανέλαβαν, επίσης, να διακηρύξουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας στη Διώρυγα του Σουέζ και να διατηρήσουν την ειρήνη μεταξύ των αποικιακών κτήσεων τους στην Ανατολική Αφρική. Για το ζήτημα της Αιθιοπίας, παρότι δεν κατονομαζόταν στις συμφωνίες, ήταν σαφές ότι η βρετανική κυβέρνηση σκόπευε να αγνοήσει τις εκεί ιταλικές ενέργειες. Η ιταλική κυβέρνηση ανέλαβε να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ισπανία για να διευκολύνει την αποκατάσταση της ειρήνης στη χώρα.^[7]^[8]^[9]

Επακόλουθο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτική κατευνασμού προς την ιταλική κυβέρνηση δεν εμπόδισε τη δημιουργία μιας γερμανο-ιταλικής συμμαχίας, η οποία συνήφθη τον Μάιο του 1939 μέσα από το λεγόμενο Χαλύβδινο Σύμφωνο.^[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κείμενο των συμφωνιών

[1] ttps://www.brandonu.ca/research-connection/article/mesentente-cordiale-italian-policy-and-the-failure-of-the-easter-accords-1937-1938/

[2] ttps://api.parliament.uk/historic-hansard/commons/1938/may/02/anglo-italian-agreement-1

[3] League of Nations Treaty Series, τόμος 195, σελ. 78-115.

[4] ttps://www.nationalarchives.gov.uk/education/leaders-and-controversies/g3/cs3/

[5] ttps://www.iwm.org.uk/history/how-britain-hoped-to-avoid-war-with-germany-in-the-1930s

[6] ttps://history.acadiau.ca/tl_files/sites/history/Documents/Appeasement.pdf

[7] ttps://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/09592296.2021.1883859

[8] ttps://networks.h-net.org/node/28443/discussions/8889696/h-diplo-article-review-1071-m%C3%A9sentente-cordiale

[9] ttps://www.ie-ei.eu/Ressources/FCK/image/Theses/Thesis_El-Badry_Sadek.pdf

[10] ttps://www.history.com/this-day-in-history/the-pact-of-steel-is-signed-the-axis-is-formed

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]