Ρομπέρτο Μπάτζο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ρομπέρτο Μπάτζιο)

Ο Ρομπέρτο Μπάτζο (Roberto Baggio, γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1967) είναι πρώην διεθνής Ιταλός ποδοσφαιριστής. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους Ιταλούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.[1][2][3] Το 1993 αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Ευρώπης και του κόσμου.[4]

Ρομπέρτο Μπάτζο

Το 1990 με την εθνική ομάδα
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης18 Φεβρουαρίου 1967 (1967-02-18) (57 ετών)
Τόπος γέννησηςΚαλδόνο, Ιταλία
Ύψος1,74 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1980–1982Βιτσέντσα Κάλτσιο
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1982–1985Βιτσέντσα Κάλτσιο36(13)
1985–1990Φιορεντίνα95(39)
1990–1995Γιουβέντους141(78)
1995–1997Μίλαν51(12)
1997–1998 Μπολόνια30(22)
1998–2000Ίντερ43(12)
2000–2004Μπρέσια Κάλτσιο95(45)
Σύνολο491(221)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1984Ιταλία U164(3)
1988–2004Ιταλία 56(27)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Στις εκλογές της IFFHS αναδείχθηκε 53ος ποδοσφαιριστής της Ευρώπης για τον 20ο αιώνα.[5] Έμεινε γνωστός στο ποδοσφαιρικό στερέωμα με το ψευδώνυμο Μικρός Βούδας. Το 1999, ο Μπάτζο ήρθε τέταρτος στη διαδικτυακή ψηφοφορία της ΦΙΦΑ για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του 20ού αιώνα,[6] ενώ το 2002 συμπεριελήφθη στην ομάδα - όνειρο των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Το 2004 ο Πελέ τον συμπεριέλαβε στη λίστα FIFA 100, τη λίστα των 125 κορυφαίων εν ζωή ποδοσφαιριστών.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρομπέρτο Μπάτζο ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα σε ηλικία 15 ετών στη Βιτσέντσα, όπου σε τρία χρόνια είχε 36 συμμετοχές και σημείωσε 13 γκολ, ενώ θεωρούνταν ως το μεγαλύτερο ταλέντο του Ιταλικού ποδοσφαίρου.[7][1]

Το καλοκαίρι του 1985 πήρε μεταγραφή στη Φιορεντίνα. Το ποδοσφαιρικό του ντεμπούτο στη Σέριε Α έγινε σε παιχνίδι με αντίπαλο την Σαμπντόρια στις 21 Σεπτεμβρίου 1986. Το πρώτο του γκολ έρχεται λίγους μήνες μετά εναντίον της Νάπολι στις 10 Μαΐου του 1987. Με την ομάδα της Φλωρεντίας αγωνίστηκε από το 1985 μέχρι και το 1990 πραγματοποιώντας 94 εμφανίσεις και σημειώνοντας 39 τέρματα.

Η πιο παραγωγική περίοδος του ήρθε στο Τορίνο για λογαριασμό της Γιουβέντους. Η μεταγραφή του το καλοκαίρι του 1990 ήταν η πιο ακριβή έως τότε στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου ενώ προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις από τους οπαδούς της Φιορεντίνα.[1] Με τη "Γηραιά Κυρία" του Ιταλικού Ποδοσφαίρου έφτασε τα 78 γκολ σε 141 συμμετοχές στη Σέριε Α πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις, κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1993 και το νταμπλ το 1995, ενώ το 1993 ανακηρύχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Ευρώπης (Χρυσή Μπάλα) και του Κόσμου. Ο Μπάτζο θεωρείται ένας από τους 50 κορυφαίους ποδοσφαιριστές στη μακραίωνη ιστορία της Γιουβέντους.[8][9]

Ακολούθησαν δύο χρόνια (1995–97) στη Μίλαν, ένας χρόνος στην Μπολόνια και δύο ακόμα αγωνιστικές περιόδους στην Ίντερ. Έκλεισε την καριέρα του στην Μπρέσια Κάλτσιο το 2004, όπου στις 16 Μαΐου του 2004 στο τελευταίο του παιχνίδι με αντίπαλο τη Μίλαν στο Στάδιο Τζουζέπε Μεάτσα καταχειροκροτήθηκε από 80.000 θεατές. Συνολικά αγωνίστηκε σε 452 αγώνες πρωταθλήματος στη Σέριε Α σημειώνοντας 205 τέρματα, ένας από τους δέκα κορυφαίους σκόρερ όλων των εποχών.[7]

Ο Ρομπέρτο Μπάτζο έγινε ευρέως γνωστός από τις σπουδαίες εμφανίσεις του σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα του 1990, του 1994 και του 1998. Το 1990 το ένα από τα δύο του γκολ που σημείωσε στη διοργάνωση (απέναντι στην Τσεχοσλοβακία) ψηφίστηκε ως το καλύτερο του τουρνουά και παραμένει ένα από τα θεαματικότερα στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.[8] Η Ιταλία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα. Το 1994 ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ιταλίας και την οδήγησε στον τελικό απέναντι στη Βραζιλία σημειώνοντας πέντε γκολ, όλα στη φάση των νοκ άουτ (δύο στους '16' απέναντι στη Νιγηρία, ένα στα προημιτελικά απέναντι στην Ισπανία και δύο στα ημιτελικά απέναντι στη Βουλγαρία).[8] Στον τελικό ο Μπάτζο αγωνίστηκε τραυματισμένος και η Ιταλία έχασε το Κύπελλο στα πέναλτι. Η στιγμή που ο Μπάτζο αστόχησε στο δικό του έχει μείνει χαραγμένη σε εκατομμύρια κόσμο και θεωρείται μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές όλων των εποχών στην ιστορία των Παγκοσμίων Κύπελλων.[10][11][12] Το 1998 ο Μπάτζο σημείωσε δύο γκολ αλλά η Ιταλία αποκλείστηκε πάλι στα πέναλτι αυτή τη φορά στα προημιτελικά από τη μετέπειτα τροπαιούχο Γαλλία.[10]

Είναι ο μοναδικός Ιταλός ποδοσφαιριστής ο οποίος έχει σκοράρει σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα και ο πρώτος Ιταλός σκόρερ στην ιστορία των διοργανώσεων μαζί με τον Κριστιάν Βιέρι και τον Πάολο Ρόσι με 9 γκολ.[10][4]

Στυλ παιχνιδιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από πολύ μικρή ηλικία τον συνέκριναν με τον κορυφαίο Ιταλό Τζιουζέπε Μεάτσα.[13] Ο Μπάτζο ήταν ένας πολυμήχανος παίκτης[14][15], δυνατότητα που του επέτρεπε να αναλάβει περισσότερες αρμοδιότητες μέσα στο παιχνίδι: πέρα από επιθετικός και δεκάρι,[16][17][18][17][19][20] αγωνίστηκε αρκετές φορές ως κεντρικός μέσος αλλά και ως ακραίος επιθετικός.[21][22][23]

Ο Μισέλ Πλατινί τον χαρακτήρισε ως έναν παίκτη τύπου nove e mezzo,[17] επειδή κινούταν μεταξύ του επιθετικού και του οργανωτή παιχνιδιού. Αυτό το χαρακτηριστικό καθιστούσε αρκετά συχνά δύσκολο τον εναρμονισμό του με την τακτική της ομάδας.[24]

Είχε την ικανότητα να αναπτύξει μαεστρικά το παιχνίδι της ομάδας του και να δώσει ασίστ στους συμπαίκτες του[25], χάρις στον εξαιρετικό τρόπο αντίληψης του παιχνιδιού. Το εγγενές χάρισμα του να στέλνει την μπάλα, εκεί που ήθελε, και να σκοράρει εύκολα γκολ ήταν οι ποδοσφαιρικές αρετές που «συνέβαλαν» στη γιγάντωση της καριέρας του,[26][27] που όμως στιγματίστηκε από αρκετούς σοβαρούς τραυματισμούς.[28]

Άριστος από τεχνικής άποψης, μπορούσε να χειρίζεται την μπάλα και με τα δύο πόδια.[29][30] Κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούσε το δεξί του πόδι, όμως συνέβαλε και το αριστερό για τις ντρίμπλες του, στις οποίες θεωρείτο σπεσιαλίστας.[17][31] Η ευκινησία, «κομψότητα» της τεχνικής του, η γρηγοράδα και η ποδοσφαιρική του οξυδέρκεια[32][33] [34] ήταν χαρακτηριστικά που δεν συμβάδιζαν με τη φύση του ιταλικού ποδοσφαίρου, όντας πιο «φυσικό» και τακτικό.[35] Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι ποτέ δεν έλαβε κάποια τακτική οδηγία. Από μικρός είχε την ελευθερία να κινείται στον αγωνιστικό κατά βούλησιν.[36]

Πέρα από τις ντρίμπλες, ήταν σπεσιαλίστας και των στημένων φάσεων:[37][38] βρίσκεται στη δεύτερη θέση των σκόρερ από εκτελέσεις πέναλτι (68)[39] και στην τέταρτη θέση αυτών από εκτελέσεις φάουλ.[40][41]

Ο Μπάτζο ήρθε σε σύγκρουση με πολλούς προπονητές του. Μερικές περιπτώσεις είναι οι ακόλουθες: στη Φιορεντίνα, ήρθε σε σύγκρουση με τον Σουηδό Σβεν Γκόραν Έρικσον, καθώς ήθελε να τον παραχωρήσει δανεικό στην Τσεζένα.[42] [43][44] Ο προπονητής του στη Γιουβέντους και στην Εθνική Ιταλίας, Τζιοβάνι Τραπατόνι, συνήθιζε να του σφυρίζει κάθε φορά, που δεν γύριζε στην άμυνα, και υποστήριζε ότι ήταν ένας παίκτης, που δεν έπαιζε για την ομάδα.[45][46]Με τον Μαρσέλο Λίπι (Γιουβέντους, Ίντερ) και τον Φάμπιο Καπέλλο (Μίλαν) ανέπτυξε μία πιο αμφιλεγόμενη σχέση. Τον πρώτο, τον κατηγόρησε ότι του έκανε διάφορα «καψώνια», πράγμα που αρνήθηκε ο ιταλός τεχνικός, ακολουθώντας μάλιστα και τη δικαστική οδό.[47] Για τον δεύτερο έκανε εξίσου καυστικά σχόλια.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιτσέντσα

  • Πρωτάθλημα Τρίτης κατηγορίας : 1984–1985

Γιουβέντους

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας : 1994–1995
  • Κύπελλο Ιταλίας : 1994–1995
  • Κύπελλο ΟΥΕΦΑ : 1993

Μίλαν

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας : 1995–1996

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Golden Guerin (Βραβεύτηκε στον καλύτερο παίκτη της τρίτης κατηγορίας): 1985
  • Βραβείο Bravo (απονεμήθηκε στον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή της χρονιάς U-23): 1990
  • Κορυφαίος σκόρερ Κύπελλο νικητών UEFA Cup : 1990–91 (9 γκολ)
  • Παγκόσμιος ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1993
  • Χρυσή Μπάλα (Ballon d'or) : 1993
    • δεύτερη θέση: 1994
  • Καλύτερος παίκτης της Χρονιάς της FIFA : 1993
    • Τρίτη θέση: 1994
  • Onze d'Or : 1993
    • Onze de Bronze : 1994
    • Onze d'Argent : 1995
  • Onze de Onze (3) : 1993, 1994, 1995
  • Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της εποχής της UNICEF : 1992–93
  • Ασημένια μπάλα του Παγκόσμιου Κυπέλλου της FIFA : 1994
  • Καλύτερη Ομάδα Παγκόσμιου Κυπέλλου της FIFA : 1994
  • Βραβείο Don Balón : 1994
  • Super Onze d'Or (τέταρτη θέση) : 1995
  • Παγκόσμια βραβεία ποδοσφαίρου - «Οι 100 μεγαλύτεροι παίκτες του 20ού αιώνα» # 16: 1999
  • IFFHS Ιταλός παίκτης του 20ού αιώνα : # 9
  • IFFHS Ευρωπαίος παίκτης του 20ού αιώνα : # 53
  • France Football ποδοσφαιριστής του αιώνα : # 18
  • Παίκτης της Ιταλίας του αιώνα : 2000
  • FIFA XI (2) : 2000, 2002
  • Ομάδα Όνειρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA : 2002
  • Golden Foot : 2003
  • FIFA 100 : 2004
  • IFFHS θρύλοι
  • Δημοσκόπηση UEFA Golden Jubilee # 24 : 2004
  • Ιταλικό Ποδόσφαιρο Hall of Fame : 2011
  • Έλαβε μέρος στο Walk of Fame του ιταλικού αθλητισμού : 2015

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Ρομπέρτο Μπάτζιο: Ο «μικρός Βούδας» της μπάλας». http://www.gazzetta.gr/fourfourtwo/article/734614/romperto-mpatzio-o-mikros-voydas-tis-mpalas. Ανακτήθηκε στις 2016-12-08. 
  2. «ALL-TIME GREATEST ITALY SQUAD». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2020. 
  3. «Ρομπέρτο Μπάτζιο - Ο μικρός Βούδας». http://www.e-soccer.gr/afieromata/prosopikotites/item/1694-roberto-baggio-o-mikros-voudas. Ανακτήθηκε στις 2016-12-08. 
  4. 4,0 4,1 «Μπάτζιο: Ο αντισυμβατικός μικρός Βούδας». http://www.sport24.gr/Columns/longform/mpatzio-o-antisymvatikos-mikros-voudas.4373155.html. Ανακτήθηκε στις 2017-03-22. 
  5. «IFFHS century elections». Ανακτήθηκε 13 Μαρτίου 2020.
  6. «FIFA player of 20th century» (PDF). web.archive.org. 26 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. 7,0 7,1 «In celebration of Roberto Baggio: the divine ponytail». These Football Times. 27 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016. 
  8. 8,0 8,1 8,2 Storey, Daniel (2015-11-04). «Portrait of an icon: Roberto Baggio - Football365» (στα αγγλικά). Football365. http://www.football365.com/news/profile-of-an-icon-roberto-baggio. Ανακτήθηκε στις 2016-12-08. 
  9. «Ρομπέρτο Μπάτζιο: Τα 20 καλύτερα γκολ του Μικρού Βούδα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου». Contra.gr. http://www.contra.gr/Soccer/Italy/SerieA/afieromata/romperto-mpatzio-ta-20-kalutera-gkol-toy-mikrou-vouda-toy-pagkosmioy-podosfairoy-videos.3312291.html. Ανακτήθηκε στις 2016-12-08. 
  10. 10,0 10,1 10,2 «Profile of Roberto Baggio». www.topendsports.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016. 
  11. Team, Onsports. «Ρομπέρτο Μπάτζιο: Το πέναλτι που τον «στοίχειωσε»». Onsports.gr. http://www.onsports.gr/afieromata/story/537147/romperto-mpatzio-to-penalti-poy-ton-stoixeiose-videos. Ανακτήθηκε στις 2017-03-22. 
  12. «FIFA : Baggio's American nightmare (8) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  13. «ILLUMINATI DA BAGGIO - la Repubblica.it». Archivio - la Repubblica.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  14. «Robi Baggio a Londra Vacanza o contratto?». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  15. «C' e' una sorpresa nel bilancio Juve Vialli guadagna la meta' di Baggio». web.archive.org. 22 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  16. «Il «disoccupato» Roberto Baggio prova a stregare il Real Madrid alla festa della Francia pigliatutto». web.archive.org. 20 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  17. 17,0 17,1 17,2 17,3 Germano, Bovolenta. «Baggio e Ronaldo devoti a San Zico». archiviostorico.gazzetta.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  18. «Il «disoccupato» Roberto Baggio prova a stregare il Real Madrid alla festa della Francia pigliatutto». web.archive.org. 20 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  19. «Baggio Del Piero? Trapattoni lo ha gia' fatto». web.archive.org. 19 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  20. «Baggio è più leader di Rui Costa, ma al Brescia non basta». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  21. «Baggio Mancini, riecco la strana coppia». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  22. «Baggio centravanti perplesso». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  23. «Inter, una miniera piena di gol». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  24. Nicola, Cecere. «Baggio, la fantasia e' un optional». archiviostorico.gazzetta.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  25. «BORGONOVO - BAGGIO: C' E' SPAZIO PER LORO - la Repubblica.it». Archivio - la Repubblica.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  26. «Ravanelli elogia Baggio: «Il più forte di sempre»». www.corrieredellosport.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  27. «Professione fantasista in un calcio sempre più muscolare Scatto, dribbling, fiuto del gol Ecco le armi del Divin Codino - Il Tirreno». Archivio - Il Tirreno (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  28. Radogna, Fiorenzo (25 Σεπτεμβρίου 2017). «Da Milik a «Pepito» Rossi, da Baggio a Ronaldo, quando l'infortunio ai legamenti è una vera croce». Corriere della Sera (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  29. «BAGGIO, Roberto in "Enciclopedia dello Sport"». www.treccani.it (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  30. «Roberto Baggio detto Roby». L'Ultimo Uomo. 14 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  31. Alessandra, Timossi Giampiero, Gozzini. «Zola, futuro coi giovani e cuore rossoblù «Sono certo che il mio Cagliari ce la farà»». archiviostorico.gazzetta.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  32. «Mito Baggio in 10 motivi Votate il suo gol più bello - Risultati e ultime notizie calcio e calciomercato - La Gazzetta dello Sport». www.gazzetta.it. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  33. «Hodgson Baggio, stelle e polvere di derby». web.archive.org. 8 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  34. «Milan nel tunnel: Baggio fiuta l' uscita». web.archive.org. 22 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  35. «Baggio: " Non amo la velocita "». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  36. «Baggio, la prima notte da leader». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  37. «Baggio cerca di dribblare anche la Finanza». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  38. Ordine, Franco (10 Δεκεμβρίου 2005). «Pirlo e le punizioni da Diavolo: «Ho imparato studiando Baggio»». ilGiornale.it (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  39. «Totti riscrive la storia: Baggio superato sui calci di rigore, Higuain per media-goal | Goal.com». www.goal.com. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  40. «Roma-Chievo, che ovazione per le 600 in A di Totti: ora punta Zanetti a 615». La Gazzetta dello Sport - Tutto il rosa della vita (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  41. «Genoa-Roma 2-3, giallorossi ancora nel segno di Totti». la Repubblica (στα Ιταλικά). 2 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 
  42. «Baggio e Bologna, una pace armata». archive.is. 1 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  43. «A 40 anni Baggio piace anche agli ex nemici». web.archive.org. 12 Σεπτεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  44. «Inter, linea dura contro la rivolta di Baggio». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  45. «A 40 anni Baggio piace anche agli ex nemici». web.archive.org. 12 Σεπτεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  46. «Inter, linea dura contro la rivolta di Baggio». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  47. «la Repubblica/calcio: Fra Baggio e Lippi polemiche da tribunale». www.repubblica.it. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]