Φρανκ Ράικαρτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανκ Ράικαρτ

Το 1982 με τον Άγιαξ
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΦράνκλιν Εντμούντο Ράικαρτ
Ημερ. γέννησης30 Σεπτεμβρίου 1962 (1962-09-30) (61 ετών)
Τόπος γέννησηςΆμστερνταμ, Ολλανδία
Ύψος1,90 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1980-1987ΑΦΚ Άγιαξ205(47)
1987-1988Σπόρτινγκ Λισαβόνας0(0)
1987-1988Ρεάλ Σαραγόσα11(0)
1988-1993ΑΚ Μίλαν142(16)
1993-1995ΑΦΚ Άγιαξ56(12)
Σύνολο414(75)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1981-1994Ολλανδία73(10)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1998-2000Ολλανδία
2001-2002Σπάρτα Ρότερνταμ
2003-2008Μπαρτσελόνα
2009-2010Γαλατασαράι
2011-2013Σαουδική Αραβία
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Φρανκ Ράικαρτ (Franklin Edmundo Rijkaard, γεννήθηκε 30 Σεπτεμβρίου] 1962) είναι Ολλανδός προπονητής και πρώην ποδοσφαιριστής του ΑΦΚ Άγιαξ και της ΑΚ Μίλαν. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς μέσους στην ιστορία του ποδοσφαίρου και ως ένας από τους καλύτερους παίκτες της γενιάς του. Ως προπονητής γνώρισε επιτυχίες με τη Μπαρτσελόνα με την οποία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και δύο Σούπερ Καπ Ισπανίας (2005 και 2006), καθώς και το Τσάμπιονς Λιγκ το 2006.

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα του ήταν Ολλανδέζα και ο πατέρας του ποδοσφαιριστής από το Σουρινάμ που έφτασαν στην Ολλανδία μαζί με τον πατέρα του Ρουντ Γκούλιτ. Ήταν μόλις 17 όταν έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα του Άγιαξ στις 23 Αυγούστου 1980. Έκανε άμεσα εντύπωση, σημειώνοντας το τρίτο γκολ σε 4-2 εκτός έδρας νίκη επί της Go Ahead Eagles, του πρώτου αγώνα πρωταθλήματος στη χρονιά 1980-1981. Θα έπαιζε άλλα 23 παιχνίδια για το σύλλογο στην πρώτη του αγωνιστική περίοδο. Με τον Άγιαξ κέρδισε το πρωτάθλημα Ολλανδίας (1979, 1980, 1983) και το νταμπλ δύο φορές. Το 1986, ο Γιόχαν Κρόιφ ανέλαβε τον Άγιαξ, και μετακίνησε τον Ράικαρτ στη μεσαία γραμμή, από τη θέση του ανασταλτικού χαφ, όπου έπαιζε μέχρι τότε. Το 1987 ο Άγιαξ κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων αλλά για τρία χρόνια τερμάτιζε συνεχώς πίσω από την ΠΣΦ Αϊντχόφεν του Χίντιγκ.

Το 1988 ο Ράικαρτ, μαζί με τον Μάρκο φαν Μπάστεν μετακόμισαν από το Άμστερνταμ στο Μιλάνο και τη Μίλαν. Με τον Αρίγκο Σάγκι και τον Φάμπιο Καπέλλο στον πάγκο, αλλά και τον Ρουντ Γκούλιτ, παλιό συμπαίκτη του στον Άγιαξ, ο Ράικαρτ πανηγύρισαν δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1989 και 1990, αλλά και πρωταθλήματα Ιταλίας και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, το 1989 και 1990. Μετά από πέντε χρόνια στο ιταλικό πρωτάθλημα, ο Ράικαρτ γυρίζει στον Άγιαξ. Με προπονητή τον Λουίς φαν Χάαλ και συμπαίκτες τους Πάτρικ Κλάιφερτ, Γιάρι Λιτμάνεν, Έντβιν φαν ντερ Σαρ, Φρανκ ντε Μπουρ και Ρόναλντ ντε Μπουρ κατέκτησαν το πρωτάθλημα Ολλανδίας (1994, 1995), και το Τσάμπιονς Λιγκ (1995).

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ράικαρτ κλήθηκε στην Εθνική μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980, και έπαιξε ως το 1992. Μεγαλύτερη επιτυχία ήτανε η κατάκτηση του EURO 1988, νικώντας 2-0 τη Σοβιετική Ένωση στον τελικό. Άσχημη στιγμή του Ράικαρτ ήταν το φτύσιμο στο πρόσωπο του Ρούντι Φέλερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, στον αγώνα Δυτική Γερμανία-Ολλανδία 2-1 για τη φάση των "16". Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992, σημείωσε την ισοφάριση για την Ολλανδία στην ισοπαλία 2-2 με τη Δανία στο ημιτελικό στάδιο, αλλά οι Δανοί νίκησαν στα πέναλτι. Έκανε την τελευταία του εμφάνιση για την εθνική στην ήττα 3-2 έναντι των νικητών της Βραζιλίας στους προημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994.

Προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το 1995, οπότε σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ο Ράικαρτ ασχολήθηκε με την προπονητική, αναλαμβάνοντας το 1998 την Εθνική Ολλανδίας, αφού ο Γκους Χίντιγκ έφυγε για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Με παίκτες όπως ο Ζέντεν, ο Κλάιφερτ, ο Κοκού, ο Όβερμαρς και οι δύο Ντε Μπουρ, οι Ολλανδοί έπαιξαν συναρπαστικό ποδόσφαιρο στο EURO 2000, αλλά έχασαν την πρόκριση για τον τελικό από την Ιταλία στα πέναλτι. Ο Ράικαρτ εμφανίστηκε στο ολλανδικό πρωτάθλημα ως προπονητής το 2001, αλλά εκείνη τη σεζόν (2001-2002) η Σπάρτα Ρότερνταμ υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία.

Το 2003 πήγε στη Μπαρτσελόνα, με βοηθό τον Χενκ τεν Κάτε της Μπρέντα. Οι Καταλανοί, αν και άρχισαν με ήττες όπως 5-1 από τη Μάλαγα και 1-2 από τη Ρεάλ στο Καμπ Νου, αλλά στο δεύτερο γύρο έκαναν διπλά σε Σεβίλλη, Μπιλμπάο, Λα Κορούνια, αλλά και στο Σαντιάγο Μπερναμπέου (1-2) και τέλειωσε τη χρονιά δεύτερη πίσω από τη Βαλένθια του Ράφα Μπενίτεθ.

Τη σεζόν 2004-05 η Μπαρτσελόνα πήρε το πρωτάθλημα Ισπανίας, ενώ την επόμενη χρονιά (2005-06) οι Καταλανοί έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Τσάμπιονς Λιγκ αφού νικήσανε 2-1 την Άρσεναλ στον τελικό του Σταντ ντε Φρανς (γκολ από Ετό και Μπελέτι). Οι δύο επόμενες χρονιές όμως ήταν ανεπιτυχείς για τη Μπάρτσελόνα και ο Ράικαρτ έφυγε από την ομάδα μετά το τέλος της σεζόν 2007-08. Στις 5 Ιουνίου 2009, υπέγραψε σύμβαση διάρκειας δύο ετών για να διαχειριστεί την τουρκική ομάδα Γαλατασαράι. Απολύθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2010. Στις 28 Ιουνίου 2011, ανέλαβε προπονητής της εθνικής ομάδας της Σαουδικής Αραβίας μετά από συμφωνία με την Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της Σαουδικής Αραβίας, θέση που διατήρησε για δύο χρόνια. Το 2016 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την προπονητική.

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άγιαξ

  • Πρωτάθλημα Ολλανδίας (7) : 1979, 1980, 1982, 1983, 1985, 1994, 1995
  • Κύπελλο Ολλανδίας (4) : 1979, 1983, 1986, 1987
  • Σούπερ Καπ Ολλανδίας (2) : 1993, 1994
  • Κύπελλο Κυπελλούχων: 1987
  • Τσάμπιονς Λιγκ: 1995

Μίλαν

  • Πρωτάθλημα Ιταλίας (2) : 1992, 1993
  • Σούπερ Καπ Ιταλίας (2) : 1988, 1992
  • Τσάμπιονς Λιγκ (2) : 1989, 1990
  • Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (2) : 1989, 1990
  • Διηπειρωτικό Κύπελλο (2) : 1989, 1990

Ατομικές διακρίσεις

  • Ολλανδός ποδοσφαιριστής της χρονιάς (2) : 1985, 1987
  • Καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής στο ιταλικό πρωτάθλημα : 1992
  • Καλύτερος ποδοσφαιριστής στο ιταλικό πρωτάθλημα : 1992
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλύτερη ομάδα : 1988 [40]
  • Χρυσή Μπάλα : τρίτη θέση: 1988, δεύτερη θέση: 1989
  • Ομάδα ESM της Χρονιάς : 1994–95
  • FIFA 100
  • Δημοσκόπηση UEFA Golden Jubilee : # 21
  • Βραβείο Προέδρου UEFA : 2005
  • World Soccer περιοδικό : Οι 100 μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές όλων των εποχών

Τίτλοι ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρωτάθλημα Ισπανίας (2) : 2005, 2006
  • Σούπερ Καπ Ισπανίας (2) : 2005, 2006
  • Τσάμπιονς Λιγκ: 2006.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]