Πιριντβίζνικι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιριντβίζνικι
Είδος τέχνηςτοπιογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ιλιά Ρέπιν: "Βαρκάρηδες του Βόλγα" (1870-1873, Ρωσικό Μουσείο, Αγία Πετρούπολη). Χαρακτηριστικό δείγμα της τέχνης των "Περιπλανώμενων".
Βασίλι Μαξίμοφ: "Όλα είναι παρελθόν" (1889, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα).
Βίκτορ Βασνέτσοφ: "Ξεσπίτωμα" (1876, Πινακοθήκη Τρετιακόφ, Μόσχα).
Είκοσι μέλη της Ομάδας των "Περιπλανώμενων" (Πιριντβίζνικι) σε φωτογραφία του 1885.

Οι Πιριντβίζνικι (ρωσικά: Передви́жники) προφορά σύμφωνα με το ΔΦΑ [pʲɪrʲɪˈdvʲiʐnʲɪkʲi], ή Περιπλανώμενοι ήταν μια ομάδα Ρώσων καλλιτεχνών, οι οποίοι, διαφωνούντες με τους ακαδημαϊκούς περιορισμούς της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Τεχνών της Αγίας Πετρούπολης, συγκρότησαν το 1870 έναν ανεξάρτητο σύνδεσμο, που οργάνωνε περιοδεύουσες εκθέσεις σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας, εξ ου και η ονομασία τους «Οι Περιπλανώμενοι».

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σύνδεσμος των «Περιπλανώμενων» σχηματίστηκε το 1870 στην Αγία Πετρούπολη, με πρωτοβουλία των Ρώσων ζωγράφων Ιβάν Κραμσκόι (Ива́н Крамско́й), Γκριγκόρι Μιασογιέντοφ (Григо́рий Мясое́дов), Νικολάι Γκαι ή Γκάυ (Никола́й Ге) και Βασίλι Περόφ (Васи́лий Перо́в), οι οποίοι, εμφορούμενοι από δημοκρατικά ιδεώδη, εμπνέονταν από την ιδέα να φέρουν την τέχνη κοντά στο λαό, οργανώνοντας κινητές εκθέσεις στη ρωσική ύπαιθρο.

Το ιδεολογικό μανιφέστο των «περιπλανώμενων» καλλιτεχνών ήταν επηρεασμένο από τις αισθητικές αντιλήψεις του θεωρητικού της τέχνης και της λογοτεχνίας Βισαριόν Μπελίνσκι (Виссарио́н Бели́нский). Συμπαραστάτες στο έργο τους ήταν και οι φίλοι τους συγγραφείς Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Ιβάν Τουργκένιεφ και Λέον Τολστόι. Εμπνεόμενοι από δημοκρατικά και ανθρωπιστικά ιδεώδη, καταδίκαζαν τη ρωσική αριστοκρατική κοινωνία και την αυταρχική διακυβέρνηση της χώρας, καυτηρίαζαν τις ανισότητες και αδικίες της κοινωνικής ζωής, εκθειάζοντας στα έργα τους την ομορφιά της ζωής των ανθρώπων της υπαίθρου, σκηνές από τη ζωή των χωρικών, τη δύναμη του χαρακτήρα τους, την αγωνία τους για ισότητα και δικαιοσύνη.

Κατά την περίοδο της ακμής της, από το 1871 ως το 1890, η Ομάδα των Περιπλανώμενων είχε οργανώσει 48 περιοδεύουσες εκθέσεις στην Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα, που τις ακολούθησαν και άλλες στο Κίεβο, το Χάρκοβο, το Καζάν, τη Ρίγα, την Οδησσό και άλλες πόλεις.

Γύρω στο 1898, το κίνημα των «περιπλανώμενων» άρχισε να χάνει την επιρροή του στην κοινωνία και υποκαταστάθηκε από τον «Κόσμο της Τέχνης» Мир искусства (Mir Iskusstva), μια νεοσύστατη εταιρεία καλλιτεχνών, που αντιδρούσαν στον «επαρχιώτικο εθνικισμό» των Περιπλανώμενων και προωθούσαν δυτικοευρωπαϊκές ιδέες και την υιοθέτηση του δόγματος «η τέχνη για την τέχνη». Στις αρχές του 20ού αι., πολλά από τα μέλη τους προσχώρησαν στα νέα μηνύματα της σοβιετικής τέχνης, υιοθετώντας τις αρχές του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Μέλη των «Περιπλανώμενων»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χέρμπερτ Ρηντ: "Λεξικό Εικαστικών Τεχνών" (ελληνική έκδοση), λήμμα «Περιπλανώμενοι, Οι», σελ. 257, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ ΕΠΕ, Αθήνα, 1986.