Κρηνίδα Λήμνου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 39°57′26″N 25°12′20″E / 39.95722°N 25.20556°E
| Κρηνίδα Λήμνου | |
|---|---|
  Κρηνίδα Λήμνου | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Λήμνου |
| Γεωγραφική υπαγωγή | Λήμνος |
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα) |
Η Κρηνίδα είναι μικρός αγροτικός οικισμός του Δήμου Ατσικής, στη Λήμνο. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Λήμνου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου (πρόγραμμα Καλλικράτης).
Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας ήταν στην περιφέρια αρμοδιότητας του Δήμου Ατσικής. Παλαιότερα ανήκε στον νομό Λέσβου.
Θέση - Όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κρηνίδα είναι κτισμένη σε ένα λοφίσκο δύο χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ατσικής. Σήμερα είναι σχεδόν ακατοίκητη, αλλά έχει ένα αξιοπρόσεκτο παρελθόν. Το όνομά του οικισμού προήλθε από κάποια κρήνη με καλό νερό, που υπάρχει ακόμα στη μέση του χωριού. Εικάζεται ότι υπήρχε εκεί αρχαίος ναός (του Ηρακλέους κατά μία ατεκμηρίωτη εκδοχή), οι μαρμάρινοι κίονες και οι λαξεμένοι λίθοι του οποίου χρησιμοποιήθηκαν στο κτίσιμο του ναού του Αγ. Γεωργίου. Επίσης έχει βρεθεί μικρό άγαλμα της Άρτεμης.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γερμανός Conze, ο οποίος πέρασε από εκεί το 1858, τη σημειώνει στο χάρτη του ως Krenidi, χωρίς να αναφέρει τίποτα περισσότερο. Με διαφορετικές εκδοχές σημειώνεται στους χάρτες των De Launay (1898, Kernidi) και Fredrich (1904, Kranidi). Αυτό δεν είναι παράξενο, μιας και στα κοινοτικά έγγραφα εμφανίζεται ως Κρινήδα, Κρηνίδες ή Κυρνίδα.
Το 1854 το χωριό σημειώνεται μεν ως ξεχωριστή ενορία αλλά είχε τον ίδιο ιερέα με το Καρπάσι, ονόματι Αθανάσιο. Το 1856 υπήρχαν 14 στρατεύσιμοι που πλήρωσαν φόρο 448 γρόσια για να απαλλαγούν από τη στράτευση. Το 1863 καταγράφηκαν 9 οικογένειες και το 1874 10 οικογένειες και 15 οικίες.
Το 1918 ο οικισμός εντάχτηκε στην κοινότητα Καρπασίου με το όνομα "Κυρνίδα". Το 1928 είχε 109 κατοίκους. Το 1940 ονομάστηκε Κρηνίς κι εντάχθηκε στην κοινότητα Ατσικής. Είχε 99 κατοίκους. Μεταπολεμικά ο πληθυσμός μειωνόταν συνεχώς και το 1971 δεν απογράφηκε κανείς, όποτε έπαψε να αποτελεί οικισμό.
Το 1939 ιδρύθηκε δημοτικό σχολείο για τα παιδιά του χωριού, τα οποία φοιτούσαν στην Ατσική από το 1914. Όμως, ως το 1960 που καταργήθηκε, συστεγαζόταν με το σχολείο της Ατσικής. Μεταξύ άλλων δίδαξαν οι δάσκαλοι: Ευστράτιος Χατζηελενούδας (1940-45) και Αγοραστός Γραγράς (1953-60).
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τουρπτσόγλου-Στεφανίδου Βασιλική, «Ταξιδιωτικά και γεωγραφικά κείμενα για τη νήσο Λήμνο (15ος-20ος αιώνας)», Θεσσαλονίκη 1986.
- Cdrom Επαρχείου Λήμνου: "Λήμνος αγαπημένη".
- Θ. Μπελίτσου, Η Λήμνος και τα χωριά της, 1994.
- "ΛΗΜΝΟΣ: Ιστορική & Πολιτιστική Κληρονομιά", εκδ. Γ. Κωνσταντέλλης, 2010.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||