Ο Καβαλλάρης βρίσκεται στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία,[2] βόρεια της λίμνης Δοϊράνης, στους πρόποδες του όρους Κερκίνη ή Μπέλλες και σε υψόμετρο 240 μέτρων.[1] Απέχει περίπου 39 χλμ. Β.-ΒΔ. από το Κιλκίς, 83 χλμ. Β. της Θεσσαλονίκης και 14 χλμ. Β. από το συνοριακό Τελωνείο Δοϊράνης.[4]
Χαρακτηριστικό του χωριού είναι οι μεγάλοι πλάτανοι με τη σκιά και δροσιά που προσφέρουν.[5] Πολιούχος είναι ο Άγιος Παντελεήμων που η εκκλησία του άρχισε να κτίζεται το 1929 μαζί με το σχολείο. Τον Μάρτιο του 1931 έγινε μεγάλος σεισμός στην περιοχή[6] εξ΄αιτίας του οποίου σχεδόν καταστράφηκαν τα σπίτια του χωριού με αποτέλεσμα την εκ νέου κατασκευή τους, η οποία ολοκληρώθηκε το 1932.
Θεωρείται προσφυγικό χωριό, αφού σε αυτό το φθινόπωρο του 1920 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την περιοχή Τσάλκα του Καυκάσου (στη σημερινή Γεωργία, τότε στη Ρωσία) και από τη Σάντα του Πόντου. Οι Καυκάσιοι πρόσφυγες έκτισαν τα περισσότερα σχολεία, τις εκκλησίες, τις γέφυρες κ.α. σε όλα τα χωριά της περιοχής του λεκανοπεδίου των Μουριών. Στα βορειοδυτικά βρίσκεται το προσκοπικό κέντρο "Καβαλάρι" σε περιοχή κατάφυτη από βελανιδιές.[7]
Το χωριό κατοικείτο από Τούρκους και είχε παλιότερα το όνομα Αατλή με το οποίο αναφέρεται επίσημα το 1919, μετά την απελευθέρωση, να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Ακίντζαλη. Μετονομάστηκε σε Καβαλάρης το 1927.[3] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με τις Μουριές και το Παλαιό Λιθωτό αποτελούν την κοινότητα Μουριών[8] που ανήκει στη δημοτική ενότητα Μουριών του δήμου Κιλκίς και σύμφωνα με την απογραφή 2011 είχε πληθυσμό 33 κατοίκους.[9]
