Θάνατος του Άιρτον Σένα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θάνατος του Άιρτον Σένα
Ώρα2:17 μ.μ. ( CEST )
Ημερομηνία1 Μαΐου 1994, πριν 30 έτη (1994-05-01)
ΤοποθεσίαΠίστα Autodromo Enzo e Dino Ferrari, Ίμολα,
Εμίλια-Ρομάνα, Ιταλία
ΑιτίαΣυντριβή υψηλής ταχύτητας.

Την 1η Μαΐου 1994, ο Βραζιλιάνος οδηγός της Φόρμουλα 1 Άιρτον Σένα σκοτώθηκε όταν το μονοθέσιο του προσέκρουσε σε τσιμεντένιο φράγμα κατά την διάρκεια του Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο του 1994 στην πίστα της Ίμολα στην Ιταλία. Την προηγούμενη μέρα, ο Αυστριακός οδηγός Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ είχε σκοτωθεί επίσης όταν το μονοθέσιο του τράκαρε κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών. Τα ατυχήματα του Ράτζενμπεργκερ και του Σένα ήταν τα χειρότερα από πολλά που σημειώθηκαν εκείνο το Σαββατοκύριακο (συμπεριλαμβανομένου ενός σοβαρού με τον Ρούμπενς Μπαρικέλο) και ήταν οι πρώτες θανατηφόρες συγκρούσεις που συνέβησαν κατά τη διάρκεια αγώνα της Φόρμουλα 1 τα τελευταία 12 χρόνια και δεν επαναλήφθηκαν μέχρι το θανατηφόρο ατύχημα του Ζυλ Μπιάνκι στο Γκραν Πρι της Ιαπωνίας το 2014 και στην πίστα της Σουζούκα. Αυτό ήταν σημείο καμπής για την ασφάλεια της Φόρμουλα 1, προτρέποντας την εφαρμογή νέων μέτρων ασφαλείας τόσο στη Φόρμουλα 1, καθώς και την επανίδρυση της Ένωσης Οδηγών Γκραν Πρι. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας αποφάσισε ότι η μηχανική βλάβη ήταν η αιτία της συντριβής του Σένα.[1]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1994, ο Σένα άφησε μετά από πολλά χρόνια την ομάδα της Μακλάρεν, στην οποία είχε ενταχθεί το 1988 και είχε κέρδισε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα οδηγών το 1988, το 1990 και το 1991, για να ενταχθεί στη Γουίλιαμς, αντικαθιστώντας τον πρώην συνάδελφο του Αλέν Προστ. Εκεί έγινε ζευγάρι με τον Ντέιμον Χιλ. Η Γουίλιαμς αναμενόταν να διεκδικήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της F1 όπως είχε κάνει τις προηγούμενες δύο σεζόν με τους Προστ και Νάιτζελ Μάνσελ, αν και με μονοθέσια που δεν είχαν πλέον ηλεκτρονικά βοηθήματα, τα οποία είχαν απαγορευτεί για τη σεζόν του 1994.

Στο ντεμπούτο με τη νέα του ομάδα κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών προετοιμασίας στην πίστα του Εστορίλ, ο Σένα δήλωσε για το μονοθέσιο Williams FW16 :

Έχω ένα πολύ αρνητικό συναίσθημα για την οδήγηση του αυτοκινήτου και την οδήγηση του στο όριο και ούτω καθεξής. Επομένως, δεν είχα ούτε μία διαδρομή ή ούτε έναν γύρο που να νιώθω άνετα ή αρκετά σίγουρος. Νιώθω άβολα στο αυτοκίνητο. Όλα αισθάνονται λάθος. Αλλάξαμε το κάθισμα και τον τροχό, αλλά παρόλα αυτά ζητούσα ήδη περισσότερο χώρο. Πηγαίνοντας πίσω στην εποχή που αγωνιστήκαμε στο Εστορίλ τον περασμένο Σεπτέμβριο, είναι πολύ πιο δύσκολο. Κάποια από αυτά οφείλεται στην έλλειψη ηλεκτρονικών αλλαγών. Επίσης, το αυτοκίνητο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά για τα οποία δεν είμαι ακόμα απόλυτα σίγουρος. Σε πιέζει πολύ και αυτό σε αγχώνει.[2]

Τα προβλήματα συνεχίστηκαν με την έναρξη της σεζόν. Ο Σένα είχε το χειρότερο ξεκίνημά του σε μια σεζόν της Φόρμουλα 1, αποτυγχάνοντας να τερματίσει ή να κερδίσει πόντους στους δύο πρώτους αγώνες (το Γκραν Πρι της Βραζιλίας και του Ειρηνικού), παρά το γεγονός ότι είχε κατακτήσει την pole position και στους δύο αγώνες. Ο Μίκαελ Σουμάχερ της Benetton ήταν ο πρωτοπόρος στην βαθμολογία του πρωταθλήματος εισερχόμενος στον τρίτο αγώνα στην Ίμολα, με τον Σένα να υστερεί κατά 20 βαθμούς.[3]

Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο 1994[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρούμπενς Μπαρικέλο (φωτογραφία από το Γαλλικό Γκραν Πρι του 1995) υπέστη σύγκρουση υψηλής ταχύτητας στο σικέιν Βαριέντε Μπάσσα.

Την Παρασκευή πριν από τον αγώνα, ο προστατευόμενος του Σένα, Ρούμπενς Μπαρικέλο, οδηγώντας για την ομάδα της Jordan, έπεσε πάνω σε ένα κράσπεδο και τράκαρε άσχημα με 225 χλμ/ώρα στο σικέιν Βαριέντε Μπάσσα. Ο Σένα βγήκε από το μονοθέσιο του και πήγε άμεσα στο σημείο της σύγκρουσης. Η γλώσσα του Μπαρικέλο είχε γυρίσει φράζοντας του τους αεραγωγούς και η άμεση επέμβαση έκτακτης ανάγκης που έκανε ο γιατρός της FIA Σιντ Γουάτκινς του έσωσε τη ζωή. Ο Μπαρικέλο ανέκτησε τις αισθήσεις του και βρήκε τον Σένα να τον κοιτάζει. Όταν έμαθε ότι ο Μπαρικέλο είχε επιβιώσει, ο Σένα επέστρεψε στο μονοθέσιο του και συνέχισε την προπόνησή του.[4]

Μετά την ολοκλήρωση των δοκιμαστικών, άφησε το μονοθέσιο του και πήγε στο χώρο της Γουίλιαμς για να παρακολουθήσει προκαθορισμένες συνεντεύξεις τύπου και ανέφερε στους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους να περιμένουν μία ώρα ενώ έλεγχε τα προβλήματα του μονοθεσίου με τον μηχανικό του, Ντέιβιντ Μπράουν. Μετά τις συνεντεύξεις, ο Σένα συνέχισε τη δουλειά του με τον Μπράουν για άλλες δύο ώρες. Μόλις επέστρεψε στο ξενοδοχείο του στο Κάστελ Σαν Πιέτρο, ο Σένα φέρεται να τηλεφώνησε στην κοπέλα του, Αντριάν Γκαλιστό και ξέσπασε σε κλάματα καθώς εξιστορούσε το δυστύχημα του Μπαρικέλο νωρίτερα εκείνη την ημέρα.[4] Το Σάββατο το πρωί, ο Σένα σημείωσε έναν προσωπικό καλύτερο χρόνο με 1 λεπτό και 22,03 δευτερόλεπτα και συμφώνησε με τον συμπαίκτη Ντέιμον Χιλλ ότι το μονοθέσιο είχε βελτιωθεί. Αφού πήρε εξιτήριο από το Ιατρικό Κέντρο, ο Μπαρικέλο είπε στον Σένα ότι θα επέστρεφε στην Αγγλία για να παρακολουθήσει τον αγώνα στην τηλεόραση.[4]

Ο Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ σκοτώθηκε μετά από σύγκρουση με τσιμεντένιο τοίχο στην στροφή Βιλνέβ. Η φωτογραφία είναι από την ίδια μέρα.

Το απόγευμα, ξεκίνησε η δεύτερη προκριματική περίοδος και 18 λεπτά μετά, ο οδηγός της Simtek Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ χτύπησε τον τσιμεντένιο τοίχο στο εξωτερικό της στροφής Βιλνέβ με 314 χλμ/ώρα, ως αποτέλεσμα αστοχίας της μπροστινής πτέρυγας. [5]Μετά την πρόσκρουση με το τσιμεντένιο φράγμα, το μονοθέσιο αναπήδησε και έμεινε στη μέση αυτού του τμήματος της πίστας. Ο Σένα είδε τις επαναλήψεις της σύγκρουσης και όρμησε στο pitlane για να μπει μέσα σε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας. Όταν έφτασε, με τον Ράτζενμπεργκερ να μεταφέρεται σε ένα ασθενοφόρο, ο Σένα επιθεώρησε το κατεστραμμένο Simtek. [4]Στη συνέχεια μετέβη στο Ιατρικό Κέντρο όπου έμαθε από τον νευροχειρουργό Σιντ Γουάτκινς ότι ο Ράτζενμπεργκερ πέθανε από τραύματα που υπέστη στο ατύχημα. Όταν οι δυο τους έφυγαν από το κέντρο μαζί, ο Γουάτκινς είπε στον Σένα ότι δεν έπρεπε να αγωνιστεί ξανά και του πρότεινε να αποσυρθεί από τον αγώνα και να πάει για ψάρεμα μαζί του. Ο Σένα του απάντησε λέγοντας ότι δεν μπορούσε να σταματήσει τους αγώνες και στη συνέχεια επέστρεψε στο γκαράζ της Γουίλιαμς, όπου κάλεσε τον Πάτρικ Χεντ και τον Φρανκ Γουίλιαμς, λέγοντάς τους για την κατάσταση και αποφάσισε να αποσυρθεί για το υπόλοιπο της προκριματικής περιόδου.[4]

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Σένα αποσύρθηκε στο τροχόσπιτο όπου ξέσπασε σε κλάματα. Αυτό αφορούσε τον Γουίλαμς, ο οποίος ζήτησε από την Μπετίς Ασουμπκάο, την επικεφαλής δημοσίων σχέσεων του Σένα να κανονίσει μια συνάντηση για να συζητήσουν τη συναισθηματική κατάσταση του Σένα, ο οποίος έιχε αποφασίσει να μην παραστεί στη συνέντευξη Τύπου μετά τα προκριματικά, με αποτέλεσμα η FIA να συζητήσει μεν, αλλά αποφάσισε να μην λάβει πειθαρχικά μέτρα εναντίον του. Την επόμενη μέρα, ωστόσο, οι αγωνοδίκες του αγώνα κάλεσαν τον Σένα για να συζητήσουν ότι είχε οδηγήσει ένα αυτοκίνητο ασφαλείας για να επισκεφτεί το σημείο της συντριβής του Ράτζενμπεργκερ. Ακολούθησε μια διαμάχη και ο Σένα έφυγε δυσαρεστημένος. Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν να μην κάνουν καμία ενέργεια εναντίον του.[4]

Το πρωί της Κυριακής, ο Σένα ήταν ο ταχύτερος στην προθέρμανση κατά εννέα δέκατα του δευτερολέπτου. Στη συνέχεια είδε τον πρώην αντίπαλο της Μακλάρεν, Αλέν Προστ, να κάθεται σε ένα τραπέζι. Μίλησαν μαζί για 30 λεπτά, με τον Σένα να ζητά τη βοήθεια του Προστ για τη βελτίωση της ασφάλειας του αθλήματος, συμφωνώντας και οι δύο να συναντηθούν πριν από το Γκραν Πρι του Μονακό.[4] Στη συνέχεια, ο Σένα έκανε έναν γύρο της Ίμολα με το αυτοκίνητο του για το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι TF1, όπου χαιρέτησε τον Προστ που τώρα εργάζονταν ως παρουσιαστής σε αυτό το κανάλι: Ένα ιδιαίτερο γεια στον αγαπημένο μας φίλο Αλέν. Μας λείπεις σε όλους, Αλέν.Ο Προστ είπε ότι έμεινε έκπληκτος και συγκινήθηκε πολύ από το σχόλιο του Σένα.[6]

Την ίδια μέρα, ο Σένα συναντήθηκε με τους συναδέλφους του για να συζητήσουν την επανίδρυση μιας ομάδας οδηγών (Ένωση Οδηγών Γκραν Πρι) σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η ασφάλεια στη Φόρμουλα 1. Ως ο πιο ανώτερος οδηγός, ο Σένα προσφέρθηκε να αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη, ξεκινώντας από τον επόμενο αγώνα στο Μονακό. Ο Νίκι Λάουντα πρότεινε στον Σένα να ηγηθεί της ένωσης λόγω της ισχυρής προσωπικότητάς του και της θέσης του στο άθλημα, σε σχέση με τους άλλους οδηγούς.[7]

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τον αγώνα της Ίμολα, ο Σένα τοποθέτησε μια κυματιστή αυστριακή σημαία στο πιλοτήριο του μονοθεσίου του. Θεωρείται ότι ο Σένα σκόπευε να υψώσει τη σημαία στη μνήμη του Ράτζενμπεργκερ (ο οποίος ήταν Αυστριακός), εάν ο Σένα κέρδιζε τον αγώνα.[8]

Αγωνιστική συντριβή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας χάρτης της πίστας με την διάταξη του 1994, με τη γωνία Ταμπουρέλλο σε κίτρινο κύκλο.

Στην αρχή του αγώνα, ο Πέδρο Λάμι και ο Τζέι Τζέι Λέτο ενεπλάκησαν σε μια σοβαρή σύγκρουση, εκτοξευόντας συντρίμμια στο πλήθος και τραυματίζοντας περαστικούς. Οι υπεύθυνοι της πίστας ανέπτυξαν το αυτοκίνητο ασφαλείας, [9] για να επιβραδύνουν τον αγώνα και να επιτρέψουν την απομάκρυνση των συντριμμιών. Οι οδηγοί προχώρησαν πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας για πέντε γύρους. [10] Ο Σένα πλεύρισε δίπλα στο Vectra για να κάνει νόημα στον οδηγό του να επιταχύνει. Μια μεταγενέστερη έρευνα έδειξε ότι το Vectra ήταν ανεπαρκές για το ρόλο του αυτοκινήτου ασφαλείας, επειδή τα φρένα του υπερθερμάνθηκαν και ως εκ τούτου έπρεπε να κινείται αργά, μήπως προκαλέσει το ίδιο άλλο ατύχημα. Τα μονοθέσια της Φόρμουλα 1 που ακολουθούσαν το Vectra υπέστησαν πτώση της θερμοκρασίας και της πίεσης των ελαστικών λόγω της αργής λειτουργίας.[11][12] Πριν από την έναρξη του έκτου γύρου, ο Ντέιβιντ Μπράουν είπε στον Σένα μέσω ραδιοφώνου ότι το αυτοκίνητο ασφαλείας αποχώρησε και ο Σένα αναγνώρισε το μήνυμα.[4] Στον 6ο γύρο, ο αγώνας συνεχίστηκε και ο Σένα άρχισε αμέσως να αναπτύσει γρήγορο ρυθμό με τον τρίτο ταχύτερο γύρο του αγώνα, ακολουθούμενος από τον Σουμάχερ. Στην επίπεδη γωνία του Ταμπουρέλλο, ο Σουμάχερ παρατήρησε ότι ο Σένα ακολούθησε μια σφιχτή γραμμή μέσα από την καμπύλη και το αυτοκίνητό του κουνήθηκε πάνω στα χτυπήματα. [10]

Στον 7ο γύρο, το μονοθέσιο του Σένα άφησε την αγωνιστική γραμμή στο Ταμπουρέλλο, έτρεξε σε ευθεία γραμμή εκτός πίστας και χτύπησε σε ένα απροστάτευτο τσιμεντένιο φράγμα. Τα δεδομένα τηλεμετρίας που ανακτήθηκαν από τα συντρίμμια δείχνουν ότι μπήκε στη γωνία με 309 χλμ./ώρα, όπου στη συνέχεια φρενάρε δυνατά, κατεβάζοντας δύο φορές ταχύτητα για να επιβραδύνει πριν προσκρούσει στον τοίχο στα 211 χλμ./ώρα. [13] Το μονοθέσιο χτύπησε στον τοίχο σε μια ρηχή γωνία, σχίζοντας τον δεξιό μπροστινό τροχό και τον κώνο της μύτης πριν ακινητοποιηθεί. Όταν σταμάτησε το μονοθέσιο του Σένα, αρχικά έμεινε ακίνητος στο πιλοτήριο. Μετά από περίπου δέκα δευτερόλεπτα, όπως καταγράφηκε από τα κοντινά εναέρια πλάνα, το κεφάλι του φάνηκε να ανασηκώνεται προς τα αριστερά πριν επιστρέψει στην αρχική του θέση. Στη συνέχεια δεν ξανακίνησε. Ο δεξιός μπροστινός τροχός είχε εκτοξευθεί κατά την πρόσκρουση και μπήκε στο πιλοτήριο, χτυπώντας τη δεξιά μετωπική περιοχή του κράνους του. Η βίαιη πρόσκρουση του τροχού έσπρωξε το κεφάλι του πίσω στο προσκέφαλο (το οποίο ήταν ήδη πολύ μπροστά από την πρόσκρουση του αυτοκινήτου στον τοίχο) προκαλώντας θανατηφόρα κατάγματα στο κρανίο. Επιπλέον, ένα κομμάτι ανάρτησης συνδεδεμένο με τον τροχό είχε επίσης διαπεράσει μερικώς το κράνος του και προκάλεσε τραύμα στο κεφάλι του. Επίσης, φάνηκε ότι ένα οδοντωτό κομμάτι είχε εισχωρήσει στο γείσο του κράνους ακριβώς πάνω από το δεξί του μάτι. Ο Σένα χρησιμοποιούσε ένα μεσαίου μεγέθους (58 εκ.) κράνος με μια νέα "λεπτή" προσωπίδα. Οποιοσδήποτε από τους τρεις τραυματισμούς πιθανότατα θα τον είχε σκοτώσει.[14]

Μετά τη συντριβή, ήταν αμέσως εμφανές ότι ο Σένα είχε υποστεί κάποια μορφή τραυματισμού, επειδή το κράνος του φάνηκε να είναι ακίνητο και να γέρνει ελαφρά προς τα δεξιά. Η διακριτική κίνηση του κεφαλιού του στα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν γέννησε ψεύτικες ελπίδες. Λίγες στιγμές μετά τη συντριβή, ο Άντζελο Όρσι, ένας φωτογράφος και φίλος του Σένα, τράβηξε φωτογραφίες του Σένα στο μονοθέσιο του αφού αφαιρέθηκε το κράνος του και ο Σένα υποβλήθηκε σε θεραπεία ενώ οι αγωνοδίκες εμπόδισαν την θέαση. Παρά τις πολυάριθμες προσφορές, τις φωτογραφίες τις έχουν δει μόνο ο Όρσι και η οικογένεια Σένα, οι οποίοι επέμεναν να μην δημοσιεύσει ο Όρσι τις φωτογραφίες.[4]

Τα μέλη της πυροσβεστικής έφτασαν στο αυτοκίνητο και δεν μπόρεσαν να αγγίξουν τον Σένα πριν φτάσει εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Ο Σένα ανασύρθηκε από το μονοθέσιο μέσα σε λίγα λεπτά.[7] Οι τηλεοπτικές εικόνες από ένα ελικόπτερο εναέριας κυκλοφορίας εμφανίστηκε σε όλο τον κόσμο, καθώς οι διασώστες έδωσαν ιατρική φροντίδα στον Σένα. Η προσεκτική επιθεώρηση της περιοχής στην οποία το ιατρικό προσωπικό περιέθαλψε τον Σένα αποκάλυψε σημαντική ποσότητα αίματος στο έδαφος, πιθανότατα από τα κομμάτια της ανάρτησης και της όρθιας διάταξης που διαπέρασαν το κράνος του, η οποία είχε σπάσει την επιφανειακή κροταφική του αρτηρία. Από τα ορατά τραύματα στο κεφάλι του Σένα, ήταν προφανές στους ιατρούς που παρακολουθούσαν ότι είχε υποστεί σοβαρό τραύμα στο κεφάλι. Μία επείγουσα τραχειοτομή διεξήχθη παράλληλα με την πίστα για να δημιουργηθεί ένας ασφαλής αεραγωγός μέσω του οποίου το ιατρικό προσωπικό μπορούσε να διατηρήσει τεχνητά την αναπνοή του. Ο αγώνας διακόπηκε ένα λεπτό και εννέα δευτερόλεπτα μετά τη πρόσκρουση του Σένα. Ο διευθυντής της ομάδας της Γουίλιαμς, Ιαν Χάρισον, ανέβηκε στον έλεγχο του αγώνα, όπου πολλοί υπεύθυνοι του αγώνα αντιλήφθηκαν ότι η συντριβή του Σένα ήταν σοβαρή. Ο Μπέρνι Έκλεστοουν έφτασε αργότερα για να ηρεμήσει την κατάσταση.[15]

Ο νευροχειρουργός Σιντ Γουάτκινς, ο επικεφαλής της ιατρικής ομάδας της Φόρμουλα 1 στην πίστα, πραγματοποίησε την επιτόπια τραχειοτομή στον Σένα.[16] Ο Γουάτκινς, αργότερα ανέφερε:

Έδειχνε γαλήνιος. Ανασήκωσα τα βλέφαρά του και ήταν ξεκάθαρο από τις κόρες του ματιού του ότι είχε μια τεράστια εγκεφαλική βλάβη. Τον σηκώσαμε από το πιλοτήριο και τον ακουμπήσαμε στο έδαφος. Όπως κάναμε, αναστέναξε και, αν και δεν είμαι θρησκευόμενος, ένιωσα το πνεύμα του να φεύγει εκείνη τη στιγμή.[17]

Ο Γουάτκινς καθάρισε τις αναπνευστικές οδούς, εμπόδισε τη ροή του αίματος, αντικατέστησε το χαμένο αίμα και ακινητοποίησε την περιοχή του τραχήλου της μήτρας. Ο Γουάτκινς τηλεφώνησε για ένα ιατρικό ελικόπτερο και ζήτησε από τον αναισθησιολόγο Τζοβάνι Γκορντίνι, να συνοδεύσει τον Αιρτον Σένα στο νοσοκομείο Μαγγιόρε.[4]

Στις 3:00 μ.μ., περίπου 43 λεπτά μετά το ατύχημα, το ελικόπτερο προσγειώθηκε μπροστά από το νοσοκομείο Μαγγιόρε. Οι γιατροί οδήγησαν άμεσα τον Σένα στην μονάδα εντατική θεραπείας και στην τομογραφία εγκεφάλου που έγινε επιβεβαίωθηκε η διάγνωση που έγινε στην πίστα. Στις 3:10 μ.μ., η καρδιά του Σένα σταμάτησε να χτυπά, ωστόσο οι γιατροί την επανέφεραν με μαλάξεις και ο Σένα τοποθετήθηκε σε μηχάνημα υποστήριξης ζωής. Ο αδερφός του Σένα, Λεονάρντο, κανόνισε έναν ιερέα να κάνει τις τελευταίες ιεροτελεστίες που έγιναν στις 6:15 μ.μ. Η καρδιά του Σένα σταμάτησε να χτυπά ξανά στις 6:37 μ.μ., και αποφασίστηκε να μην γίνουν νέες μαλάξεις. Η γιατρός Μαρία Τερέζα Φιάντρι, η επικεφαλής γιατρός του τμήματος επειγόντων περιστατικών στο νοσοκομείο που ήταν εκτός υπηρεσίας και παρακολουθούσε τον αγώνα ζωντανά από το σπίτι με τους γιους της, έφυγε αμέσως για το νοσοκομείο και έφτασε την ίδια στιγμή που προσγειώθηκε το ελικόπτερο του Σένα. Στη συνέντευξή της μετά από 20 χρόνια, επιβεβαίωσε ότι η απώλεια αίματος που υπέστη ο Άιρτον Σένα οφειλόταν στην κατεστραμμένη επιφανειακή κροταφική αρτηρία και ότι, εκτός από τους τραυματισμούς του στο κεφάλι, ο Σένα φαινόταν γαλήνιος και το υπόλοιπο σώμα ήταν άθικτο. Η Φιάντρι έγινε υπεύθυνη για την παροχή ιατρικών ενημερώσεων στα μέσα ενημέρωσης και στο κοινό που είχε συγκεντρωθεί στο νοσοκομείο και, περίπου στις 7:00 μ.μ., ανακοίνωσε ότι ο Σένα απεβίωσε στις 6:40 μ.μ.[18]

Κρατική κηδεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μνημείο αφιερωμένο στον Άιρτον Σένα, έργο της Μέλιντα Γκαρσία, που βρίσκεται στην είσοδο της σήραγγας κάτω από το πάρκο Ιμπιραπουέρα, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας.

Ο θάνατος του Σένα θεωρήθηκε από πολλούς από τους Βραζιλιάνους θαυμαστές του ως εθνική τραγωδία και η κυβέρνηση της Βραζιλίας κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος. Σε μια εξαίρεση από την πολιτική των αεροπορικών εταιρειών, το φέρετρο του Σένα επετράπη να πετάξει πίσω στη χώρα καταγωγής του όχι ως φορτίο αλλά στην καμπίνα επιβατών ενός εμπορικού αεροσκάφους McDonnell Douglas στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Σάο Πάολο, συνοδευόμενο από τον μικρότερο αδερφό του, Λεονάρντο και στενούς φίλους. Το φέρετρο του Σένα καλύφθηκε με μια μεγάλη βραζιλιάνικη σημαία.

Η κηδεία, που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαΐου 1994, μεταδόθηκε ζωντανά στη βραζιλιάνικη τηλεόραση [19] και υπολογίζεται ότι τρία εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της γενέτειράς του Σάο Πάολο. Οι συναθλητές του που παρευρέθηκαν στην κηδεία του Σένα περιλάμβαναν τους Άλεν Προστ, Γκέραρντ Μπέργκερ, Τζάκι Στιούαρτ, Ντέιμον Χιλ, Ρούμπενς Μπαρικέλο και Έμερσον Φιτιπάλντι, που ήταν μεταξύ των παλαίμαχων οδηγών. Η οικογένεια του Σένα δεν επέτρεψε τον πρόεδρο της Φόρμουλα 1, Μπέρνι Έκλεστοουν να παρευρεθεί, [20] ο οποίος μαζί με τον πρόεδρο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτων (FIA) Μαχ Μόσλεϊ μετέβησαν στην κηδεία του Ρόλαντ Ράτζεμπεργκερ που πραγματοποιήθηκε στις 7 Μαΐου 1994, στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. [21] Ο Μόσλεϊ δηλωσε σε μια συνέντευξη Τύπου δέκα χρόνια αργότερα, πως πήγα στην κηδεία του γιατί όλοι πήγαν στον Σένα. Σκέφτηκα ότι ήταν σημαντικό να πάει κάποιος στη δική του.[22]

Ο Σένα θάφτηκε στο νεκροταφείο Μορούμπι στο Σάο Πάολο. Ο τάφος του φέρει την επιγραφή Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Θεού (πορτογαλικά: Nada pode me separar do amor de Deus).[23]

Στα κεντρικά γραφεία της Honda στο Τόκιο, όπου τα αυτοκίνητα της Μακλάρεν-Χόντα εκτίθονταν συνήθως μετά από κάθε αγώνα, λήφθηκαν τόσα πολλά αφιερώματα λουλουδιών μετά το θάνατο του Σένα που κατέκλυσαν την μεγάλη αίθουσα των εκθεμάτων, [24] παρόλο που ο Σένα δεν οδηγούσε πλέον για την Honda (η οποία είχε αποσυρθεί από τη Φόρμουλα 1 μετά το 1992, αν και ο συνεργάτης της Mugen Motorsports παρέμεινε στο άθλημα για να προμηθεύει την Team Lotus εκείνη τη χρονιά). Ο Σένα είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τον ιδρυτή της εταιρείας Σοϊτσίρο Χόντα [25]και ήταν σεβαστός στην Ιαπωνία. Για τον επόμενο αγώνα στο Μονακό, η FIA αποφάσισε να αφήσει κενές τις δύο πρώτες θέσεις της εκκίνησης και τις έβαψε με τα χρώματα της σημαίας της Βραζιλίας και της Αυστρίας, για να τιμήσει τον Σένα και τον Ράτζεμπεργκερ.[26]

Συνέπεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πέντε φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής Χουάν Μιγκέλ Φάτζιο παρακολουθούσε τον αγώνα από το σπίτι του στο Μπαλκάρσι της Αργεντινής. Έκλεισε την τηλεόραση σχεδόν αμέσως μετά το ατύχημα, θυμούμενος αργότερα. Ήξερα ότι ήταν νεκρός.[14]

Στη Βραζιλία, τα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας πέρασαν την υπόλοιπη ημέρα διακόπτοντας τα κανονικά τους προγράμματα για να ανακοινώσουν τον θάνατο του Άιρτον Σένα και να επαναλάβουν την τελευταία του συνέντευξη, που δόθηκε στα μέσα ενημέρωσης την ημέρα πριν από το δυστύχημα.[27] Πολλοί οπαδοί των αγώνων αυτοκινήτου συγκεντρώθηκαν έξω από το νοσοκομείο Μαγγιόρε για να αποτίσουν τα σέβη τους στον Σένα, προκαλώντας μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση. [28][29] Οι θαυμαστές του συγκεντρώθηκαν επίσης στο εργοστάσιο της Γουίλιαμς στο Ντίντκοτ όπου παρευρέθηκαν περίπου 200 άτομα με λουλούδια τοποθετημένα στις μπροστινές πύλες του εργοστασίου. [15]

Ο ιταλικός και ο βραζιλιάνικος τύπος ήταν επικριτικοί προς τη FIA για τις αλλαγές των κανόνων που θεσπίστηκαν για το 1994.[28] Ο οδηγός της Μπένετον Μίκαελ Σουμάχερ ζήτησε βελτιώσεις στην ασφάλεια. [30] Ο σχολιαστής του BBC Sport, Μάρεϊ Γουόλκερ, χαρακτήρισε τον θάνατο του Σένα ως την πιο μαύρη μέρα για τους αγώνες Γκραν Πρι που μπορώ να θυμηθώ.[31]

Δυόμιση μήνες αργότερα, μετά τη νίκη της Βραζιλίας επί της Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA του 1994, η ομάδα της Βραζιλίας αφιέρωσε τη νίκη της στο Παγκόσμιο Κύπελλο στον Σένα.[32]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Senna death appeal rejected » (στα Αγγλικά). italymagazine.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2023. 
  2. ↑ «Senna Interview». Autosport (Haymarket Consumer Media) 134 (4): 28. 24 January 1994. ISSN 0269-946X. 
  3. ↑ «Senna retrospective». BBC News. 21 April 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 December 2010. https://web.archive.org/web/20101202051128/http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/motorsport/photo_galleries/3636399.stm. Ανακτήθηκε στις 26 April 2010. 
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 Jones, Dylan (22 Απριλίου 2011). «The last 96 hours of Ayrton Senna». 8wforix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012. 
  5. ↑ Sam Tremayne. «A racer through and through - Ratzenberger remembered». Formula 1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2019. 
  6. ↑ Hamilton, Maurice (1998). Frank Williams. Macmillan. σελ. 234. ISBN 0-333-71716-3. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Thomsen, Ian (2 May 1994). «Suddenly, Death Returns to Formula One Auto Racing». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 March 2011. https://web.archive.org/web/20110322091153/https://www.nytimes.com/1994/05/02/news/02iht-prix.html. Ανακτήθηκε στις 20 October 2012. 
  8. ↑ Longer, Andrew (31 October 1994). «Ayrton Senna: The Last Hours». The Times: σελ. 30. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 September 2019. https://web.archive.org/web/20190915175608/https://infoweb.newsbank.com/resources/doc/nb/news/0F9242ED73BC537B?p=UKNB. Ανακτήθηκε στις 12 June 2013. «Back at the track, in the shattered remains of Senna's car, they discovered a furled Austrian flag Senna had intended to dedicate his 42nd grand prix victory to Ratzenberger's memory.» 
  9. ↑ Ciccarone, Paolo (27 April 2018). «Ricordando Senna. Quel giorno a Imola, con la morte in pista» (στα it). AutoMoto Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 February 2021. https://web.archive.org/web/20210208112128/https://www.automoto.it/formula1/ricordando-senna-quel-giorno-a-imola-con-la-morte-in-pista.html. Ανακτήθηκε στις 25 September 2020. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Williams 2010, σελ. 143.
  11. ↑ Wilson, James (21 Απριλίου 2009). «History of the F1 Safety Car and it's [sic] impact on Formula One». Enter F1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  12. ↑ Hassall, David (1 Μαΐου 2014). «Senna 20th anniversary». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2015. 
  13. ↑ Williams 2010, σελ. 154. "Senna's speed was 192 m.p.h. when he entered Tamburello, and 131 m.p.h. when he hit the wall."
  14. ↑ 14,0 14,1 «The death of Ayrton Senna: His last 100 hours». 25 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2011. 
  15. ↑ 15,0 15,1 James, Matt (2010). «Senna: The Untold Story». F1 Racing (Haymarket Publications) (January 2011). 
  16. ↑ «The last 96 hours of Ayrton Senna». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2021. 
  17. ↑ Watkins, Sid (1996). Life at the Limit: Triumph and Tragedy in Formula One. Pan Books. σελ. 10. ISBN 0-330-35139-7. 
  18. ↑ Lorenzini, Tommaso (23 Απριλίου 2014). «Ayrton Senna, il racconto della dottoressa: "Così mi morì in braccio"». Libero Quotidiano. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014. 
  19. ↑ «Motor Racing: Prost's touching tribute to Senna: Friends and colleagues bear a champion's body to his grave». The Independent (London). 6 May 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 November 2012. https://web.archive.org/web/20121110063639/http://www.independent.co.uk/sport/motor-racing-prosts-touching-tribute-to-senna-friends-and-colleagues-bear-a-champions-body-to-his-grave-1433924.html. Ανακτήθηκε στις 9 September 2012. 
  20. ↑ «'Senna would have beaten Schumacher in equal cars' – Motor Racing, Sport». The Independent (UK). 22 April 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 April 2020. https://web.archive.org/web/20200420222611/https://www.independent.co.uk/sport/motor-racing/senna-would-have-beaten-schumacher-in-equal-cars-560807.html. Ανακτήθηκε στις 24 June 2009. 
  21. ↑ David Tremayne; Mark Skewis; Stuart Williams; Paul Fearnley (5 April 1994). «Track Topics». Motoring News (News Publications Ltd.). 
  22. ↑ «Max went to Roland's funeral». f1racing.net. 23 April 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 February 2005. https://web.archive.org/web/20050217123559/http://www.f1racing.net/en/news.php?newsID=48657. Ανακτήθηκε στις 28 October 2006. 
  23. ↑ «Hamilton visits grave of F1 superstar Senna». Crash.net. 17 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020. 
  24. ↑ アイルトン・セナの去った夜 (στα Ιαπωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2011. 
  25. ↑ Silverio, Ricky (1 Μαΐου 2014). «MOTORSPORT: Why Ayrton Senna is a Japanese hero». Japanese Nostalgic Car (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  26. ↑ «1994 Monaco Grand Prix Report». Motorsport.com. 8 Μαΐου 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020. 
  27. ↑ Turner, Rik (2 May 1994). «Motor Racing: Brazil mourns a national hero: Not since Pele had there been such a hero to his nation.». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 March 2014. https://web.archive.org/web/20140301002700/https://www.independent.co.uk/sport/motor-racing-brazil-mourns-a-national-hero-not-since-pele-had-there-been-such-a-hero-to-his-nation-rik-turner-reports-from-sao-paulo-1433276.html. Ανακτήθηκε στις 9 September 2012. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «Formula One circuit faces tough questions». The Milwaukee Journal: σελ. C2. 3 May 1994. https://news.google.com/newspapers?id=21IdAAAAIBAJ&pg=4298,5771534. [νεκρός σύνδεσμος]
  29. ↑ «Race to death: Grand Prix's poor safety record criticized after pair of fatilities». Allegheny Times: σελ. B5. 2 May 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 November 2020. https://web.archive.org/web/20201117165214/https://news.google.com/newspapers?id=yb0iAAAAIBAJ&pg=1525,597567. Ανακτήθηκε στις 22 September 2018. 
  30. ↑ «Harsh criticism Formula I board ripped after Senna death». Toledo Blade: σελ. 23. 3 May 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 October 2021. https://web.archive.org/web/20211011042149/https://news.google.com/newspapers?id=1igxAAAAIBAJ&pg=3214%2C1103897. Ανακτήθηκε στις 28 February 2021. 
  31. ↑ «Race ace Senna killed in car crash». BBC News. 1 May 1994. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 September 2006. https://web.archive.org/web/20060923023405/http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/may/1/newsid_2479000/2479971.stm. Ανακτήθηκε στις 28 October 2021. 
  32. ↑ Brazeau, Jonathan (1 Μαΐου 2014). «Senna's death inspired Brazil's 1994 WC run». Sportsnet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Θάνατος_του_Άιρτον_Σένα&oldid=10295864"