Δεξιά (πολιτική)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος Δεξιά στην πολιτική, σήμερα, αναφέρεται στις πολιτικές που προωθούν την ιδέα της συντήρησης.[1] Η ιδεολογία της δεξιάς ασπάζεται την προάσπιση των αναπόσπαστων χαρακτηρηστικών ενός έθνους, γιατί αποτελούν, κατ' αυτήν, αναπόσπαστο στοιχείο κάθε κοινωνίας, απαραίτητο για τη μετεξέλιξη και τη διαρκή πρόοδό της. Η δεξιά εμφανίζεται υπέρμαχη μόνο του οικονομικού φιλελευθερισμού, και αυτού όχι πάντοτε, ενώ αντιτίθεται στον κοινωνικό φιλελευθερισμό.

Ο όρος αναφέρεται κυρίως σε αντιλήψεις και θέσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως συντηρητικές, με την πολιτική έννοια του όρου, που αφορούν δηλαδή τη διαφύλαξη της ιστορικής εθνικής κληρονομιάς και της θρησκείας, σφυρηλατώντας την αυθόρμητη τάξη κάθε κοινωνίας. Ανάλογα με την εποχή και τα συμφραζόμενα ωστόσο ο όρος υπόκειται σε διαφορετικές ερμηνείες: ως δεξιοί χαρακτηρίζονται στη σύγχρονη εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, οι οπαδοί της ελεύθερης αγοράς στην οικονομία.

Στον οικονομικό τομέα, οι δεξιές παρατάξεις ασπάζονται ενίοτε οικονομικές πολιτικές όπως ο νεοφιλελευθερισμός, που χαρακτηρίζονται από το αίτημα της ελαχιστοποίησης του κρατικού παρεμβατισμού, έτσι ώστε το κράτος να έχει την ιδιότητα του παρατηρητή και όχι του ρυθμιστή των κοινωνικών πεπραγμένων, με τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς να αναλαμβάνουν τον ρόλο του ρυθμιστή. Σε άλλες περιπτώσεις πτέρυγες της Δεξιάς όπως οι νεοσυντηρητικοί πρεσβεύουν πιο μετριοπαθείς φιλελεύθερες πολιτικές στην οικονομία, με απώτερο στόχο τη στήριξη του αστικού κράτους και του κράτους πρόνοιας.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «right wing – definition of right wing in English | Oxford Dictionaries». En.oxforddictionaries.com. 20 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2020. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χρήστος Ζαχόπουλος, Περί φιλελευθερισμού, Εκδόσεις Σιδέρη, Αθήνα 2002.
  • Νορμπέρτο Μπόμπιο, Δεξιά και Αριστερά, Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 1996.
  • Φρίντριχ Χάγιεκ, Ο δρόμος προς τη δουλεία.